جاده ایران، مفهومی است که می تواند خط کشی ها کهنه، ناکارآمد، بحران زا و واپس گرا را پاک کند و خطوط و علائم جدیدی برای جلوگیری از سقوط و واژگون شدن اقتصاد کشور ترسیم کند. ایشان در سفر اخیر بیان داشته اند: چرا یک عده‌ای ملت ما را تحقیر می‌کنند؟ پاسخ این سؤال را حضرت امام (ره) داده است. امام نوشت:« مراقب باشید بعد از من نااهلان و نامحرمان وارد انقلاب نشوند. نااهلان یعنی آدم‌های بی عرضه که فقط ادعاهای زیادی دارند. یعنی کسانی که دستشان به فساد آغشته است و فساد در تیمشان وجود دارد. شایستگی در آنها نیست. نااهل، ناکارآمد است. نامحرمان افرادی هستند که حتی ممکن است تخصص و سواد هم داشته باشند اما فرمان این ماشین را به جای اینکه روی جاده ایران برانند، فرمان را به سمت مسیر غریبه‌هایی مثل آمریکا هدایت می‌کنند».
داستان جاده ایران داستان نامحرمان و نااهلانی است که چهار دهه است اقتصاد و معیشت کشور را به سمت جاده خارج منحرف کرده اند.
سیاستمداران مدعی همواره در قدرتی که نسخه نجات بخش اقتصاد کشور را نه ظرفیت های درونی و ملی، بلکه نگاه به بیرون می دانند. ویژگی عمده این جریان در کشور، مدعی بودن در عین بی عرضه بودن، طلبکار بودن در عین در قدرت بودن و فاسد بودن در عین تظاهر به پاکدستی است.
واقعیت تلخ این است که سال هاست جاده ایران ناهموار است و وقت آن رسیده این جاده را بازسازی کرد و چرخ های اقتصاد کشور را به روی آن به حرکت درآورد. حذف نااهلان و نامحرمان از سیستم مدیریتی و اجرایی کشور مهم ترین اقدامی است که باید برای بهسازی جاده توسعه ایران صورت گیرد. مسیر مبارزه با فساد، توجه به ظرفیت های درونی، مردمی کردن اقتصاد، گسترش تولید و فضای کسب و کار، وفاق و همدلی ملی و احیای تمدن بزرگ ایران بر مبنای عزت، اقتصاد و کارآمدی از همین جاده ایران می گذرد.
1717
نظر شما