تو مخدر نسل ما بودی!

ورزش سه نوشت: گزارشگر مشهور تلویزیون ایران که گفت‌وگویی مفصل با مارادونا در زمان سرمربیگری وی در الوصل امارات انجام داده،برای دیه‌گو مقاله جالب و احساس برانگیزی نوشته است:

*من به عشق چند نفر بود که به فوتبال علاقمند شدم . ناصر بود و همایون بود و یوهان بود و تو بودی و "عشق بود و امید ."

 و چقدر راحت بود حفظ کردن اسم تو و آنها ... و اسم دیه گو چقدر به تو می آمد و به راحتی همان اسمت با توپ رفیق بودی و از او جدا نمیشدی .اسمی که اسطوره من و ما اکثر دهه چهلی ها بود.

اسمت شباهتی هم به یک نفر هم عصر خودت داشت . دختر بلوندی بود که در دوره تو خوانندگی میکرد و  ما یواشکی تصاویرش را میخریدیم و لای کتاب های مدرسه میگذاشتیم و ناظم هنرستان پیدایشان میکرد و کتکمان میزد و عکسها را میبرد برای بچه های خودش  . اما تو جذاب تر بودی برای ما که توپ پلاستیکی فوتبال را بیست ریال می خریدیم و کیهان ورزشی را با پنجاه ریال و در روزگاری که عکس سیاه و سفید مادونا پنجاه تومان بود نمیتوانستیم عکس تو را پیدا کنیم و فقط دلمان را به صفحات رنگی دنیای ورزش و کیهان ورزشی خوش میکردیم . 

زندگی فقط با پاهای هنرمند دیه گوی ما و  مارادونا در بوینوس آیرس لذت داشت نه با فریبندگی های مادونای آنها در هالیوود و کالیفرنیا .زمین فوتبال محله خودمان در کرج هم فقط پر بود از  قلوه سنگ هایی که مثل مین ضد تانک زیر زمین بود و با تیزی اش دست و پایمان را می برید . برای ما که نسل جنگ و توپ بودیم  و فقط توپ پلاستیکی راه راهی داشتیم که نه به اینستاگرام وصل بود نه به توییتر همین هم عشقی کامل بود  . پایبندمان هم فقط همان عشق دوران مدرسه و دانشگاه بود و کیک و نوشابه ای که با مجید و شاهین و سیامک و نیما با لذت میخوردیم و هرگز نه بخاطر عبدالعلی چنگیز به کسی فحش میدادیم و نه بخاطر ناصر محمدخانی با کسی گلاویز میشدیم . عشقمان همین دیه گو بود و گولیت و فان باستن و شاهرخ و حمید و سلطان و عقاب و اگر همان توپ پلاستیکی مان دوپوسته می شد ماندگارتر بود یه کاپ هم میذاشتیم و کتانی چینی را می بردیم  و تعداد عشق هایمان هم بیشتر  میشد در تاریخ .

بهت گفتم دیه گو که من هیچوقت استعدادی در فوتبال نداشتم و همیشه در گل کوچک ها می باختم و بخاطر پای ناجورم در دروازه می ایستادم و نهایتا تبدیل به رقیب گویکوچوآی محلمان شدم تا با تیم بچه مهندس ها و پولدارها که مثل آرژانتین راه راه هم می پوشیدند  مسابقه بدهم و دیه گوی افسانه ای را به یاد بیاورم . حتی زمانی هم بخاطر گردن کلفتی به زور کاپیتان تیم محله مان شدم و  همان زمان تو اسطوره ی من و ما بودی . تویی که معادلات دنیای فوتبال را بهم ریخته بودی .

عکس های تو را از دنیای ورزشی و کیهان ورزشی و یا ال گرافیکو می بریدم و دفتری را یواشکی درست کرده بودم که هنوز هم این آلبوم را دارم و در دوبی نشانت هم دادم و برایم امضا هم کردی که حتما یادت هست  .... در زمانی که بچه ها عکس مادونا و مایکل جکسون را جمع می کردند تو برای من گواه این بودی که می شود سیکس پک نداشت و با شکم گنده فوتبال هم بازی کرد.می شود قناس بود ولی جذاب بود. می شود بدون اینکه قد گری لینه کر  یا قدرت سرزنی فان باستن را داشته باشی کوتاه بود و هد هم زد و حتی با دست به مارگارت تاچر ثابت کرد که مالویناس مال ماس ! 

می شد فقیر بود و خوشحال بود.می شد بی نماز و روزه دست خدا بود . 

بله میشد همه اینها بود .

