مجتبی محرمی دو ساعت مچی می‌بندد؛ یکی به وقت تهران، یکی به وقت لندن

مجتبی محرمی در توضیح این‌که چرا دو ساعت مچی به دستانش می‌بندد می‌گوید: «دو ساعت می‌بندم، روی مچ چپ مثل همه به وقت تهران و روی مچ راست به وقت لندن. همه امید و انگیزه زندگی‌ام آرینا است که الان 11 سال دارد و در لندن زندگی می‌کند. تابستان امسال آمد تهران و سه ماه با هم بودیم ولی درد آن سال‌ها که در فراغ گذشت و نتوانستم به دیدنش بروم هنوز مانده.»

او ادامه می‌دهد: «سر جام‌جهانی 2006 آقای دادکان که زمان مسابقات مدارس مسئول ورزش ناحیه ما بود، گفت که مرا با تیم‌ملی می‌برد تا بتوانم از آنجا بروم انگلیس و بچه‌هایم را ببینم. این همه سال نتوانستم ویزا بگیرم، امیدوار شدم ولی سفارت آلمان یک نامه معرفی از من خواست که فدراسیون بنویسد من بازیکن تیم‌ملی بوده‌ام. رفتم خدمت جناب پهلوان، دبیر فدراسیون. جالب است که دهه 60 خودش رئیس فدراسیون بود و من در تیم‌ملی بودم ولی هرچه کردم باور نکرد مجتبی محرمی بازیکن تیم‌ملی بوده و نامه‌‌ام را نداد! به همین راحتی مرا نبردند آلمان ولی همه جا شعارش را دادند!»

متن کامل گفت‌وگوی خبرآنلاین با مجتبی محرمی را اینجا بخوانید.

38