همکاری میان ایران و روسیه هم در ابعاد کلان و بین‌المللی و هم در ابعاد دوجانبه بین دو کشور قابل توجه و بررسی است. در واقع ایران و روسیه در حال حاضر همکاری گسترده‌ای در موضوعات بین‌المللی، منطقه‌ای و همچنین دوجانبه دارند و این همکاری در ابعاد بین‌المللی طی سال‌های گذشته ضمن آنکه کاهش نیافته بلکه در بعد منطقه‌ای و دو جانبه افزایش پیدا کرده و رو به گسترش بوده است.
روابط ایران و روسیه در حوزه انرژی هسته‌ای و بحث نیروگاه بوشهر در عین حال که یک موضوع دو جانبه است، از ابعاد بین‌المللی و منطقه‌ای هم برخوردار است لذا برای بررسی روابط این دو کشور، ابعاد بین‌المللی و امنیتی نیز حائز اهمیت است. بر همین اساس هم تأخیر در اتمام نیروگاه بوشهر را می‌توانیم در دو سطح بررسی کنیم. یکی آنکه مشکلات فنی و مسائل فی‌ما‌بین وجود داشته و نکته دیگر آن است که نباید ابعاد بین‌المللی این همکاری‌ها را در روند پیشرفت نیروگاه بوشهر بی‌تأثیر دانست. در واقع ملاحظات روسیه در روابط سیاست خارجی خود با کشور آمریکا فراز و فرودهایی داشته و موجب تأخیر در نیروگاه بوشهر شده است. باتوجه به اینکه در روابط کلان جهانی روسیه و به خصوص روابط میان این کشور با آمریکا بحث نیروگاه بوشهر از طرف آمریکا به عنوان اهرم فشار و از جانب روسیه به عنوان یک برگه چانه‌زنی در روابط خود با آمریکا بوده است، اما اکنون روسیه تمایل به اتمام نیروگاه بوشهر و ایجاد پروژه جدید دارد زیرا روابط خود را با جمهوری اسلامی ایران حیاتی و ضروری می‌داند و می‌داند در صورتی که این پروژه ناتمام گذاشته شود پرستیژ منطقه‌ای‌اش به صورت جدی صدمه خواهد دید و کشورهای منطقه به دشواری به عنوان شریک به او نگاه می‌کنند این در حالی است که روسیه بسیار علاقه‌مند به همکاری در حوزه خاورمیانه است، بنابراین اینکه می‌بینیم روسیه اعلام آمادگی برای ساخت نیروگاه جدید در ایران می‌کند، یعنی می‌خواهد به کشورهای منطقه و دنیا اعلام کند شریک قابل اعتمادی است. همانطور که گفته شد یکی از دلایل طولانی شدن اتمام نیروگاه بوشهر مسائل فنی بوده است زیرا آلمان با تکنولوژی خود آن راشروع کرد و به زمین گذاشت، ژاین هم که برای ادامه کار آمد عقب کشید و کشورهای دیگر حاضر به ادامه نشدند ضمن آنکه در زمان جنگ این نیروگاه تحت بمباران شدید قرار گرفت و ادامه چنین پروژه‌ای و به سرانجام رساندن آن بیشتر از ایجاد یک نیروگاه جدید زمان می‌طلبد.
در حال حاضر جمهوری اسلامی ایران می‌تواند در حین روابط خود با روسیه و تعریف موارد جدید یک تنوع در همکاری‌های خود در مسائل انرژی هسته‌ای ایجاد کند و با کشورهای دیگر که صاحب این تکنولوژی هستند وارد همکاری شده و در آینده شاهد یک تنوع همکاری در حوزه انرژی هسته‌ای با کشورهای متعدد باشد که قطعاً این تنوع می‌تواند دست ایران را در عرصه بین‌المللی و فعالیت‌های هسته‌ای بازتر کند.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی
نظر شما