به گزارش خبرآنلاین، به نقل از هاآرتص، پروفسور لویی استرنفلد، استاد تاریخ و مطالعات یهود در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا می گوید برای چندین دهه یهودیان ایران نشان دادند که بین یهود و صهیونیسم تفاوت قابل توجهی وجود دارد و آن ها قبل از هر چیزی به ایران وفادار هستند. وی افزود؛ به طور کلی در گفتمان اسرائیل، شیوه زندگی در ایران بسیار سطحی و ظاهری تجسم می شود و این موضوع به ویژه در خصوص زندگی یهودیان در ایران نیز صدق می کند.
حوزه تخصصی مطالعات پروفسور استرنفلد، نقش یهودیان در جامعه ایران است که به طرز ویژه ای نیز به نقش و جایگاه یهودیان در انقلاب اسلامی ایران پرداخته است. استرنفلد تعدادی مثال روشنگر ارائه می دهد تا ثابت کند تاریخ سیاه و سفید نیست و تفاوت زیادی بین روایت های غالباً ساده گرایانه و واقعیت پیچیده وجود دارد. یک مثال قابل توجه از این دست بیمارستان یهودیان در تهران بود که موسس آن پزشکی یهودی به نام روح الله سپیر بود. نقش این بیمارستان در معالجه و پناه دادن به مخالفین رژیم شاه به ویژه در جمعه سیاه ۱۷ شهریور ۵۷ قابل توجه بود.
در این کتاب به نقل از پزشکی که در آن زمان در سایپر مشغول فعالیت بود، می نویسد: "در آن جمعه، سر پرستار، خانم فرنگیس حسیدیم با من تماس گرفت و به من گفت که مجروحان زیادی را به بیمارستان آورده اند." وی خاطرنشان کرد: تقریبا ۹۰ درصد مجروحان به ساپیر رسیده و در ۴ بخش جراحی بیمارستان تحت معالجه قرار گرفتند.
استرنفلد در مورد همکاری نزدیکی که بین پرسنل ارشد بیمارستان و آیت الله طالقانی، یکی از محبوب ترین رهبران جنبش انقلابی بود، توضیح داده است. وی گفت: "پس از جمعه سیاه ، آیت الله طالقانی با من تماس گرفت و به من گفت که چقدر قدردان همه کارهای بشردوستانه ای است که ما در آنجا انجام دادیم."
در اواخر سال ۱۹۷۸، هیاتی از جامعه یهودیان برای دیدار با آیت الله خمینی رهبر جنبش انقلاب، به پاریس سفر کردند. استرنفلد توضیح می دهد: "هدف واقعی این نشست تضمین این بود که یهودیان دشمن انقلاب نیستند، بلکه حامیان آن هستند."
در دسامبر ۱۹۸۷ تظاهرات بزرگی علیه شاه در تهران رخ داد که براساس برخی منابع ، پنج هزار یهودی در این اعتراضات شرکت کردند. استرنفلد به نقل از یکی از فعالان کهنه کار جامعه یهودی ایران که به سازماندهی مشارکت جامعه یهود کمک کرده، می گوید: "رهبران مذهبی یهودی در صف مقدم راهپیمایی کردند و بقیه یهودیان از آنها پیروی کردند و همبستگی های زیادی با هموطنان ایرانی نشان دادند."
تفسیر یهودیان ایرانی از صهیونیسم معنوی بود و آن ها هرگز تفسیری سیاسی از آن نداشتند و خود را هرگز وقف جنبش صهیونیستی و هدفش یعنی تاسیس اسرائیل نکردند. اسرائیل بخشی از هویت یهودیان ایران نبود. کسانی که در ایران ماندند کاملاً خود را وقف وطن عزیزشان کردند و هرگز قصد نداشتند ایران را جایگزین اسرائیل کنند.
۳۱۱۳۱۱
نظر شما