عبدالحسن برزیده در گفت‌و‌گو با خبرآنلاین، دلیل ترک جلسه شورای صدور پروانه ساخت را که نخستین اختلاف رسمی بین خانه سینما و معاونت امور سینمایی بود، چنین تشریح کرد: «حضور در جلسات شورای صدور پروانه ساخت را به این دلیل ادامه ندادم که مطمئن شده بودم دیگر نمی‌توان به این حضورها ادامه داد.»
او ادامه داد: «البته قرار بود با خروج من از شورا نماینده دیگری از خانه سینما معرفی شود. این نشان می‌دهد تفکر من چنین بود و شاید دوستان در خانه سینما به نتیجه‌ای که من رسیده بودم دست نیافته بودند و شاید مصالح دیگری در نظر داشتند.»
این کارگردان با اشاره به اینکه پیش‌بینی شرایطی بدتر از این را هم برای سینما می‌کند، گفت: «اگر چنین تصور کنیم که بخش دولتی باید خدمتگزار باشد نمی‌توانیم مصداق آن را در معاونت سینمایی ببینیم. تعدادی از افراد امروز در آنجا حضور دارند که به نوعی ارباب رعیتی با اهالی سینما برخورد می‌کنند.»
او ادامه داد: «آنان تصور می‌کنند سینماگران رعیت آنان هستند و خودشان هم که توانایی مدیریت ندارد در جایگاه ارباب قرار دارند. من امروز دیگر به سلامت تفکر و صداقت مدیران دولتی سینما شک دارم و دلیل آن هم نوع نگاه آنان به سینما و نوع آثاری است که از آن حمایت می‌کنند.»
برزیده به نوع مدیریت، مدیران کنونی سینمای ایران اشاره کرد و گفت: «ایجاد اختلاف میان افراد نکته‌ای است که این مدیران در جریان کارهای خود انجام می‌دهند. حتی ریشه برخی اختلافاتی که میان اعضای خانه سینما به وجود می‌آید بعد از ریشه‌یابی به مدیران دولتی سینما باز می‌گردد و روشن می‌شود آنان نکته‌ای گفته‌‌اند که مشکلی و اختلافی به وجود آمده است.»
او ادامه داد: «نوع مدیریت «اختلاف بیافکن و مدیریت کن» در کارهای مدیران سینمایی دیده می‌شود و این از اخلاق به دور است.»
برزیده با اشاره به اینکه مدیران کنونی سینما از اعتقادات و رفتارهای قبلی خود نیز فاصله گرفته‌اند، گفت: «داوری که آن‌ها برای حضور در جشنواره فیلم فجر از او دعوت می‌کنند و او را به ایران می‌آورند فردی است که طبیعتاً براساس دیدگاه‌ها و تفکر این افراد نباید مورد تایید باشد، اما می‌بینیم به راحتی چنین فردی را می‌پذیرند و دروغ می‌گویند.»
او ادامه داد: «این مدیران با امکاناتی که در اختیار دارند، شرایطی برای برخی فراهم می‌کنند و وعده‌هایی می‌دهند که کافی است فقط نتوانند این وعده‌ها را عملی کنند، آنگاه می‌بینیم چطور آدم‌هایی که در اطراف خود جمع کرده‌اند از آنان فاصله می‌گیرند. همه این‌ها موجب آلوده شدن فضای سینما می‌شود و نکاتی را وارد سینمای ایران می‌کند که چندان خوشایند نیست.»
برزیده با اشاره به اینکه برنامه منحل کردن خانه سینما پیش از حضور گروه کنونی مدیران سینمایی در سمت خود آغاز شده بود، گفت: «بخشی از مشکلات مربوط به قبل از حضور این افراد در سمت مدیران سینمایی است. آنان اعضای هیئت اسلامی هنرمندان بودند که انجمن سینماگران مستقل را با هدف منحل کردن خانه سینما چند سال قبل راه انداخته بودند.»
او درباره اولین جلسه‌ای که با حضور مدیران کنونی در شورای صدور پروانه ساخت برگزار شد، گفت: «در آن جلسه آقای سجادپور نکاتی گفتند که نشان از بی‌تجربگی ایشان در اداره سینما داشت. آنان از همان زمان می‌خواستند سینما را به سمتی ببرند که تا امروز برده‌اند. سجادپور در آن جلسه هرمی روی برد کشید که براساس آن فیلمفارسی بیش از سایر کارها مورد توجه باشد زیرا مخاطب بیشتری را به سالن سینما می‌آورد.»
او ادامه داد: «این نوع نگاه برای من بسیار عجیب بود. این نوع نگاه برخلاف شعارهای پیشین این افراد بود. انتظار ما چنین بود که با حضور آنان در مدیریت سینما آثار معتدل و معنادارتری ساخته شود، اما در ادامه دیدیم چنین نخواهد شد. او در همان جلسه گفت از همه فیلم‌ها به میزان 100 میلیون تومان حمایت می‌شود و امروز می‌بینیم چنین نشده است.»
برزیده در مورد آسیب‌هایی که بر اثر این نوع مدیریت متوجه سینمای ایران می‌شود، گفت: «اگر این افراد در جایگاه مدیران سینما هیچ کاری انجام نمی‌دادند بهتر از شرایط کنونی بود، زیرا حداقل نفر بعد می‌دانست باید چه کار کند. این‌ها از ریل‌گذاری جدید سینما گفتند و با این تعاریف ما به سینمای مبتذلی رسیدیم که از سال‌ها قبل تلاش شده بود دیگر در سینمای ایران وجود خارجی نداشته باشد.»
او گفت: «هرچه این افراد بر خواسته خوب مبنی بر دشمنی با صنف پافشاری کنند تعداد بیشتری از سینماگران را از خود دور می‌کنند. اکنون خانه سینما براثر شرایط سختی که در نبود بودجه پشت سر گذاشته به استقلال رسیده و اعضای خانه سینما با پول‌های خود تلاش می‌کنند این نهاد صنفی را روی پا نگه دارند. واقعاً کدام دولت و حکومتی با صنوف خود چنین می‌کند که این افراد با صنوف فرهنگی چنین کردند؟»
برزیده در جمع‌بندی سخنان خود و ارزیابی تبعات این شکل از مدیریت برای سینما گفت: «تفرقه‌ای که در شرایط کنونی بین سینماگران و مدیران دولتی سینما رخ داده گرچه به نفع سینما نیست، اما بیشتر به ضرر مدیران کنونی خواهد بود. شاید سینماگران عادت سوبسید گرفتن را هرچند هنوز زمان آن نرسیده باشد ترک کنند، اما مدیران دولتی با تفرقه کنونی و دوری سینماگران از خودشان چه خواهند کرد؟»
54143
نظر شما