زهره ترسایی: بحث سر اینکه جناح‌های مختلف سیاسی بر سر یک میز بنشینند و درباره موضوعات مختلف تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی کنند اگرچه در ابتدا کمی غیرممکن می‌نمود اما گویی قرار است به سرانجام برسد. اگرچه تا پیش از این «گفت وگوی ملی» با هدف کاهش تنش‌ها و اختلافات بین گروه‌های سیاسی مطرح می‌شد اما این روزها به نظر می‌رسد گفت‌وگوی ملی ابعاد تازه‌ای پیدا کرده و بیشتر حول محور حفظ «امنیت ملی» می چرخد.
گعده‌های چپ و راستی بر سر «گفت‌وگوی ملی»
این روزها دور جدید جلسات گفت‌وگوی ملی در حالی برگزار می‌شود که یک سر آن در دست اصولگرایانی همچون محمدرضا باهنر و عزت‌الله ضرغامی و سر دیگر آن در دست اصلاح‌طلبانی همچون محمدرضا عارف است. جلساتی که البته به تعبیر باهنر باید از آن تحت عنوان «گعده»هایی یاد کرد که هنوز نظم و نسق خاصی ندارند. با این حال او ابراز امیدواری کرده که با انسجام یافتن جلسات یک نفر به عنوان سخنگو گزارشی را درخصوص محتوای جلسات اعلام کند.
گفت‌وگوی ملی ویترین انتخاباتی اصولگرایان می‌شود؟
موضوع گفت‌وگوی ملی در حالی از سوی هر دو جناح سیاسی مقبول افتاده که عده‌ای در هر دو جناح نگاهی انتقادی به آن داشته و بر این باورند که گفت‌وگوی ملی تلاشی برای ائتلاف انتخاباتی است و نمی‌شود به تداوم آن امید داشت. موضوعی که صادق زیباکلام از چهره های اصلاح‌طلب بر آن صحه گذاشته و می‌گوید: متاسفانه اصولگرایان این جلسات را با حضور اصلاح‌طلبان دکور یا ویترینی برای انتخابات پیش‌روی می‌دانند. برخی تندروهای جریان اصلاحات نیز ورود به این قسم جلسات و کنار اصولگرایان قرار گرفتن را دور شدن از آرمان‌های اصلاح‌طلبانه می‌دانند و از اساس این ایده را رد می‌کند
عده ای دیگر اما از اساس گفت‌وگوها را مضر دانسته و به تعبیری می‌توان آنها را در کنار همان طیف از تندروهای اصلاح‌طلب، «دشمنان گفت‌وگوی ملی» نامید. افرادی که بر این باورند گعده‌های دوستانه سیاسی نه تنها راهی برای برون رفت از مشکلات کشور نیست بلکه فرصتی برای سوء استفاده جناح مقابل فراهم خواهد کرد.این طیف از سیاسیون که بیشتر برند اصولگرایی را حمل می‌کنند، با طرح کلید واژه «خط قرمز» درتلاشند تا هرگونه نشست و جلسه دوستانه سیاسی را بر هم بزنند. بدبینی و سوءظن مخالفان گفت‌وگوی ملی تا حدی است که آنها این گفت‌وگوها را آسیب زننده به روند فعالیت‌های سیاسی گروه‌ها می‌دانند.
این بدبینی به گعده‌های سیاسی تنها محدود به چهره های حزبی نیست بلکه می‌توان مصادیق دیگر آن را در برخی اظهار نظرهای نمایندگان مجلس و حتی در برخی تریبون های ائمه‌جمعه هم مشاهده کرد که از هر اقدامی برای برگزاری جلسات گفت‌وگوی ملی تبری می‌جویند.
گفت‌وگوی ملی ضروری است اما...
اما به واقع ضرورت شکل گیری گفت‌وگوی ملی چیست؟ محمدتقی رهبر عضو جامعه روحانیت مبارز در پاسخ به این سوال به خبرآنلاین گفت: امروز ضرورت گفت‌وگوی ملی به این دلیل بیشتر احساس می‌شود که کشور از طرفی درگیر فشارهای بیگانه و از سویی دیگر با پاره‌ای از مشکلات اقتصادی روبرو است.
وی با بیان اینکه دغدغه امروز کشور تنش‌های گروه‌های سیاسی نیست، تصریح کرد: خوشبختانه جریان های سیاسی ما در اصول نظام یعنی اسلام، حفظ اصل ولایت فقیه و نظام حرفی ندارند اما پاره ای اختلاف نظرها وجود دارد که نباید بزرگنمایی شود.
گفت‌وگوی ملی به گروه های سیاسی اعتبار می‌دهد
وی با انتقاد از نبود روحیه گفت‌وگو در بین جریان های سیاسی، به رفتار جامعه اصولگرایی اشاره و تاکید کرد: به دلیل نبود همین روحیه گفت‌وگو شاهدیم جریان اصولگرایی در زمان انتخابات با چندین لیست متفاوت روبرو است که بسیار آسیب زا است که البته امیدواریم از این به بعد حساب شده تر و سنجیده شده تر عمل شود.
رهبر با بیان اینکه گفت‌وگوی ملی باعث می‌شود هم به خودمان و هم گروه های سیاسی اعتبار بدهیم، تصریح کرد: بهترین راه این است که از ادبیات خودی و ناخودی فاصله گرفته و خودی‌هایی که نفی دیگری باشد را کنار بگذاریم.
عضو جامعه روحانیت مبارز با بیان اینکه بهتراست عنوان «گفت‌وگوی ملی» را به «گفت‌وگوی گروه‌های سیاسی» تغییر دهیم تصریح کرد: نبود روحیه تحمل یکدیگر بزرگ‌ترین آسیبی است که جریان های سیاسی با آن روبرو هستند، خلایی که امید می رود با این قسم گفت‌وگوها بتوان آن را جبران کرد.
با وجود اقبال طیف گسترده ای از گروه های سیاسی به موضوع گفت‌وگوی ملی اما بدبینی و سوءظن مخالفان گفت‌وگوی ملی تا حدی است که این گفت‌وگوها را آسیب زننده به روند فعالیت‌های سیاسی گروه‌ها می‌دانند. با این حال اما موافقان این طرح بر این باورند که باید این گفت و گوها را در تمامی ابعاد ادامه داد حتی اگر گروه هایی از هر دو جناح سیاسی با آن مخالف باشند.
27219
