فدراسیون فوتبال با پاسخ به نامه فیفا، اولین گام را برای محرومیت بینالمللی 6 بازیکن تیمملی که در بازی ایران و کرهجنوبی، دستبندهای سبز به دست بسته بودند برداشت.
چهارشنبه گذشته نامهای از فدراسیون جهانی فوتبال به فدراسیون ایران رسید. سخنگوی فیفا درباره محتوای این نامه به خبرگزاری فرانسه گفت: «پس از بازی شایعات بسیاری را شنیدیم در اینباره که 6 بازیکن سرشناس تیمملی ایران از سوی فدراسیون ملی این کشور محروم شدهاند. بر این اساس و برای از بین رفتن ابهامهایمان از فدراسیون ملی تحت نظارتمان خواستیم که توضیحات مکتوبشان را برای ما بفرستند.»
در پاسخ به این نامه بود که صبح دیروز سایت فدراسیون فوتبال نامهای را منتشر کرد.
نامهای که سایت فدراسیون دربارهاش مینویسد: «با توجه به نامه فیفا، قبل از ظهر روز پنجشنبه مورخ 4/4/88، این فدراسیون طی جوابیه رسمی به فیفا اعلام کرد که هیچگونه محرومیتی برای هیچ بازیکن ایرانی برخلاف شایعات و اخبار نادرست برخی رسانهها اعمال نشده است.
همچنین در این جوابیه رسمی از فیفا استعلام شد چنانچه فدراسیون فوتبال ایران مطلع شد که حرکت بازیکنان در بستن مچبندها همانگونه که فیفا در متن نامه خود به سمبلیک بودن حرکت سیاسی آنان اشاره کرده است، نقض ماده 6 کدهای اخلاقی فیفا است موضع و تصمیم لازم را به فدراسیون فوتبال ایران اعلام کند.»
استناد به ماده 6 قوانین فیفا یعنی فدراسیون فوتبال ایران مهر تأیید بر استفاده سیاسی از دستبندهای سبز زده است. دستبندهایی که مهدی تاج تنها دقایقی پس از پایان بازی تأکید کرده بود، نذر حضرت ابوالفضل بودهاند و تنها از ترس ایجاد شائبه سیاسی از دستان بازیکنان تیمملی بین دو نیمه مسابقه با کره باز شده بودند.
بازی که شروع شد، همه به شوک فرورفتند. 78 میلیون ایرانی خیره به دستان بازیکنانی نگاه میکردند که نمادهای سبز به دست داشتند. 6 بازیکن سرشناس ملی که یاران شاخص ملی به حساب میآمدند این نمادها را به دست داشتند. رنگ سبز صدها سال است که نماد توسل است برای مردم ایران، توسل به ائمه و معصومین. این رنگ اما حالا چندماهی است نماد جریان اصلاحطلبی شده. این رنگ وقتی بر دستان بازیکنان سرشناسی چون کریمی، مهدویکیا، کعبی، نکونام، شجاعی و نصرتی نقش بست خیلی زود خبر اول همه رسانههای دنیا شد. همه این اتفاق را نمادی از افکار اصلاحطلبی این بازیکنان میدانستند.
درحالی که تهران پس از انتخابات روزهایی ملتهب را پشتسر میگذاشت، این رنگ میتوانست موجی جدید را به راه بیندازد و بهانهای مناسب بود برای همه خبرگزاریهای خارجی تا به این وسیله خبرسازی کنند.
تاج همهچیز را تکذیب میکرد. مدیر کمیته تیمهای ملی فدراسیون که همراه تیمملی به سئول رفته بود، پس از بازی در جمع خبرنگاران تأکید داشت دستبندهای سبز که به دست بازیکنان نقش بسته بود، نذری بوده که این بچهها داشتند و ارتباطی به آنچه آن روزها در تهران میگذشت، نداشته است. اما خبرنگار اعزامی خبر که آن روز در ورزشگاه سئول بود، این اتفاقات را اینگونه نقل کرده بود: «پس از جر و بحث و فریادهای بین دو نیمه، با سوت پایان بازی هیچکس حاضر نیست با مسئول اصلی تیمملی حرف بزند. تاج کاملاً از عصبانیت سرخ است. او نه برای نتیجه بازی که به دلیل تماسهایی که از ایران با او شده، در حد انفجار است. بازیکنان تازه با تماشای شبکههای ماهوارهای پی به کاری میبرند که انجام دادهاند. هجمهای خبری از اقدام خودسرانه و احساسی چندستاره تیمملی راه افتاده است. این تصمیم درست یک شب قبل از بازی بین چند ستاره بزرگتر تیم گرفته شده. تصمیم قبل از بازی با چند یار دیگر در میان گذاشته میشود. از ترکیب 11 نفره، 6 یار سرشناس با هم، از شب قبل هماهنگ کرده بودند. این جمع اسمی که میدانستند حتی اگر تیم ببازد برای کاری که میکنند سخت ممکن است محاکمه شوند، ابایی از آنچه انجام میدادند نداشتند. 4 نفر از این نفرات دیگر به سالهای پایانی فوتبالشان رسیده بودند و اصلاً در لیگ ایران بازی نمیکردند که ترسی از عواقب کارشان داشته باشند. 2 بازیکن هم در آستانه بازگشت به لیگهای عربی بودند. این تصمیم پس از اینکه تیم برای ورود به زمین وارد رختکن شد، با دیگران مطرح شد. جمع اولیه بیش از 14نفر در تیم بودند که میخواستند هسته اصلی را همراهی کنند اما بازیکنان سرشناسی که در لیگ ایران بازی میکردند با ترس از عواقب عملشان، عقب کشیدند. یک مدافع لیگی، ستاره بازی با کرهجنوبی و پژمان نوری، بازیکنانی بودند که حاضر نشدند با دیگران همراهی کنند. یکی از این بازیکنان درباره دلیلش برای نبستن مچبند، گفت: «من قرار نبود ببندم. من که اصلاً با کسی کاری نداشتم. من هنوز جوانم و باید سالها در لیگ ایران بازی کنم. چرا باید فوتبالم را بیدلیل به خطر میانداختم.»
