سیدعبدالعزیز حکیم، یکی از قدرتمندترین سیاستمداران و شناخته شده‌ترین شخصیت‌های مبارز عراق و بازمانده‌ای از خاندان علم و جهاد، روز چهارشنبه در حالی دیده از جهان فروبست که عراق یکی از بحرانی‌ترین و سرنوشت‌ساز‌ترین دوران خود را پشت سر می‌گذارد.
رحلت رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق در حالی است که هم اینک کشورش در حال مواجهه با یکی از تأثیرگذار‌ترین تغییرات سیاسی از زمان فروپاشی رژیم دیکتاتوری صدام بوده است و حالا او که از سال 2003 تاکنون خود یکی از ذی نفوذترین چهره‌ها در عراق بوده غیبتی آشکار دارد که حتی ممکن است تأثیراتی در آرایش سیاسی آینده این کشور داشته باشد.
یگانه یادگار خانواده حکیم که تنها 59 سال داشت و سال‌ها از از سرطان ریه رنج می‌برد، در ماه می‌سال 2007 برای درمان بیماری خود راهی آمریکا شد و پس از آن دوره تکمیلی درمان خود را در ایران که 20 سال در آن ساکن بود دنبال کرد و سرانجام در برابر مشیت الهی تسلیم شد و در بعداز ظهر روز چهارشنبه، دیدار حق را لبیک گفت و میلیونها عراقی را در حزن و ماتم دوری خود فروبرد.
انتشار خبر درگذشت این عالم بزرگ که از قضا در قواره سیاسی نیز از شأن بالایی برخوردار بود زلزله‌ای در عراق و کشورهای اسلامی و حتی کشورهای غربی به پا کرد، به گونه‌ای که بخش عمده‌ای از برنامه‌های تلویزیونی الجزیره، العالم، العربیه، بی‌بی‌سی عربی و حتی شبکه‌های غیر عرب زبان ناخودآگاه به سمت پوشش خبر درگذشت مردی تغییر مسیر یافت که پس از سقوط صدام ترجیح داد از ورود مستقیم به قدرت خودداری کرده و به هدایت نیروهای مورد تأیید خود در پشت صحنه سیاست بپردازد.
میلیونها نفر از شیعیان عراقی با شنیدن خبر درگذشت رهبر مجلس اعلای این کشور در حزن و ماتم فرورفته‌اند و خود را برای عزاداری و تشییع جنازه این عالم بزرگ آماده می‌کنند. در همین حال دولت بلافاصله دستورهایی را برای برقراری امنیت در روزهای آینده صادر کرده است.
نخست‌وزیر عراق که از زمان اعلام موجودیت ائتلاف ملی بدون حضور حزب او، به نظر کمی از سوی شیعیان عراق در انزوا قرار گرفته، ضمن تسلیت گفتن این ضایعه اعلام کرد که سیدعبدالعزیز حکیم، روحانی مبارز و صبور در مقابله با نظام دیکتاتوری و نیز مدافع قوی از حقوق ملت عراق برای تشکیل نظام مبتنی بر عدالت و ازادی و برابری بود.
مالکی تصریح کرد: «مسیر جهادی سیدعبد العزیز حکیم، امتداد مکتب خاندان حکیم بود که خاندان علم و جهاد و دفاع از سرزمین و وحدت ملت عراق استK.
خالد العطیه، معاون رئیس پارلمان عراق نیز درگذشت سیدعبدالعزیز حکیم، رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق را فقدانی بزرگ برای مردم عراق دانست. العطیه ضمن ابراز همدردی با همه مردم عراق به سبب درگذشت حکیم از وی به عنوان یکی از نمادهای کشور عراق نام برد و ابراز امیدواری کرد رهبران سیاسی عراق ادامه‌دهنده راه وی باشند.
کردهای عراق نیز مرگ این شخصیت برجسته را فقدانی بزرگ برای آن دسته از مردم عراق دانستند که به دنبال برقراری آشتی ملی و پایان دادن به اختلافهای مذهبی و قومی در این کشور هستند.
به گزارش آسوشیتدپرس از بغداد، فواد حسین، سخنگوی دولت منطقه‌ای کردستان عراق گفت: "وی نقش مهمی در وحدت ملی عراق داشت و نهایت تلاش خود را برای کاستن از اختلاف عقیده در میان عراقیها به کار بست. ما امیدواریم همه مردم عراق و رهبران آنها ادامه‌دهنده راه وی باشند و هیچ‌گاه راه و مرام وی را ترک نکنند. "
عمار، جانشین عبدالعزیز حکیم می‌شود
درهمین حال منابع خبری به نقل از یک مقام عالی‌رتبه در مجلس اعلای عراق از عمار حکیم، به عنوان جانشین عبدالعزیز حکیم یاد کردند. حمید المعلا، با مصیبت بار خواندن درگذشت عبدالعزیز الحکیم درباره جانشین احتمالی او گفت: در پنج ماه گذشته که عبدالعزیز الحکیم در بیمارستان بستری بود، عمار الحکیم را برای اداره امور مجلس اعلا تعیین کرده بود. به صورت رسمی هم عمار الحکیم معاون رئیس مجلس اعلا بود که توانست با موفقیت امور مجلس اعلا را اداره کند.
