در این روش، سلول های بیمار در دستگاه انکوباتور رشد داده می شود و پس از ترکیب با یک مایع مخصوص، توسط چاپگر سه بعدی، شکل اندام مورد نظر را می گیرد؛ سپس مجددا داخل انکوباتور قرار می گیرد تا آماده استفاده در جراحی های ترمیمی شود.
انکوباتور یک دستگاه آزمایشگاهی است که دما، رطوبت و شرایط آزمایشگاهی مورد نیاز برای نگهداری و کشت نمونه های آزمایشگاهی را فراهم می کند.
به دلیل این که در این روش تولید غضروف با استفاده از سلول های بیمار صورت می گیرد، بیشترین سازگاری را با بدن دارد و توسط سیستم ایمنی پس زده نمی شود.
فرآیند چاپ سه بعدی به این روش، بستر مهمی را برای تولید بافت های زیستی فراهم می کند.
محققان بر این باورند که این فناوری تا سه سال آینده برای استفاده در انسان آماده می شود و مهمترین کاربرد آن در جراحی پلاستیک و جراحی های ترمیمی گوش و بینی است و در صورت پیشرفت می تواند جایگزین اندام های بزرگ آسیب دیده از جمله استخوان و عضلات شود.
5454
نظر شما