«محروم میشوند.» این خبر را اولینبار یک روزنامه دولتی منتشر کرد. این رسانه دولت نوشته بود. بازیکنان ملیپوشی که از نمادهای سبز استفاده کردهاند به دلیل تبلیغات سیاسی براساس منشور فیفا از بازیهای رسمی محروم میشوند. آن زمان هنوز هیچ مقام رسمی در فیفا موضع رسمی برای آنچه در سئول رخ داده بود، نداشت. تاج شائبه سیاسی بودن اتفاق را منتفی دانسته و حتی برای اینکه تیم وارد حاشیه نشود با خبرنگار شبکه CNN دست به یقه شده بود.
خبر رسانه دولت که منبعی رسمی در سطح دیپلماتیک محسوب میشود بهانهای شد تا روزنامه گاردین در گزارشی از محرومیت قریبالوقوع ملیپوشان ایرانی خبر دهد. این گزارش همه باعث ایجاد حساسیت شد تا فیفا از فدراسیون ایران توضیح بخواهد چون همزمان با اعلام خبر محرومیت بازیکنان، دو چهره سرشناس فوتبال کشور از تیمملی وداع کردند.
پاسخ فدراسیون ایران به نامه فیفا اما به خوبی نشان میدهد فدراسیون فوتبال کشور خواهان محرومیت بازیکنان ملی پوشی است که دستبندهای سبز به دست داشتند. اگرچه علی کفاشیان در این باره میگوید: «این حق را برای خود قائلیم که اگر مسجل شد بازیکنان به دلیل مسائل سیاسی این مچبندها را بر دستانشان بسته بودند، با آنها برخورد کنیم. ما باید قوانین را رعایت کنیم و امکان این وجود دارد که واکنشی به حرکت این تعداد بازیکنان نشان دهیم.»
کفاشیان در پاسخ به این سؤال که پس از بازی ایران و کرهجنوبی، منصور پورحیدری و مهدی تاج در گفتوگو با رسانهها اعلام کردند که بازیکنان به دلیل نذر حضرت ابوالفضل(ع) از مچبندهای سبزرنگ استفاده کردند اما در نامهای که فدراسیون به فیفا ارسال کرده صراحتاً حرکت بازیکنان سیاسی خوانده شده، گفت: «من کاری ندارم که دیگران چه گفتند، مگر نذر یک نیمهای میشود. به هر حال ما گزارشاتی درباره اتفاقاتی که در کرهجنوبی افتاده دریافت کردیم و همان طور که گفتم صلاح ندیدیم در حالحاضر به دلیل شرایط موجود آنها را بررسی کنیم اما ما تنها از فیفا سؤال کردهایم که اگر مسجل شد که حرکت بازیکنان سیاسی بوده، براساس قوانین فیفا چه تصمیمی باید گرفت.»
فدراسیون فوتبال برای استناد به قوانین از ماده 6 منشور اخلاقی فیفا استفاده کرده است. مفهوم این حرکت، تلاش برای استفاده از محرومیتهای بینالمللی 6 ماهه تا دو ساله برای 6 بازیکنی است که با مجوز فیفا نه فقط از تیمملی یا لیگ ایران که از بازیهای لیگهای بینالمللی هم محروم میشوند. این حرکت فدراسیون درحالی است که فدراسیون میتوانست با استناد به ماده 4 قانون مسابقات به اختلافات در اینباره پایان دهد. یکی از مسئولان فدراسیون فوتبال که نقشی اساسی در نگارش نامه یادشده دارد با تأیید اصرار فدراسیون بر محرومیت بازیکنان در اینباره به «خبر» میگوید: «قطعاً آقای کفاشیان میدانست استناد به ماده 6 میتواند پایهگذار محرومیتهای ملیپوشان شود و ایشان با علم به این اتفاق دستور نگارش نامه را داد. نامه را هم دبیرکل فدراسیون امضا کرد درحالی که شاید حتی نیازی نبود که اصلاً به این نامه پاسخ داده شود و فقط میشد همهچیز را تکذیب کرد.» علیرضا دهقان نماینده مردم در مجلس هم در این باره میگوید: «در تمام روزهای گذشته تأکید این بود که از هر نوع حساسیتزایی پرهیز شود و نمیدانم چرا فدراسیون چنین تصمیمی گرفته است.»
نظر شما