بالاخره اتفاق افتاد و بنزین سهمیه ای بر اساس تازه ترین تصمیم دولت یازدهم به بایگانی رفت و خاطره شد. قرار بر این شده که دیگر چیزی به اسم «بنزین سهمیه ای » وجود نداشته باشد تا در روزهای پایانی سال، چشم و گوش مان دیگر منتظر شنیدن و دیدن خبرهایی از این دست نباشد که «امسال سهمیه بنزین نوروزی داریم یا خیر؟» یا اینکه سهمیه های ماهانه بنزین چه زمانی قرار است واریز شود. بر این اساس دولت تصمیم گرفته تا بنزین به صورت تک نرخی و معادل 1000 تومان عرضه شود و تا پایان شهریور هر آنچه از سهمیه 60 لیتری ماهانه بنزین برای خودرو های سواری که به قیمت 700 تومان عرضه شد و باقی مانده را باید مصرف کرد.
این خبر از همان لحظات نخست که گمانه زنی درباره آن مطرح شد تا اینکه در نهایت به مرحله اجرا در آمد با واکنش های فروانی روبرو شد که اوج این واکنش ها را می توان به زمان بعد از انتشار خبر تک نرخی شدن بنزین به صورت رسمی مشاهده کرد. اینکه تعداد زیادی از مخاطبان دنیای وب در ساعت هایی که به اصطلاح «ساعت های بی خبری» است به یکباره به فضای مجازی هجوم آوردند و با درج نظرات پی در پی موضع خود نسبت به این تصمیم دولت را مطرح کردند. برخی آن را تصمیمی درست قلمداد کردند که باید پیش از اینها گرفته می شد و اساسا «سهمیه بندی بنزین» را اتفاقی نادرست برای اقتصاد عنوان کردند و گروه دیگری این موضوع را عامل گرانی کالاهای مختلف در روزهای آینده دانستند و دولت را نقد کردند.
بنابراین برخی بر این باور بودند که این 18 هزار تومان هیچ اتفاقی در زندگی آنان ایجاد نخواهد کرد و برخی بر طبل این کوبیدند که اثرات تک نرخی شدن بنزین به کل اقتصاد ایران سرایت خواهد کرد. این نظرات دو گانه اینقدر گاهی تند مطرح شد که گویی یادمان رفته این تصمیم دولت به طور ماهانه 18 هزار تومان از دارایی افرادی که مالک خودرو هستند را کاهش داد. بر اساس یک محاسبه ساده ماهانه 60 لیتر بنزین 700 تومانی که قرار است به صورت تک نرخی 1000 تومانی عرضه شود تفاوتی 18 هزار تومانی با گذشته دارد؛ رقمی به اندازه کمتر از قیمت یک پیتزا با نوشابه.
نظر شما