مروری بر زندگی سیدعبدالعزیز حکیم
بغداد- سیدعبدالعزیز حکیم در سال ۱۹۵۰در شهر نجف اشرف به دنیا آمد، او کوچک‌ترین فرزند مرجع عالیقدر آیت‌الله‌العظمی سیدمحسن حکیم بود.
خانواده حکیم از خانواده‌هایی سرشناسی هستند که برای رهایی ملت عراق از نظام‌های استبدادی و برقراری آزادی در این کشور خونهای زیادی داده و تنها از این خانواده بیش از ۶۰نفر به دست رژیم بعث عراق جان خود را داده‌اند سیدعبدالعزیز حکیم در آغوش پدر بزرگوارش تربیت و تعلیم را همزمان فراگرفت و آگاهیهای دینی و فرهنگی و سیاسی را از همان آغاز کودکی‌اش در کنار پدر و برادر بزرگوارش آیت‌الله شهید سیدمحمد باقر حکیم آموخت و نسبت به قضایای جهان اسلام حساس شد.
در آغاز کودکی تحصیل را در حوزه علمیه نجف اشرف و در مدرسه علوم اسلامی که پدرش آن را در اواخر دوره مرجعیت‌اش تأسیس کرده بود، آغاز کرد. در آغاز دهه هفتاد قرن گذشته مدارج تحصیلی را در خدمت استادان بزرگ حوزه امثال برادرش آیت‌الله محمد باقر حکیم، آیت‌الله سیدعبدالصاحب حکیم و آیت‌الله سیدمحمود هاشمی شاهرودی فراگرفت.
بعد از اتمام مراحل اولیه تحصیل، درس خارج را نزد آیت‌الله شهید محمد باقر صدر آموخت و در محضر درس مرجع عالیقدر آیت‌الله سیدابوالقاسم خویی نیز حاضر شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و به تبع آن آغاز قیامهای مردمی عراق علیه رژیم دیکتاتوری بعث صدامی، در حمایت از آیت‌الله محمد باقر صدر، فعالیت سیاسی عبدالعزیز حکیم شدت گرفت و به معارضان رژیم وقت تبدیل شد. به دلیل فشار رژیم وقت صدام، ناچار شد برای حفظ جان خود، خاک عراق را ترک کرده و همانند برادرش و دیگر اعضای کمیته مشورت به خارج عراق رهسپار شده و در جمهوری اسلامی ایران رحل اقامت گزیند.
بعد از شهادت محمد باقر صدر، به فتوای این شهید عمل کرد و به مبارزه مسلحانه برای مقابله با رژیم صدام روی آورد و در کنار برادرش و دیگر اعضای کمیته مشورتی مجلس اعلای انقلاب اسلامی را به عنوان چتری برای احزاب اسلامگرای عراق تأسیس کرد. در همین دوره بود که در اولین تشکل مسلح به نام جنبش مجاهدین عراق در اوایل دهه هشتاد حضور یافت و در تأسیس آن نقش داشت. بعد از تأسیس مجلس اعلا، عضو هیأت رئیسه مجلس در اولین دوره آن بود و در دوره دوم مسئول دفتر اجرایی در مجلس اعلا شد و از ۱۹۸۶میلادی تا امروز عضو دفتر شورای مرکزی مجلس بوده و بعد از شهادت برادرش آیت‌الله محمدباقر حکیم در آگوست ۲۰۰۳در نجف اشرف، به عنوان رهبر مجلس انتخاب شد. او مورد اعتماد برادرش شهید آیت‌الله محمد باقر حکیم بود و در همه نشست‌های گروه‌های معارض در اروپا و آمریکا به نمایندگی از برادرش و مجلس اعلا حضور می‌یافت.
بعد از سقوط رژیم صدام، در همان روزهای اول وارد عراق شد و بعد از تشکیل شورای حکومتی عضو آن بود و برای یک دوره یک ماهه نیز ریاست شورا شد. سیاست‌های معتدلانه حکیم باعث شده حتی آمریکایی‌ها نیز نقش این شخصیت سیاسی عراق را نادیده نگیرند و در نظر‌سنجی که مؤسسه آمریکایی جمهوری در اکتبر ۲۰۰۵انجام داد مشخص شد که ۸۰درصد کسانی که مورد پرسش قرار گرفته‌اند سیدحکیم را می‌شناسند و ۵۱درصد خواهان حضور او در اولین پارلمان دائمی عراق هستند.
عبدالعزیز حکیم از مؤسسان ائتلاف یکپارچه ملی در سال ۲۰۰۵ بود که این ائتلاف سیاسی اکثریت کرسی‌های پارلمانی ملی عراق را به دست آورد و با وجود اینکه این اواخر از سرطان ریه رنج می‌برد اما توانست در آخرین روزهای عمرش تشکیلات جدید ائتلاف ملی عراق را به ثبت برساند. ائتلاف سیاسی جدید برخلاف ائتلاف گذشته از تنوع سیاسی، قومیتی و مذهبی برخوردار بوده و انتظار می‌رود پیروز آینده انتخابات پارلمانی عراق باشد.
نظر شما