در یکی دو ماه گذشته، دو جایزه بزرگ ادبی (بزرگ از این نظر که سر و صدای زیادی به راه انداختند و قرار بود هدایای گران‌قیمتی به برگزیدگان اهدا کنند) برگزار شد. یکی جایزه کتاب سال دفاع مقدس و دیگری جایزه ادبی جلال آل‌احمد. این دو جایزه، به‌خصوص جایزه آل‌احمد، حواشی بسیاری داشتند. نویسندگان و صاحب‌نظران، موضع‌گیری‌های متفاوتی انجام دادند و برگزار کنندگان (که هر دو دولتی بودند) به دفاع از برنامه‌هایشان پرداختند.
همزمان با برگزاری این دو جایزه، برگزار کنندگان دیگر جوایز ادبی هم درباره جایزه‌هایشان صحبت کردند که بر این جنجال‌ها افزود.
سایت خبر آنلاین، همزمان با برگزاری این دو جایزه، گزارش‌ها و گفت‌وگوهای مفصل و گوناگونی تهیه و منتشر کرد تا وجوه گوناگون و بعضاً پنهان این جوایز تا حدودی بررسی و روشن شود.
خبر آنلاین بعد از انتشار این گزارش‌ها، نقدها و گفت‌وگوها، یک نظرسنجی درباره جوایز ادبی برگزار کرد. سؤال این بود: «مهمترین مشکل جوایز فرهنگی در ایران چیست؟» برای این سؤال سه جواب در نظر گرفته شد. سه جوابی که در گزارش‌ها، نقدها و گفت‌وگوها بیش از مطالب دیگر مورد توجه و تذکر قرار گرفته بود.
(جواب) گزینه‌هایی که برای این سؤال در نظر گرفته شده بود، این‌ها بودند: ۱- مدیریت دولت بر جوایز ۲- بیتوجهی به ضرورت وجود ملاک‌های مدون ۳- گروه‌گرایی و باندبازی داوران
کسانی که در نظرسنجی شرکت کرده بودند از سنین مختلف و اقشار گوناگون بودند و بعد از پایان یک دوره یک‌ماهه، %40.43 معتقد بودند که دولتی بودن جوایز، مشکل اصلی جوایز است. %29.79 بیتوجهی به ضرورت وجود ملاک‌های مدون را مشکل اصلی جوایز فرهنگی می‌دانستند و %29.79 معقد بودند گروه‌گرایی و باندبازی داوران مشکل اصلی این جایزه‌هاست.
نظر شما