۰ نفر
۱۲ اسفند ۱۳۸۹ - ۰۷:۲۲

اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 فوتبال دو قطبی به سمتی حرکت می‌کرد که در هر فصل جدید باید شاهد همان چهره‌های همیشگی فصل قبل روی نیمکت‌های پرسپولیس و استقلال می‌بودیم. سند ششدانگ علی پروین و منصور پورحیدری برای نشستن روی نیمکت سرخابی‌های چند سالی بود به‌نام خورده بود.همشهری تماشاگر با منصور پورحیدری گفت وگویی کرده است

نسل مربیان جوان فوتبال ایران را چطور می‌بینید؟

در حال حاضر مربیان جوان خوبی در فوتبال ایران مشغول هستند و فوتبال کنونی در لیگ‌برتر حاصل زحمات مربیان جوان و باتجربه است. البته اشکالی که در خصوص مربیان جوان وجود دارد این است که آن‌ها تحت فشار هستند و نمی‌توانند برای بلند مدت برنامه‌‌ریزی داشته باشند. البته فکر می‌کنم این ایراد از باشگاه‌هاست که نمی‌گذارند مربیان جوان کار اصولی انجام دهند زیرا به دنبال نتیجه هستند.
این‌که مربیان جوان بعد از اتمام دوره بازیگری وارد عرصه مربیگری می‌شوند به نظر شما می‌تواند به این مربیان کمک کند
به‌ هرحال بازیکنی که فوتبالش تمام می‌شود و قصد ورود به این عرصه را دارد.

منصور پورحیدری به شکل سنتی وارد عرصه مربیگری شد؟

به هرحال من از همان زمان بازیگری به مربیگری علاقه داشتم و پس از آن‌که فوتبالم تمام شد در کنار رایگوف کار کردم. همین جوری نبود که شب بخوابم و صبح بشوم سرمربی استقلال.
این را هم بگویم زمان ما امکانات الان نبود که شب بخوابم و صبح بشوم سرمربی استقلال. ویا بتوانیم در کلاس‌های مختلف شرکت کنیم.

در دهه 60 و 70 مربیان جوان رشد فعلی را نداشتند و گفته می‌شود شما و پروین فوتبال را سنتی پیگیری می کردید؟

در دوره من و آقای پروین فوتبال به شکل امروزی نتیجه‌گرا نبود. قبول ندارم که م سنتی عمل می‌کردیم. در زمان ما هم مربیان جوان می‌توانستند کار کنند. خود من چه در تیم‌ملی چه در استقلال سعی می‌کردم از مربیان به روز خارجی در کنارم استفاده کنم. در مورد خودم می‌توانم بگویم علاقه به استفاده از تجربیات مربیان خارجی داشتم و از مربیان داخلی هم محصص را زمانی که از آمریکا به ایران آمد به کادر فنی استقلال اضافه کردم. همانطور که گفتم بستگی دارد که چقدر پیگیر باشید.

چرا از بازیکنان استقلال که فوتبال‌شان تمام شد استفاده نمی‌کردید؟

علت خاصی نداشت. این موضوع بستگی به علاقه نفرات دارد. یک بازیکن که می‌خواهد مربی شود باید علاقه‌مند باشد و برای این‌کار وقت بگذارد.

شما از فوتبال حرفه‌ای الان راضی هستید یا فوتبال علی‌ اصغری آن زمان؟

به اعتقاد من فوتبال آن دوره فنی بود و علی اصغری نبود. تفاوت آن زمان با فضای کنونی فوتبال ایران نتیجه‌گرا بودن فوتبال فعلی‌مان است. الان نه تنها استقلال بلکه اکثر تیم‌ها به دنبال کسب نتیجه هستند و تنها ذوب‌آهن است که 4 سال یک مربی را نگه می‌دارد و سایر باشگاه‌های در حال تغییر سرمربی هستند. مدیران الان تنها به فکر نتیجه هستند و امتیاز بازی‌ها برایشان از برنامه‌ریزی بلندمدت مهم‌‌تر است. البته باید قبول کرد خواسته‌های آن‌ها در اکثر مواقع فنی است.

شما و پروین جز مربیانی بودید که هرگز تغییر نمی‌کردید و همین موضوع باعث شد تا خیلی از مربیان جوان قید این کار را بزنند و به نوعی گفته می‌شود شما و پروین یک نسل از مربیان جوان و با استعداد را سوزاندید؟

این حرف شما را قبول ندارم. ما جای کسی را تنگ نکرده بودیم. چرا ما نگذاریم کسی بیاید. در ان دوره که من در استقلال بودم، خودم رفتم کنار یا کنارم گذاشتند و چند مربی دیگر را آوردند. سکوموروخوف و حجازی در کنار افراد دیگر به استقلال آمدند و اینطور نبود که شما می‌گویید.

در شرایط فعلی چرا دیگر مربیگری نمی‌کنید؟

به هرحال در فوتبال فعلی کار مربیگری را به آن شکلی که الان وجود دارد قبول ندارم و فکر می‌کنم بهتر است در پست‌های دیگر به استقلال کمک کنم.201 

کد خبر 134159

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 7 =