به گزارش خبرآنلاین، کتاب «پژوهشهای ایرانی در نامههای هنینگ و تقیزاده» مجموعه مکاتبات و نامهنگاریهای بین ایرانشناس ایرانی سیدحسن تقی و ایرانشناس آلمانی والتر برونو هنینگ(Walter Bruno Henning) را از سال 1937 (1316 خورشیدی) تا سال 1966 (1345 خورشیدی) دربرمیگیرد.
این کتاب که نام لاتین آن «Scholars & Humanists Iranian Studies in Henning and Taqizadeh Correspondence 1937-1966» است، حاوی مکاتباتی است که اطلاعات ذی قیمتی درباره تاریخ مطالعات ایرانشناسی در قرن بیستم، بخصوص در رابطه با آیین مانوی و زبانشناسی تاریخی و تطبیقی پارسی باستان و میانه ارایه میکند.
این نامهها از لحاظ بینش و بصیرتی که در ارتباط با ویژگیهای مهم پژوهشهای ایران باستان ارایه میکند حائز اهمیت بسیاری است. علاوه بر این، این نامهها حاکی از کمک علمی تقیزاده که هم سناتور بوده و هم سفیر؛ به عنوان یک پژوهشگر به تحول و پیشرفت تقویمهای ایرانی و پژوهشهای حوزه ایرانشناسی و تلاش وی در ارتقاء سطح مطالعات ایرانی هم در داخل و هم در خارج نیز است.
نامههای هنینگ نشان میدهد که وی فضل و دانش ژرف و گستردهای در زمینههای گوناگون مطالعات ایران باستان و دیدگاههای شخصیاش درباره هم قطارانش و دیگر زمینههای پژوهشی دربارهی ایران دارد.
کتاب حاضر با مقدمه و گردآوری دکتر ایرج افشار و ویراستاری دکتر تورج دریایی و با همکاری خانم پانتهآ رنجبر محمدی و طراحی دفتر نامه بهارستان به مدیریت نادر مطلبی کاشانی فراهم گردیده است و توسط انتشاراتی مزدا (Mazda Publishers) در شهر کاستامِسای(Costa Mesa) کالیفرنیا در سال 2009 (1388 خورشیدی) منتشر شده است.
این مکاتبات و خود کتاب تماماً به زبان انگلیسی است و قرار است در آینده نزدیک به فارسی برگردانده شود. کتاب با پیشگفتاری از ایرج افشار و مقدمهای از تورج دریایی آغاز میشود و با روز شمار زندگی والتر برونو هنینگ و روز شمار زندگی سیدحسن تقیزاده ادمه مییابد. بخش اول کتاب مربوط به نامههای هنینگ و بخش دوم مربوط به نامههای تقیزاده است. کتاب حاضر دارای پیوستهایی در خصوص مقاله هنینگ درباره ریشهشناسی زبان فارسی، اسناد مربوط به دو پروژه «فرهنگ ریشهشناسی و نوشتجات اولیه» و «مطالعات تاریخی دولتمردان و دانشوران ایرانی»، معرفی اجمالی دولتمردان و دانشوران ایرانی و نمایه نامهای باستانی و قرون وسطی، کتابها، دانشمندان امروزی اروپا، مقابر و مکانهاو واژهها است. کتاب حاضر در 318 صفحه چاپ شده است.
والتر برونو هنینگ (Walter Bruno Henning) (زاده ۲۶ اوت ۱۹۰۸ در پروس خاوری-درگذشت در برکلی کالیفرنیا ۸ ژانویه ۱۹۶۷) خاورشناس و ایرانشناس آلمانی و انگلیسی، متخصص زبانهای باستانی ایرانی و پیشگام در پژوهشهای آیین مانی بود.
هنینگ بیش از هفتاد مقاله منتشر کرد که موضوعات گستردهای را در بر میگرفت: بررسی متون مانوی به زبانهای پارسی میانه، پارتی و سغدی، زبان بلخی، تفسیر سنگنبشتههای ساسانی از جمله کتیبه سهزبانه کعبه زرتشت، و مشکلات متون پهلوی و اوستایی. یک اثر منتشرنشده او تحت عنوان فرهنگ ریشهشناختی زبان فارسی بهصورت مجموعهای از برگهها ناتمام باقی مانده است.
ناشران و نویسندگان کشور میتوانند برای معرفی آثار و تازههای خود با نشانی Ketab@khabaronline.ir مکاتبه کنند.
60
نظر شما