در گفتگو با خودت هم گفتم که مهم نیست این همه از تو بد بگویند و با کوکایین و مافیا و فساد متهمت کنند .... تو خودت مخدر نسل ما بودی ... تو خودت مافیای ما بودی و ما تو را دوست داشتیم که حال هاوه لانژ و گروه فاسدش را گرفتی . تو تنها قهرمان ما بودی از همان کوچه های فقیر و خاکی شهر خودت تا زمین های سنگلاخی کرج و تهران و ایران . تو همان دیه گویی بودی که وقتی موسیقی شاد در ورزشگاه پخش شد با ریتم همان موسیقی با توپ به هنری پرداختی که شبیه به معجزه بود . بله دیه گو تو معجزه قرن ما بودی .

خداحافظ دست خدا 

خداحافظ اسطوره ی من و ما.

*جواد خیابانی

بیشتر بخوانید:تغییر نام ورزشگاه خانگی ناپولی به «مارادونا»

253 251

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1459877

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 11 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 22
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • IR ۱۳:۰۹ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۶
    30 3
    درود به شرفت مرد چقدر زیبا بود
    • پرسپولیسی شریف IR ۲۳:۰۲ - ۱۳۹۹/۰۹/۲۲
      1 0
      واقعا درود به جواد نجیب و دوست داشتنی البته با ریپهایی که چاشنیه گزارشها و جملاتش بود و هست و خواهد بود و فقط ایکاش این جواد دوست داشتنی استقلالی نبود :-)) :-)) :-))
  • محمدرضا IR ۱۳:۳۹ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۶
    25 2
    خیلی احساسی و پرخاطره ... زیبا بود.ممنونیم از آقای خیابانی
  • FR ۱۳:۴۲ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۶
    28 3
    خوندم و اشک ریختم و میخوام یه بار دیگه هم بخونم
  • FR ۱۳:۴۵ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۶
    16 3
    میشود قِناس بود ولی جذاب بود:))
  • جواد GB ۱۳:۴۶ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۶
    20 3
    نافذ و شیوا در وصف خداوندگار کاریزما... این خیابانی را دوست دارم!
  • IR ۱۳:۵۱ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۶
    9 5
    خیابانی و مهران رجبی 2 اسطوره دنیای مطبوعات و هنر
  • IR ۱۵:۱۲ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۶
    26 2
    دمت گرم جواد خیابانی
  • ایرانی IR ۱۸:۳۵ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۶
    6 0
    هرسخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند.
  • IR ۲۰:۲۰ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۶
    3 0
    عالی بود
  • IR ۲۲:۵۲ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۶
    4 0
    در گفتگو با خودت هم گفتم که مهم نیست این همه از تو بد بگویند و با کوکایین و مافیا و فساد متهمت کنند .... تو خودت مخدر نسل ما بودی .
  • GB ۰۴:۰۹ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۷
    1 1
    كيهان ورزشى و دنياى ورزش آن موقع ده ريال بودند و نه پنج تومن، جناب نويسنده!!!
  • علی IR ۰۹:۵۲ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۷
    3 7
    فکر کنم خیابانی دوستاشو بسیج کرده اینجا براش \ست و لایک بزارن
  • GB ۱۱:۲۶ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۷
    4 6
    حداقل مى دادى يه نفر ويراستارى مى كرد. ضمنا باران ملايمى هم شروع به وزيدن كرده بود!
    • IR ۱۷:۲۹ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۱
      1 1
      آقای خیابانی لطفا فارسی را هم کمی پاس بدارید.
  • IR ۱۵:۴۹ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۷
    4 2
    بعد از مدت ها دوباره دوستدار شما شدیم آقای خیابانی، دلنوشته ای بیاد مارادونای بزرگ بدون خودسانسوری که همه ما دهه پنجاه شصتی ها رو هم برد به روزایی که با فوتبال و جادوی مارادونا غم و استرس جنگ رو فراموش میکردیم.اهواز دهه شصت به زحمت از کانال های ورزشی کویت پخش مستقیم بازی های جام جهانی و فوتبال های مهم اون زمان رو میدیدیم و به عشق دیدن بازی مارادونا تو تلویزیون رنگی کل فامیل جمع میشدیم خونه مادربزرگ...و چه تلخ داره تمام میشه این آخرین پاییز قرن
  • IR ۱۷:۱۹ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۷
    3 2
    عالی بود اوس جواد
  • IR ۱۷:۲۱ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۷
    4 3
    واقعا مخدر نسل ما بودی
  • IR ۱۷:۲۳ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۷
    3 2
    کیف کردم عالی بود
  • IR ۱۷:۲۴ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۷
    7 2
    جواد خیابانی تو که خوب می نویسی فقط بنویس خب
  • IR ۱۷:۲۵ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۷
    4 0
    او یکی بود بدون تکرار
  • IR ۱۷:۲۵ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۷
    2 1
    علی بود جواد خیابانی