چند سالی است که تغییر روندهای نامبارک و سوال برانگیز ، دامنگیر این مدارس و خصوصا آزمون های ورودی آن شد و از آخرین سال های حضور ارزشمند مرحوم اژه ای تا پایان دوره ریاست دکتر شجاعی بر این ساختار ، خانواده ها و دانش آموزان به وجود غلط در این آزمون ها (آزمون های 1378 تا 1396 ) عادت کرده بودند . اگرچه خطا را میتوان مانند سایه ای برای هر آزمون دانست ، ولی تعداد یا جنس این خطاها بیش از هرچیز حکایت از عدم بازبینی دفترچه آزمون پس از تایپ و پیش از چاپ داشت . چیزی که در آزمون ششم به هفتم امسال (سوال 81) تکرار شد.
افول کیفیت سوالات آزمون ورودی مدارس تیزهوشان در سال بعد شدتی چشمگیر به خود گرفت و در آزمون ورودی دانش آموزان کلاس ششم به پایه هفتم سال 97 ، تعداد 60 سوال آزمون ریون (که نزدیک به 8 دهه از ارائه آن می گذرد) عینا در دفترچه 65 سوالی آزمون کپی شد.
سال بعد از آن ، آزمونی بحث برانگیز (نزدیک به 10 سوال غلط، سوالاتی مبهم یا سوالاتی با گزینه های همسان) برگزار شد و مسوولین وقت ، به جز یک سوال حذفی ، به هیچ ابهام و اعتراض دیگر پاسخ ندادند.
آزمون سال 99 اما پرمشکل تر بود . موارد نقص سال گذشته ، در این سال با وجود بیش از 10 سوال عینا کپی شده از کتاب های کمک آموزشی بازار ، چهره این آزمون ملی را مخدوش تر کرد.
تغییر مدیریت و ساختار سازمانی مربوط به مدارس تیزهوشان و انتقال سکان رهبری مجموعه به دانش آموختگان همین مدارس – به ریاست خانم دکتر الهام یاوری- بارقه امید را در دل جامعه زنده کرد و همگان خوشبین به اصلاح امر گزینش تیزهوشان و آینده سازان مملکت شدند .
این امیدواری دیری نپایید و آزمون صبحگاه 20 خردادماه 1400 ، پایان تلخی بر این امید بود که طرح آزمون سنجش تیزهوشان کشور ، توسط افرادی انجام شود که حداقل بهره ای از هوش و استعداد و اخلاق را دارا باشند .
وجود بیش از 10 سوال که نمونه ی آن بدون هیچ تغییری در کتاب های قدیمی و تکراری بازار (کتاب های کمک آموزشی ، آمادگی آزمون های استخدامی ، کتب موضوعی) وجود دارد ، جدا از آن که به ضعف مدیران فعلی سمپاد در به کار گیری نیروهای توانمند صحه میگذارد ، حکایت از غربالگری غیر اصولی و عدم رعایت عدالت آموزشی دارد . نتیجه عملیاتی این روند ، عدم اطمینان خانواده ها به چرخه آموزش عمومی و رونق کتاب های خاص خواهد بود .
در این میان ، شائبه های گوناگون در طراحی آزمون های اخیر سمپاد نیز وجود دارد . آزمون سازی فرایندی دارای ابعاد متفاوت و نیازمند به مهارت های گوناگون است. به این معنی که استفاده از گروه های صرفا آکادمیک در فرایند آزمون سازی نمیتواند عدم حضور نیروهای آموزشی و ماهر را پوشش دهد . چنان که در آزمون 1398 ، عدم تسلط متولیان امر به اصطلاحات ، واژه ها و قراردادهای علمی موجود در کتب رسمی جغرافیا و علوم تجربی آموزش و پرورش که اسناد ملی آموزشی فعلی کشور به شمار می آیند ، متونی مبهم پیش روی دانش آموزان قرار داد و در آزمون امسال ، وجود غلط بارز علمی در بیان یکای سرعت (سوال 41 )، میزان دوری دست اندرکاران آزمون از فضای علمی پایه را به تصویر کشید.
کوتاه سخن آنکه اگر راستی و شفافیت را ضامن ارتقا و پیشرفت همه جانبه فردی و اجتماعی بدانیم ، کماکان پرسش های دیگری در ذهن اقشار مختلف، بدون پاسخ و منتظر شفاف سازی می ماند ، همچون :
آیا حذف مباحث درسی از محتوای آزمونی سمپاد در این سال ها به جذب دانش آموزانی توانمندتر منتهی شده است ؟
آیا آزمون امسال ، هوش دانش آموزان را با دقت می سنجد و برای همه ی شرکت کنندگان شرایطی برابر ترسیم کرده ؟ یا دانش آموزانی که توانایی خرید یک یا چند کتاب خاص را داشته و به حدود 10 % از سوالات دسترسی داشته اند، از دیگر رقبایشان برابر ترند ؟!
تکلیف دانش آموزان باهوشی که از کتاب های کمک آموزشی فوق الذکر استفاده نکرده و به استعداد ذاتی خود تکیه کرده بودند در این آزمون چه خواهد شد ؟
آیا هیچ ذهن خلاقی برای طرح سوالات سالم و متناسب با سطح مورد نیاز چنین آزمونی وجود ندارد ؟
چگونه محصول یک ذهن کم توان در خلق سوال (یا دست کم تغییر سوالات موجود) ، میتواند در آینده دانش آموزی خلاق و تیزهوش باشد ؟
با گروه های آماده سازی آزمون امسال و سال های قبل چه برخوردی شده یا خواهد شد ؟
با توجه به تبلیغات آشکار و فراگیر مولفین و ناشرین کتاب های کمک آموزشی که سوالاتی کاملا همسان با آزمون در محصولات شان بوده ، آیا ارتباطی پنهان بین گروه آماده سازی آزمون این چند سال با مولفین و ناشرین خاص می توان تصور کرد ؟
آیا میتوان توقع داشت که خروجی فرآیندی که مبتنی بر تقلب است ، افرادی اخلاقمند را در آینده به کشور - و جهان – معرفی کند ؟
آیا با چنین آزمون هایی ، اهداف عالیه ای که ملاک رهبری انقلاب در حمایت های بارز ایشان از سمپاد است ، محقق خواهد شد ؟
1717
نظر شما