فهیمه حسن‌میری: در ادامه حضور پررنگ رسانه‌ای مسئولان سازمان ملی جوانان در هفته‌های گذشته و ارائه پیشنهادهای جدید درباره ازدواج‌های نیمه‌مستقل و ایجاد دفاتر همسریابی و... این بار یکی از مسوولان این سازمان با ارایه آماری جنجالی همه را شگفت‌زده کرد.
آنگونه که خبرگزاری فارس نوشت، علی‌اکبر عصارنیا، معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان ملی جوانان در جشنواره «مطلع عشق» که روز پنجشنبه در اردبیل برگزار شد، آماری ارایه کرد مبنی بر این که سن ازدواج پسران به بیش از 40 سال و سن ازدواج دختران به 35 سال نزدیک شده است. او در ادامه از این خبر داد که هم‌اکنون 15 میلیون جوان در آستانه ازدواج در کشور وجود دارند که هنوز مجرد هستند و 7 میلیون نفر از این تعداد دچار ازدواج معوقه شده‌اند و سن ازدواج آنها از سن عرفی بالاتر رفته است. عصارنیا سپس با بیان این که سالانه 1/5 میلیون نفر به تعداد مجردین افزوده میشود، از این امر اظهار نگرانی کرده و گفته بود که بالا رفتن سن ازدواج تبعات اجتماعی خطرناک و نامطلوبی دارد. تا اینجای حرف‌های او البته نکته جدیدی نداشت.
در این میان اما آماری که عجیب به نظر می‌رسید و شگفت‌آورتر از خود آمار، مطرح شدن آن توسط مسئولان دولتی بود، این اظهارات عصارنیا بود: «متاسفانه 56 درصد جوانان ما بر اساس اظهارات خود اعلام کرده‌اند در طول دوران جوانی با یک دختر در ارتباط بودند که متاسفانه از این تعداد 26 درصد منجر به رابطه نامشروع جنسی شده است.»
تعجب حاضران از صراحت مسئولان سازمان ملی جوانان در برخورد با مساله به اینجا ختم نشد چرا که او اینطور ادامه داد: 13 درصد روابط نامشروع جنسی در بانوان منجر به حاملگی ناخواسته شده که این افراد ناچار به سقط جنین شده‌اند.
در پی بازتاب این اظهارات در رسانه‌های داخلی و خارجی، تنها پس از 24 ساعت، خبرگزاری برنا (وابسته به سازمان ملی جوانان) تکذیبیه‌ای را منتشر و خبرگزاری فارس نیز به حذف این خبر از روی سایت خود اقدام کرد.
در این تکذیبیه تصریح شده است: «در جلسه مزبور، خطاب به کارشناسان حاضر به نتایج یکی از مطالعات محرمانه با جامعه آماری محدود و با موضوع ارتباط با جنس مخالف (اعم از کلامی، عاطفی، جنسی و...) اشاراتی شده است که در نقل مطالب علاوه بر این که به تاکید سخنران مبنی بر غیر قابل نقل بودن بی‌توجهی شده، دقت کافی هم در درج آمارها و درصدها به عمل نیامده و یک برداشت مخدوش از یک جامعه آماری محدود متاسفانه به کل کشور تعمیم داده شده و اینگونه القا میشود که نتایج یک مطالعه ملی مورد بحث قرار گرفته است.»
بر اساس این تکذیبیه، این آمار، صرفا نتیجه یک مطالعه با جامعه آماری محدود است و نباید در سطح ملی به آن نگریسته شود، اما نکته اینجاست که آیا همه مطالعاتی که به آن استناد میشود باید در «سطح ملی» انجام شوند؟!
نمی‌توان نتیجه یک مطالعه علمی - هرچند با جامعه آماری محدود- را نادیده گرفت و تکذیب کرد مگر این که به طور کلی آن آمار غیرقابل استناد و مخدوش باشد که در این‌صورت باید پرسید اصلا چرا چنین آمار مشکل‌داری مطرح میشود که بعد از درگیر کردن اذهان عمومی بخواهد تکذیب شود؟ و اگر آمار غلط نیست، تکذیب و انکار آن چه معنایی جز چشم‌بستن بر واقعیت‌های موجود دارد؟
آمار این‌چنینی در حالی مطرح میشود که طی روزهای قبل نیز خبرهایی در رابطه با رشد طلاق در روستاها مطرح شده بود. چنانچه محمد اسحاقی، معاون مطالعات و تحقیقات سازمان ملی جوانان در گفتگو با مهر، رشد طلاق در روستاها را بیش از رشد طلاق در شهرها دانسته بود و آن را نگران‌کننده خوانده و گفته بود برنامه‌ریزان باید به دنبال فکر اساسی در خصوص ریشه‌یابی این امر باشند.
از سوی دیگر فرحناز قندفروش، مشاور استاندار و مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران نیز چندی پیش به این نکته اشاره کرده بود که بسیاری از زنان مطلقه در جامعه تنها آسیب‌پذیر نیستند بلکه می‌‌توانند آسیب‌رسان برای اقشار دیگر جامعه باشند و این امر از مشکلات جدی در جدایی زوجین محسوب میشود.
به نظر می‌رسد یک بار دیگر مسئولان دولتی در برخورد با چالش‌ها و آسیب‌های اجتماعی دچار تناقض شده‌اند. گرایشی که در تمام سال‌های گذشته وجود داشته، نادیده‌گرفتن و انکار آسیب‌ها به بهانه پرهیز از سیاه‌نمایی بوده است. آیا مسئولان دولت نهم در ماه‌های پایانی عمر این دولت، شجاعت آن را خواهند داشت که حداقل با مسائل و مشکلات جوانان با صراحت و شفافیت بیشتری برخورد کنند؟
واکنش اخیر سازمان ملی جوانان در تکذیب اظهارات معاون خود، چشم‌انداز مثبتی در پاسخ به این سوال ارائه نمی‌‌کند.
نظر شما