از تهران تا لس آنجلس. از تالار وزارت کشور و برج میلاد و تالار وحدت و... تا سالن‌هایی که اکثر خواننده‌های لس آنجلسی روی سن آن رفته‌اند و خوانده‌اند. او از بنیامین بهادری و گروه آریان و... آغاز کرده است: برگزاری تورهای خواننده‌های پاپ در آمریکا در نزدیک محل زندگی اکثر خواننده‌های پاپ آن‌ور آبی.
این حکایت حرکت جدیدی است که محسن رجب‌پور به عنوان یک کنسرت‌گذار فعال چندی است آغاز کرده است. اردیبهشت سال گذشته اولین تور را رجب‌پور با بنیامین بهادری آغاز کرد و بعد گروه آریان را برد و حالا تبلیغات کنسرت احسان خواجه‌امیری در شهرهای مختلف آمریکا به چشم می‌خورد.
کنسرتی که قیمت بلیت‌هایش به 500 دلار هم می‌رسد و قرار است بعد از خواجه‌امیری، رضا صادقی و حمید عسگری هم راهی شوند و دوباره بنیامین بهادری. لس آنجلس، سانفرانسیسکو، واشنگتن، نیویورک، آتلانتا و تگزاس جاهایی است که خواننده‌های پاپ ایرانی برای ایرانی‌ها می‌خوانند.
رجب‌پور دو سال ونیم پیش شرکتی را در آمریکا به ثبت می‌رساند و یک سال‌ونیم شروع به استعدادیابی مکان‌هایی می‌کند که استقبال خوبی از برگزاری کنسرت‌ها توسط ایرانی‌ها خواهد داشت.
او درباره اینکه چگونه به فکر بردن خواننده‌های پاپ ایرانی به آمریکا، جایی که بیش از 30 سال است انواع کنسرت‌های خواننده‌های پاپ به اصطلاح لس آنجلسی رونق دارد افتاد، می‌گوید: «سال‌هاست خواننده‌های به اصطلاح ما آن طرف آبی می‌آیند و در همسایگی ما کنسرت برگزار می‌کنند. در دبی و ارمنستان و حتی عراق. یک عده هم به خاطر اینکه سال‌ها آنها در دسترسشان نبودند می‌روند و این کنسرت‌ها را می‌بینند. از آنجایی که سال‌ها بود دنبال انجام یک کار غیرتکراری بودم تصمیم گرفتم عکس همان کار را با آنها بکنم. یعنی همین رفتار را در محله‌شان بر سرشان بیاورم.»
به گفته رجب‌پور با وجود آن‌که قیمت بلیت این کنسرت‌ها با بلیت بهترین خواننده آن سوی آبی برابری می‌کند یعنی از همان 35 دلار شروع می‌شود و تا 500 دلار می‌رسد، اما استقبال از دو کنسرت‌ها با بلیت بهترین خواننده آن سوی آبی برابری می‌کند.
او می‌گوید: «در شهر لس آنجلس سالنی هست که به آن جایگاه بزرگان و سلاطین موسیقی دنیا می‌گویند و خیلی‌ها در آن کنسرت داده‌اند. اما لس آنجلسی‌‌ها 10 سال است که چهار نفری هم نتوانسته‌‌اند این سالن را که 6 هزار و 537 صندلی دارد پر کنند، اما بنیامین توانست. گروه آریان هم سالن هفت هزار نفره دیگری را پر کرد و تا به امروز بلیت‌فروشی‌ها نشان می‌دهد احسان خواجه امیری هم برایش همین اتفاق می‌افتد.»
به این ترتیب قیمت خواننده‌های این سوی آبی هم بیشتر است و هم استقبال بیشتر. علت آن را رجب‌پور در چند نکته می‌داند. یکی اینکه اکثر ایرانی‌هایی که در آمریکا زندگی می‌کنند سال‌است به وطن نیامده‌اند و حالا حس کنجکاوی دارند که طی این سال‌ها چه اتفاقی در کشور افتاده و از طرف دیگر خواننده‌های آن طرف برایشان به تکرار افتاده‌اند و از قضا آن خواننده‌ها هم تلاش چندانی برای بالا بردن توانشان انجام نمی‌دهند و دچار سهل‌انگاری هنری شده‌اند.
رجب‌پور می‌گوید: «خواننده‌های آن طرفی توهم این را دارد که خیلی طرفدار دارند و در هر شرایط مخاطب باید بیاید و کارشان را ببیند و برای همین تلاشی نمی‌کنند.»
به اعتقاد رجب‌پور، علت مهم دیگر استقبال در این است که ما سال‌ها از موسیقی پاپ آن طرف جلوتر حرکت می‌کنیم. این را می‌شود از صدای ضبط ماشین‌های فهمید که باز هم به قول رجب‌پور از خیابان‌های آن قسمت‌‌هایی در لس‌آنجلس که به آن تهران جلس هم می‌گویند فهمید. وقتی صدای موزیکی که به گوش می‌رسد موزیک خواننده‌های ایرانی همین کشور خودمان است.
اما رفتار خواننده‌های ایرانی و حجب و حیای آنها هم در این استقبال گویا نقش مهمی ایفا می‌کند تا جایی که این را هم رجب‌پور به زبان می‌آورد. به هر حال دلیل هرچه باشد ایرانی‌های مقیم آمریکا این روزها ترجیح می‌دهند وقتی در سبد هزینه‌‌های ماهانه‌شان بلیت کنسرت هست و آن را برای شنیدن آهنگ بینامین و خواجه‌امیری هزینه کنند.
58301
نظر شما