معنی خصوصی را هم فهمیدیم!

اخیرا فراخوانی منتشر شده و طی آن کانون خلاق و گروه تئاتر تهران مبادرت به برگزاری نخستین جشنواره خصوصی تئاتر تهران کرده اند. این جشنواره قرار است با همکاری شورای اسلامی شهر تهران، شهرداری تهران و تمامی (!) سازمان های فرهنگی تهران در اسفند سال جاری برگزار شود. در فراخوان این جشنواره 14 بخش تخصصی درج شده که علاقمندان می توانند در هریک از این بخش ها شرکت کرده و به رقابت بپردازند. این محورها عبارتند از : مسابقه تئاتر صحنه ای، مسابقه تئاتر عروسکی، مسابقه تئاتر خیابانی، مسابقه تئاتر دینی، مسابقه تئاتر آئینی و سنتی، مسابقه تئاتر مقاومت، مسابقه تئاتر کودک و نوجوان، مسابقه تئاتر تلویزیونی، مسابقه رادیو تئاتر، مسابقه نمایشنامه خوانی، مسابقه پوستر تئاتر، مسابقه عکس تئاتر، مسابقه نمایشنامه نویسی و مسابقه پژوهش تئاتر.
در بررسی این فراخوان جشنواره تئاتر چند نکته، عجیب و تامل برانگیز به نظر می رسد.
1 - اصولا کانون خلاق و گروه تئاتر تهران، چه گروهیست؟ اعضای آن را چه کسانی تشکیل می دهند؟ فعالیت این گروه از چه زمانی آغاز شده و چه آثاری را در کارنامه هنری خود ثبت کرده است؟ در سایت ایران تئاتر، که معتبرترین سایت تئاتر کشور است ردپایی از این گروه مشاهده نشد. در سایت فراخوان و گروه یاد شده نیز پاسخی نیافتیم. در موتور جستجوگر گوگل هم نشانی از گروه مزبور وجود نداشت. حال چگونه چنین گروه ظاهرا خلق الساعه ای وارد چنین مشارکت و همکاری عظیم و گسترده با شورای شهر، شهرداری و تمامی سازمان های فرهنگی تهران می شود خدا می داند و بس!
این در حالیست که مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که اصلی ترین نهاد تئاتری کشور است، از برقراری کامل چنین رابطه ای همواره عاجز بوده است.به خصوص در جشنواره ای چون تئاتر فجر که آئینه تمام نمای تئاتر ایران است و از سابقه ای دیرین برخوردار است.
2 - هرکس که ذره ای با تئاتر و فرایند تولید آن و جشنواره های تئاتری آشنا باشد، به خوبی درمی یابد اجرای 14 بخش تخصصی رقابتی در یک جشنواره غیرممکن و محال است. مشکلاتی نظیر عدم مدیریت صحیح، کمبود بودجه در تئاتر، کمبود سالن های نمایش، کمبود امکانات سخت افزاری و حتی ترافیک و آلودگی هوای تهران باعث می شود این حجم از رقابت هنری، عملا به یک شوخی بی مزه و یخ تبدیل شود. حتی مرکز هنرهای نمایشی نیز نمی تواند جشنواره ای با این حجم و بخش های متعدد برگزار کند.
3 - شنیده شده جوایز این جشنواره، چشمگیر خواهد بود و تا کنون سابقه نداشته است. چگونه می شود یک گروه تئاتر خصوصی از چنان سرمایه ای برخوردار باشد که بتواند از پس جشنواره ای تا این حد گسترده با جوایزی آن چنانی برآید؟! پس ظاهرا اوضاع به گونه ای دیگر است و شهرداری خود نقش اصلی را در برگزاری جشنواره تئاتر تهران بر عهده خواهد داشت و گروه تئاتر تهران در بدنه این نهاد پا گرفته و فعالیت می کند. حال این گروه بسیار ثروتمند از چه بودجه ای تغذیه می کند و اعضایش چگونه انتخاب می شوند و ... بازهم خدا می داند وبس!
4 - در فراخوان جشنواره عنوان شده است؛ جشنواره تئاتر تهران، جشنواره ای خصوصی است! همه می دانند تئاتر نه تنها هنری درآمد زا نیست بلکه به شدت نیازمند کمک های دولتیست. پس احتمالا در صورت عدم همکاری تمام نهادهای فرهنگی شهر و شهرداری پایتخت، احتمالا چنین جشنواره دهان پرکنی به تعطیلی کشیده خواهد شد. چراکه هیچ هنرمند تئاتری که در یک گروه تئاتر خصوصی فعالیت می کند، حاضر نیست اندک سرمایه اش را تبدیل به سکه کرده و در اختیار برندگان جشنواره قرار دهد! مگر آن که ...
بدین ترتیب این جشنواره نیز همچون سایر جشنواره های تئاتری - در حالت خوشبینانه اش - تبدیل به محلی برای ارائه آمار خواهد شد. این که چه تعداد هنرمند به روی صحنه رفتند، چند دانشجو موفق شدند آثارشان را ارائه کنند و ... بدون توجه به این که تئاتر و موجودیتش به استمرار و صداقت وابسته است.