«تقصیر این ناکامی به گردن من است هرچند تیمی در آستانه حذف را در دست گرفته. . .» قطبی در برگشت از کره درحالی که به عکس همه وعده‌هایش ناکام مانده بود، زیر قولش زد. او که حالا مسئولان فوتبال ایران با پایان رویای جام جهانی تصمیم دارند به راحتی کنارش بگذارند، البته اگر خودشان شانسی برای ماندن در مناصبشان داشته باشند، خلف وعده کرد و گفت: «زمانی تیم ملی را در اختیار گرفتم که 6 امتیاز داشت و بازگرداندن روحیه به این تیم کار ساده‌ای نبود؛ اما با تلاش خود بازیکنان و سازماندهی خوب در وضعیت مناسبی قرار گرفتیم و معتقدم در این سه بازی سربلند شدیم.»
او نزدیک به 45 روز قبل در اولین نشست مطبوعاتی‌اش پس از انتصاب به سمت سرمربیگری تیم ملی، در جمع خبرنگاران گفت: «اگر تیم ملی حذف شد من مسبب این ناکامی هستم.»
او اما دو روز بعد از حذف، از بهانه هایش برای ناکامی گفت. تیمی که البته بی‌شک در سه بازی آخر شایسته‌تر از همه این سال‌های پس از جام جهانی 2006 آلمان بود ولی قطبی قول داده بود هیچ کدام از این بهانه‌ها را به زبان نیاورد.
قطبی در جمع خبرنگاران قول داده بود به عنوان سرمربی منتخب مردم تیم را به جام جهانی ببرد. با این وجود ناکام ماند، هرچند این بار به عکس همیشه بخت را به همراهش نداشت؛ «از روزی که سرمربی تیم ملی شدم به همه مردم ایران قول دادم که تیم را به جام جهانی می‌برم اما شرمنده هستم. گاهی مسائل سازماندهی شده فنی و روحی برای رسیدن به هدف کافی نیست و شانس هم مورد نیاز است.
در جریان بازی یک بر صفر برنده بودیم. من سال‌ها در کره جنوبی زندگی کرده‌ام و می‌دانم دفاعی بازی کردن در سئول یعنی مرگ. گرچه روی گلی که دریافت کردیم آنها سه نفر بودند و ما 6 نفر.
پارک جی سونگ با بخت و اقبال توپ را تصاحب کرد و در نهایت ضربه آخر را به ما زد. AFC و فیفا در حق فوتبال ایران کوتاهی کردند و معتقدم اگر بازی‌های این گروه همزمان برگزار می‌شد، کره شمالی و عربستان مقابل یکدیگر با استرس بازی می‌کردند. به هر حال به عنوان سرمربی این شکست را می‌پذیرم.»
شاید سرمربی تیم ملی اینها که می‌گوید عین حقیقت باشد. بی‌شک او تمام تلاشش را انجام داد تا بازنده نباشد و شاید این کاملاً دور از انتظار بود که تیم ملی عربستان نتواند از سد حریفش کره شمالی بگذرد و راهی پلی‌آف شود.
اما به رغم همه این اتفاقات نادر قطبی وعده داده بود اگر بازنده شد تنها کسی که مقصر شناخته شود، خودش باشد. بی‌هیچ عذر و بهانه‌ای. قطبی البته دیروز در سوگ از دست دادن مادر بزرگش عزادار بود تا نتواند بیش از جملاتی که در پرواز برگشت به تهران از سئول به خبرنگار فارس گفته بود، پاسخ خبرنگاری را بدهد. بگوید که چرا عذر تراشیده است.
نظر شما