مسئله استعفای وزرا، پدیده تازه‌ای در دولت انگلیس نیست. زمانی که دولت براون، جانشین دولت بلر شد، عده‌ای از وزرا استعفا کردند؛ چرا که از ابتدا در دولت‌نئو کارگر دودستگی وجود داشت. این حزب بر اساس ائتلاف تونی بلر و گوردن براون تشکیل دولت داد و در مجموع چهار دور دولت را در دست داشت.
طرفداران بلر در ماجرای اخراج او دلگیر شدند و براون را سرزنش کردند و طرفداران براون مقداری انتقام‌جویی کردند. از ابتدا این شکاف وجود داشت و تعدادی از وزرا و مقامات بالای دولت براون استعفا کردند. آنچه که امروز اتفاق می‌افتد ناشی از شرایط جدید است که موقعیت براون در این حزب بیشتر تضعیف شده است.
بروز فساد گسترده مالی در پارلمان انگلیس اعتراضات بسیاری را برانگیخته است که حالا همه آنها به درخواست برای استعفای براون منتج شده است. همه احزاب حتی رئیس پارلمان و خود گوردون براون و بسیاری از اعضای حزب مخالف هم در این افتضاح مشارکت داشتند در نهایت هم رئیس پارلمان انگلیس مجبور به استعفا شد اما از آنجا که این ماجرا با رسوایی و افشاگری سوء استفاده وزیر کشور دولت گوردون برون آغاز شد ضربات سنگینی بر دولت فعلی وارد آمده که اثراتش تاکنون باقی مانده و افزوده شدن افراد دیگری از دولت در افتضاح مالی تأثیرات سوء آن را بیشتر کرده است. به عبارت دیگر محبوبیت براون که از از همان ابتدا در حد بالا نبود و زمینه بروز بحران در کابینه او وجود داشت، حالا با این افتضاحات وارد مرحله تازه‌تری می‌شود. از سوی دیگر بحران مالی در کابینه و پارلمان انگلیس نیز به این بحران دامن زد و در نتیجه در انتخابات شوراهای محلی ضربه نهایی را حزب کارگر خورد. گرچه آقای براون مقاومت کرده و حاضر به استعفا نیست ولی به‌نظر می‌رسد دولت وی، آخرین دولت نئو کارگر در انگلستان باشد.
استاد جغرافیای سیاسی و ژئوپلتیک دانشگاه
نظر شما