غسان بن جدو، روزنامهنگار و مجری مشهور شبکه الجزیره که مدیریت این شبکه در بیروت را بر عهده دارد، ضمن تایید خبر استعفایش از این شبکه که الجزیره آن را رد کرده بود، گفت: «استعفای من از شبکه الجزیره کاملا صحت دارد و من به هیچ وجه تا زمانی که این شبکه سیاست یکجانبهگرایی و نفی حقایق را سر لوح کار خود قرار داده قصد ندارم از این تصمیمم بر گردم.»
غسان بن جدو در استعفایش جدی است ولی سوالی که وجود دارد این است که چرا غسان از شبکهای به شهرت و بزرگی الجزیره استعفا داد؟ نمیخواهیم در این جا از بن جدو تعریف کنیم که خوب میدانیم او از مدح و تعریف متنفر است. ولی با این حال مجبوریم یک سری حقایق را بیان کنیم.
اول از همه، غسان بن جدو امتیازهایی دارد که کمتر کسی از آن برخودار است، میداند که چگونه گفتگوهایش را انتخاب کند و به آنها چه کسانی را دعوت کند و خوب میداند که چگونه این گفتگوها را اداره کند. زبان عربی او اگر چع فصیح ولی متوازن و سلیس است، جذابیت کلام او به اندازهای است که جوانان شبکه الجزیره همگی گفتهاند که نبست به غسان احساس حسادت میکنند. در تمامی گفتگوهایش ژست نمیگیرد، آرام و افتاده است. مردمی بودن او را حتی دشمنانش هم تایید میکنند. اینها تعریف و مدح بن جدو نیست حقیقتی است که همه از آن میگویند و کمتر کسی است که آن را رد کند.
بن جدو خود گفته است که به دلیل سیاستهای یکجانبه شبکه الجزیره از آن استعفا داده است. در متن استعفایش آمده است که شیوه الجزیره در پوشش انقلابهای اخیر عربی او را ناامید کرده است. اما با این حال همچنان برای همه دلایل استعفای بن جدو پنهان است.
غسان بن جدو بارها تایید کرده که فردی ملیگرا با گرایش عربی است، عربی برای همه ادیان، طوایف و مردم عرب است، فراتر از هر حزب و تحزبگرایی است، ضد هر گونه تعصب و افراطی است و اعتقاد دارد که نه تنها باید به جامعه عربی توجه شود بلکه فراتر از آن جامعه اسلامی را مد نظر قرار داد چرا که به اعتقاد او دشمنان هویت جامعه اسلامی را هدف قرار دادهاند و این هویت در حال زوال است. او به هیچ وجه کتمان نمیکند که شخصا سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله را دوست دارد و او را شجاعتر از هر رهبر عربی میداند.
دکتر طیب تیزینی، یکی از اساتید دانشگاه تونس و از پژوهشگران به نام رسانه درباره جدو میگوید: «روشنفکر حقیقی آن کسی است که به آن چه خود میگوید عمل کند، بن جدو نیز تلاش کرده یک روشنفکر حقیقی باشد. برای همین است که از شبکه الجزیره استعفا داد. هنگامی که دید الجزیره به یک اتاق فکر برای هدایت غوغاسالاری با نگرشی خاص تبدیل شده که فقط میخواهد ناآرامیها و خرابیهای جامعه عربی به ویژه سوریه را نمایش دهد و در این راه هیچ کدام از مصالح ملی را در نظر نمیگیرد و از سویی نسبت به اعتراضهای حقیقی منطقه مثل بحرین سکوت اختیار کرده و هیچ گزارشی از آن نمیدهد و به گونهای رفتار میکند که از اوضاع تاریخی منطقه سوء استفاده کرده تا به یک هدف خاص برسد از آن استعفا داد تا نشان دهد به معنای واقعه کلمه روشنفکر است و به آن چه میگوید عمل میکند.»
بن جدو از این که تحولات سوریه را شبکه الجزیره پوشش میداد، اعتراض نداشت و حتی در کنار مردم سوریه ایستاد و همزبان با آنها خواستار پیگیری وضعیت جاری در آن کشور بود ولی هنگامی که دید هدف چیز دیگری است و فتنهای برای ضربه به کیان ملی و مینهی سوریه وجود دارد، بر آشفت. به خصوص این که میدید به شکل گستردهای تحولات لیبی و یمن و سوریه پوشش داده میشود ولی کمترین اشارهای به آنچه در بحرین میگذرد، نمیشود. در حالی که خونهای بسیاری به ناحق در بحرین ریخته میشود و مردم بحرین همچنان در میدانها و خیابانهای بحرین حضور دارند ولی شبکه الجزیره از عمد از آن غافل است. این پرسشی است که نه تنها برای بن جدو بلکه برای میلیونها عرب و مسلمان وجود دارد، مسئلهای که باعث از بین رفتن رویاهای شیرینی که مردم نسبت به الجزیره داشتند، شده و همه را ناامید کرده است.
نویسنده: ادهم طویل
روزنامه تشرین / 24 آوریل /26249
نظر شما