هر چه که بود دولت ترامپ یک دولت غیرعادی و عجیب بود که از جمله نتایج این دولت برای ما توجه بیش از پیش عامه مردم به حوزه سیاست خارجی بود. اتفاقی که در این دوره افتاد این است که به نظر میرسد مردم بر روی تصمیمات سیاست خارجه کشور پس از این توجه بیشتری خواهند داشت و بیش از پیش مطالبات عمومی و اجتماعی در رابطه با سیاست خارجه دارند. در نتیجه این مسئله خود را در انتخابات ۱۴۰۰ نشان میدهد. حتی پیش بینی میکنم که کاندیداهای مختلف برای جلب آرای عمومی یکی از شعارهایی که میدهند، حل مسئله با آمریکا باشد.
سیاست مانند زندگی است و زندگی فراتر از حل مسئله است بنابراین سیاست هم فراتر از حل مسئله است. در نتیجه سیاستمداری موفقتر است که بتواند مسائل بیشتری را حل کند. از جمله اصلیترین مسائل ما مسئله نوع ارتباط با آمریکاست. البته این بدان معنا نیست که ذوق زده و چشم بسته به آغوش آمریکا برویم اما رویکردی که تبلورش را در برجام دیدهایم، رویکردی است که انتظار میرود نه فقط در یک مقطع که در سطح کلان سیاست خارجه ما متجلی شود. در واقع به طور روشن باید گفت برجام هستهای لازم و خوب بود اما کافی نبود. به این دلیل که ما بایستی آن رویکرد برجامی را هم در منطقه و هم با دنیا ادامه میدادیم. چرا که برجام به ما نشان داد که یک قوت حل مسئلهای خوبی دارد و به باور من با توجه به تجربه چهار دهه اخیر، تجربه برجام و پس از آن تجربه عهد شکنی آمریکا در دوره ترامپ، وضعیتی ایجاد خواهد کرد که در انتخابات ۱۴۰۰ سیاست خارجی جزو اصلیترین شعارهای کاندیداها باشد.
با این تفاسیر ما اگر بتوانیم مسئلهمان را با آمریکا حل کنیم، بسیاری از مشکلاتی را که با سایر کشورها در منطقه داریم خود به خود و به نفع ما حل میشود. به این دلیل که در این شکافی که میان ایران و آمریکا وجود دارد، بسیاری از کشورهای منطقه دارند از این آب گل آلود ماهیگیری خود را میکنند و به ضرر منافع ما و به سود منافع خودشان ترکتازی میکند.
*سخنگوی حزب اتحاد ملت
۲۱۶۲۱۶