بحث وزارت زنان در حال حاضر موضوعیت ندارد و اصلاً لازم نیست، چرا که مسائل زنان جدای از دیگر مسائل نیست و ما باید حضور آنان را در مقاطع بالای مدیریتی شاهد باشیم. پرداختن به این بحث در حال حاضر ضرورتی ندارد مگر اینکه فکر کنیم وزارت زنان این مأموریت را داشته باشد که شاخص‌های رشد و توسعه زنان را در همه عرصه‌ها اندازه‌گیری کند، هرچند این وظیفه را مرکز امور مشارکت زنان هم می‌تواند انجام بدهد و به نظر من نیازی به وزارت نیست؛ چون اگر ما وزارت زنان ایجاد کنیم، تمام مسئولیت‌ها به وزارت زنان داده می‌شود و در حقیقت در عرصه‌های دیگر، زنان حضوری پررنگ نخواهند داشت. اعتقاد من بر این است که در هر مجموعه‌ای برای ایجاد هر سازمانی یک برنامه مشخص و راهبردی لازم است. اینکه صرفاً وزارتخانه‌ای را به عنوان وزراتخانه زنان در نظر بگیریم نیاز به تأمل و تعمق بیشتری دارد. نمی‌شود گفت با ایجاد چنین وزارتخانه‌ای تمام مسائل زنان حل شده و ما دیگر هیچ مشکلی در این زمینه نداریم. من معتقدم اگر این وزارت به وجود بیاید، ما از حوزه‌های دیگر غافل می‌شویم، چرا که ما باید تمام امور مربوط به زنان را در وزارتی به نام زنان بلوکه کنیم مانند ورزش، بهداشت، آموزش و. . . که اگر به این معنا باشد، کار خوبی نیست ولی اگر بخواهد مرتباً شاخص‌های توسعه مشارکت زنان را اندازه‌گیری کند، از سازمان‌ها پاسخ بخواهد و آن را با شاخص‌های جهانی مقایسه کند، شاید بتوان کمی از آن دفاع کرد. با نگاهی دیگر می‌توان گفت نیمی از جامعه ما را زنان تشکیل می‌دهند و مگر می‌شود کار نیمی از جمعیت کشور را به یک وزارتخانه داد؟
از دیگر انتقاداتی که به طرح ایجاد وزارت زنان می‌توان مطرح کرد، جداسازی جنسیتی خواسته یا ناخواسته‌ای است که در صورت ایجاد آن در جامعه اتفاق می‌افتد. جامعه ما از هر دو جنس تشکیل شده است و هردوی این جنس هستند که در کنار هم برنامه‌های اجتماعی و اقتصادی کشور را ساماندهی می‌کنند و هر کدام می‌توانند مسئولیت‌های مختلفی را برعهده بگیرند. با تشکیل چنین وزارتخانه‌ای برای زنان جداسازی بیشتری میان زنان و مردان ایجاد می‌شود که در این صورت تشکیل چنین وزارتی کاملاً غلط است؛ چراکه هدف آن ارتقای وضعیت زنان در جامعه نیست و صرفاً هدفی تبلیغاتی دارد و با نیازهای جامعه امروزی ما سازگار نیست.
من معتقدم که زنان ما در همه زمینه‌ها لیاقت خود را نشان دادهاند. در بسیاری از مناصب مدیریتی زنان لیاقت‌های خود را به وضوح نشان دادهاند. اینکه خیلی‌ها تأکید خود را بر وزارت زنان گذاشته‌اند عملاً کاری را از پیش نمی‌برند. زنان کشور ما می‌توانند در منصب‌هایی در وزارت بهداشت یا آموزش وپرورش یا آموزش عالی عهده دار وظایفی شوند که به نظر من به خوبی خواهند توانست از عهده آن برآیند. هر وزارتخانه‌ای شامل مشاغلی است که هم مردان و هم زنان می‌توانند عهده‌دار انجام آن شوند اما نکته قابل توجه در این زمینه این است که این مناصب به افراد دارای تجربه و تحصیلکرده در همان حوزه واگذار شود. این بحث که با ایجاد وزارتخانه‌ای مخصوص زنان می‌توان از زنان شایسته و باتجربه و دارای تحصیلات مرتبط استفاده کرد در واقع بحثی نه چندان کارشناسی شده است. زیرا که برای بهکارگیری زنان در مناصب مدیریتی لزوماً نیازی به ایجاد وزارتخانه‌ای مخصوص آنها نیست. از طرف دیگر این موضوع که عده‌ای با ایجاد وزارتخانه زنان مخالفند بنابراین موضوع که زنان ما می‌توانند در قالب معاونت‌هایی مثل معاونت ریاست جمهوری ایفاء وظیفه کنند و فقط به همین بسنده شود دور از عقل و دور از بحث‌های کارشناسی در زمینه اشتغالزایی است. بایدبا درنظر گرفتن قابلیت‌ها و ایجاد انگیزه در میان زنان و در جامعه‌ای مثل ایران که بیشتر تحصیلکرده‌های جمعیت را زنان تشکیل می‌دهند، از ظرفیت‌های موجود استفاده کرد وبه موضوع ایجاد وزارتخانه‌ای مخصوص زنان که یکی از محورهای آن ایجاد اشتغال برای زنان است پایان داد.
بسیاری از کسانی که با ایجاد وزارتخانه زنان موافق هستند بیان می‌کنند که سال‌هاست در بسیاری از کشورهای در حال توسعه‌ای مانند عراق، افغانستان، بنگلادش، تونس، زیمبابوه و نپال وزارتخانه‌هایی به نام زنان یا برای امور زنان وجود دارد. اما باید گفته شود مقایسه کشور ما با چنین کشورهایی در این زمینه درست نیست. برای طرح چنین موضوعی باید گفت که شناخت انگیزه‌های ایجاد چنین وزارتخانه‌ای در ایران و در آستانه تشکیل کابینه دهم و در حالی که هنوز مشکلات حقوقی و قانونی زیادی در زندگی زنان کشور وجوددارد، غیرضروری است.
دولت دهم همواره در شرح وظایف خود به امور زنان رسیدگی کرده و جایگاه زنان را تقویت و متعالی نموده است. در شرح وظایف جدید مرکز امور زنان پاسخگوی مسائل بسیاری بودیم که اگر منتقدان و مسئولان امکان ارزیابی را داشته باشند و بازخوردها را بسنجند همه چیز مشخص خواهد شد. چیزی که ما فکر می‌کنیم مورد‌نیاز درحوزه زنان و ارتقا جایگاه زنان در جامعه است. زن دارای منزلتی والاست که نظام دینی و تفکر اسلامی ما بدان پایبند است و باید بدانیم که در این خصوص چه اقدامی برای زنان شده است. دولت نهم به دنبال این واقعیت و منزلت واقعی و لایق زنان بوده و هست و ما معتقد هستیم که اگر با این دیدگاه شرایط را بار دیگر فراهم کنیم به هدف نزدیک می‌شویم.
نظر شما