اشتون در بیانیۀ پایانی نشست استانبول چه گفت؟

به گزارش خبرآنلاین به نقل از «واشنگتن پست» متن این بیانیه‌ بدین شرح است:  

نخست، من و کشورهایی که نماینده‌شان بودم مایلیم از مقامات ترک و به‌ویژه وزیر خارجه «داووداغلو» برای مهمان‌نوازی سخاوتمندانه‌شان این‌جا در ترکیه تشکر کنیم. 

کشورهایی که نماینده‌شان بودم براساس قطعنامه‌های متوالی شورای امنیت و قطعنامه‌های شورای حکّام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، جهت راه حلی فوری برای نگرانی‌های جامعۀ بین‌المللی در مورد برنامۀ هسته‌ای ایران متحد باقی خواهند ماند.  

در ژنو، موافقت کردیم که در این نشست - استانبول - در مورد ایده‌ها و راه‌های عملی همکاری برای رفع نگرانی‌های اصلی‌مان دربارۀ موضوع هسته‌ای گفت‌وگو کنیم.  

خواست غرب و شرط ایران
با پیشنهادهای عملی خاصی به این‌جا آمدیم، پیشنهادهایی که اعتمادساز باشند. ایدهای دقیقی پیشنهاد شد، ایده‌هایی که شامل نسخۀ روزآمد شدۀ توافق مبادلۀ سوخت برای رآکتور تحقیقاتی تهران و راه‌های افزایش شفافیت از طریق اقدامات نظارتی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بود، که مورد پذیرش جامعۀ جهانی است.  
   
سلسله نشست‌هایی با ایران داشتیم، از جمله نشست‌های جداگانۀ کشورهای گروه وین [آمریکا، روسیه و فرانسه به اضافۀ آژانس بین‌المللی انرژی اتمی] با ایران. 

امیدوار بودیم بحث‌های سازنده و دقیقی در مورد این ایده‌ها داشته باشیم. اما مشخص شد که طرف ایرانی برای این موضوع آماده نیست، مگر آن‌که ما با پیش‌شرط‌هایش دربارۀ غنی‌سازی و تحریم‌ها موافقت کنیم. 

هر دوی این پیش‌شرط‌ها راهی برای به پیش رفتن نیست. در مورد چرخۀ سوخت در موارد متعددی، از جمله امروز، گفته‌ام ما حق ایران برای یک برنامۀ انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز به رسمیت می‌شناسیم. ضرورت دارد که ایران نشان دهد برنامه‌اش انحصاراً برای مقاصد صلح‌آمیز است. 

اما تا کنون با توجه به آن‌چه آژانس فقدان همکاری بسندۀ ایران می‌نامد، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نتوانسته ماهیت انحصاراً صلح‌آمیز برنامۀ ایران را تأیید کند. 

رفع تحریم
مادام‌که رفع تحریم‌ها نگران کننده باشد، موضع متحد ما پابرجاست. این [رفع تحریم‌ها] همراه ایجاد اطمینان مجدد از برنامۀ هسته‌ای ایران است، تا این‌که پیش‌شرطی برای گفت‌وگو در مورد آن باشد. ما همچنین یادآور می‌شویم که قطعنامۀ 1929 شورای امنیت سازمان ملل شرایط رفع تحریم‌ها را مشخص کرده و آن شرایط امروز وجود ندارد. 

این نتیجه‌ای نیست که می‌خواستم. ما امیدوار بودیم گفت‌وگویی دربارۀ راه‌های عملی به سوی آینده شکل گیرد و بسیار کوشیدیم تا چنین اتفاقی بیفتد. باید با ناامیدمی بگویم این میسر نشد. 3+3 مجدداً بر تعهد مداوم‌شان نسبت به دنبال کردن راه حل دیپلماتیک تأکید می‌کنند. از ایران انتظار داریم تا رویکردی عملی از خود نشان دهد و به سعۀ صدر ما نسبت به گفت‌وگو و مذاکره به‌صورتی مثبت پاسخ دهد. درب‌ها باز می‌مانند، انتخاب در دستان ایران است.  

شخصاً برای دکتر جلیلی روشن ساختم که پیشنهادهای ما روی میز باقی می‌ماند و آماده‌ایم تا گفت‌وگوی بدون پیش‌شرط را زمانی که ایران آمادگی دارد، آغاز کنیم. 

ترجمه: رضا دانشمندی

/28117