حسین عسگری در بدو مسئولیتش در کمیته داوران حسن کامرانی‌فر پرافتخارترین داور فعلی ایران را از (کمک) داوری محروم کرد. بعد هم او را از تیم داوری محسن ترکی کنار گذاشت تا میزان علاقه‌اش به این داور نشان بدهد. او کامرانی‌فر را ندید تا ترکی را ببیند. به این ترتیب مشخص شد که انتخاب او برای دربی 70 چه داوری است. او ترکی را برای سومین بار انتخاب کرد تا نشان بدهد دوست ندارد اتفاقاتی که در زمان حضور عنایت در کمیته داوران افتاد و قهر ترکی از داوری در لیگ برتر را به دنبال داشت، در زمان مدیریت او اتفاق بیفتد.
او ترکی را برای دربی انتخاب کرد تا در مسابقه‌ای که خودش نظارت آن را بر عهده دارد، همه چیز در کنترل کمیته داوران باشد. اما شاید عسگری یک چیز را اصلا محاسبه نکرده بود. اینکه این داور در سومین تجربه قضاوتش در دربی همه چیز را به هم بریزد و اختیار بازی هم از دست او در برود.
بدون تردید ترکی دیروز بدترین بازیکن زمین بود. داوری که ادعا دارد بهترین داور ایران است و در جام ملتها هم چنان نمایشی داشت، دربی دیروز را از شرایط عادی‌اش خارج کرد تا نشان بدهد هنوز تا استانداردهای بالای دنیا فاصله بسیار دارد.
انتخاب عسگری برای دربی، چندین اشتباه عجیب داشت و هر اشتباه را با یک اشتباه دیگر جبران می‌کرد. او در این مسابقه به اندازه کافی بد بود و شاید علی دایی به دلیل اشتباه تاثیرگذارش در آن صحنه پنالتی، هرگز او را نبخشد.
سرپرست کمیته داوران از این به بعد بهتر است به جای آنکه مدام از مربیان شکایت کند و صورت مساله را پاک کند و داورانی را که می‌توانند برای این فوتبال افتخارآفرینی کنند، کنار بگذارد، به اصلاح شرایط موجود فکر کند.
کامرانی‌فر که بعد از حذف تیم ملی از مسابقات مقدماتی جام ملتها، با حضورش در جام جهانی 2010 نام ایران را به جام جهانی برد، به جای تشویق، توسط کمیته داوران نقره‌داغ شد و این روزها هم در فوتبال ما کمرنگ است تا مشخص شود برای این کمیته داوران چه چیزی مهم است. عسگری به دلیل اختلافی که ترکی با کامرانی‌فر دارد، او را از تیم داوری ترکی حذف کرد و برای دربی هم انتخاب نکرد تا ثابت کند برای او داوری که از «جام ملتهای آسیا» اخراج شده از کمک داوری که تصمیم‌هایش در «جام جهانی» تحسین همه را برانگیخته، مهمتر است.
نکته مهمی که در این بازی خود را نشان داد این است که ما در داوری بی‌بضاعتیم.
کسی که در صدر لیست الیت ما قرار دارد و مدعی است بهترین داور ایرانی است، قضاوتش در جام ملتها و دربی این بود که دیدیم. بجز مظفری‌زاده و فغانی (که اتفاقا داوران بسیار خوبی هم هستند) چه کسی در جمع داوران فعلی ایران می‌تواند دربی را سوت بزند؟ چند بار می‌توان این دو داور را برای بازی‌های این دو تیم انتخاب کرد؟ آیا اینکه در دو سال و چند ماه (از بهمن 87 به این سو) یک داور 3 بار دربی را سوت می‌زند، خودش نشانه فقر داوری ما نیست؟
چه اصراری وجود دارد که با وجود خالی بودن دستمان، باز هم داوری دربی را به داوران ایرانی بدهیم؟ وقتی در دستمان چیزی نداریم چه ایرادی دارد که برای دربی (که حد اقل سالی دو بار برگزار می‌شود)، داور خارجی بیاوریم؟
نظر شما