۰ نفر
۶ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۱۳:۱۷

این روزها نیز عراق جنگی دیگر با روشی دیگر را با ایران رقم زده است.

آذرجزایری: جنگی که به نوعی رقابتی محسوب می شود که بزودی جایگاه ایران در نفت دنیا را ازان این کشور خواهد کرد.اگرچه بخشی ازاین غفلت به مسوولان نفتی ما بر می گردد اما به هر شکل بازی به سمتی هدایت می شود که پایان سال میلادی امسال، ایران در جایگاه سوم اوپک قرار خواهد گرفت.مگر آنکه برنامه ای جدی از سوی نفتی ها برای رفع این مشکل تدوین شود که تا کنون علی رغم نگرانی کارشناسان اما نفتی ها تنها با تاکید بر عدم محقق شدن برنامه های عراق آن را به تعویق انداخته اند.شاید لازم باشد مسوولان نفتی به این نکته فکر کنند که اگر حتی 50 درصد از برنامه های عراق در صنعت نفت این کشور محقق شود جایگاه ایران در پایان سال میلادی امسال و حتی سال آینده چه خواهد بود؟

از سویی دیگر،در شرایطی که شرکت های پیمانکاری ایران در پی حضور در مجامع بین المللی هستند خبر می رسد که عراق بزودی 12 میدان نفتی و گازی خود را به مناقصه خواهد گذاشت که شاید در این میان پیمانکاران ایرانی شانسی برای حضور در صنعت نفت کشورهای همسایه داشته باشند.اگرچه این مناقصه به نوعی می تواند اخطاری جدی برای مسوولان نفتی ایران محسوب شود چرا که این کشور در نظر دارد تا پایان سال میلادی آینده ظرفیت تولید خود را 5 میلیون بشکه درروز برساند در شرایطی که ظرفیت تولید فعلی ایران در بهترین شرایط 4 میلیون و 200 هزار بشکه اعلام می شود.در عین حال بررسی صادرات نفت دو کشور نشان می دهد در سال میلادی جاری ایران روزانه 2 میلیون و 200 هزار بشکه نفت صادر کرده در حالیکه عراق روزانه دو میلیون و 195 هزار بشکه صادرات داشته است .این امر نشان مید هد که بوزدی عراق جای ایران در اوپک را خواهد گرفت و این خود هشداری جدی برای مسوولان ما در جهت یافتن فرصت هایی برای ارتقاء صنعت نفت کشور خواهد بود.

این در حالی است که مسوولان نفتی ایران همچنان تاکید می کنند تحقق برنامه های این کشور دور از واقعیت است و منطقی به نظر نمی رسد اما با این حال عراق با سرعت زیادی در حال رشد صنعت نفت خود است و باید اگرچه در حد حرف اما جدی گرفته شود.چرا که ایران براساس چشم انداز 20 ساله کشور باید در سال 1404 قطب اول اقتصاد منطقه تلقی شود که قطعا در صورت تحقق تنها 50 درصد از برنامه نفتی عراق این امر میسر نخواهد بود.بنابراین در شرایط فعلی باید به صورت جدی به فکر برنامه ریزی برای حل زخمی بود که در آینده سرباز خواهد کرد.این در حالی است که عراق در شرایط فعلی بخش وسیعی از ظرفیت کاری شرکت های بزرگ بین المللی در خاورمیانه را به خود اختصاص داده اند و فرصت برای جذب دیگر سرمایه ها و ظرفیت های شرکت های خارجی برای ایران بسیار اندک است.این وضعیت در شرایطی است که ایران بازنگری در قراردادهای نفتی را در دست بررسی دارد و قراراست تا پایان بهار امسال قراردادهای جدید نفتی ایران مبنای تعاملات بین المللی و داخلی نفت شود.

از سویی دیگر براساس این گزارش، عراق تا کنون 11 قرارداد با شرکتهای بزرگ بین المللی به امضا رسانده است . عراق قصد دارد با بهره برداری از ذخایر گازی خود به یکی از بزرگترین فعالان بازار جهانی گاز تبدیل شود . میزان تولید نفت عراق نیز هم اکنون به 2.5 میلیون بشکه در روز می رسد که 80 درصد این رقم صادر می شود . نفت 90 درصد درامدهای دولت عراق را تشکیل می دهد .

همچنین  میزان صادرات نفت عراق طی ماه مارس به بیش از 2.195 میلیون بشکه در روز رسیده است. میزان درآمدهای نفتی عراق نیز در این ماه به بیش از 7.1 میلیارد دلار رسیده است . در عین حال تولید کنونی عراق 8 سال پس از اشغال این کشور توسط آمریکا همچنان برابر با تولید این کشور قبل از حمله آمریکاست.وجود مشکلات امنیتی و ضعف زیرساخت ها موانع مهمی در راه تحقق اهداف دولت عراق در زمینه افزایش تولید خود به سطح 6 میلیون بشکه در روز طی سال های آینده می باشند.

براین اساس  وزیر نفت عراق به تازگی اعلام کرده است که این کشور قصد دارد در ژانویه 2012 میلادی پروژه توسعه 7 میدان گازی و 5 میدان نفتی خود را به شرکتهای بزرگ بین المللی واگذار کند .

وزارت نفت عراق پیش از این در جولای و دسامبر 2009 و اکتبر گذشته نیز برخی از پروژه های بزرگ نفت و گاز خود را به شرکتهای خارجی واگذار کرده است. صنعت انرژی عراق طی دهه های اخیر با جنگ، تحریم و اشغال روبرو بوده است و توسعه زیر ساختهای نفت و گاز عراق به میلیاردها دلار سرمایه گذاری خارجی نیاز دارد/221

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 146766

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 2 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بدون نام IR ۱۷:۲۳ - ۱۳۹۰/۰۲/۰۶
    0 0
    ببنم پس این غرامت جنگ را چه کسی میخواهد به ایران بدهد ؟ حد اقل خسارت مالی را که ایران مدعی است نیز نمی توان از آن کشور گرفت ؟ یعنی صدام رفت . حق مطالبه خسارت نیز رفت....