نبیله رمدانی
بیش از سه ماه از روزی که نیکولای سارکوزی مطبوعات جهان را به کاخ الیزه دعوت کرد تا آغاز بمباران هوایی خود در لیبی را اعلام کند، می گذرد. در آن موقع قطعنامه 1973 شورای امنیت سازمان ملل که در آن بر حفظ جان غیر نظامیان تاکید شده بود تازه به تصویب رسیده بود و رهبران غربی از جمله دیوید کامرون و هیلاری کلینتون در پاریس گرد هم آمده بودند تا به اصطلاح جزئیات حمله نظامی را بررسی کنند اما هیچ اقدامی برای بازداشتن سارکوزی عجول به عمل نیامد.
جت های رافائل که در حال لطمه زدن به لیبی و مردم این کشورهستند معتلق به دوره ای هستند که سارکوزی مهربان تلاش می کرد آنها را در سفر چهار سال پیش قذافی به فرانسه به او بفروشد. اما این مهم نیست. اینجا وقت آن بود که برای اقدامات نظامی فرانسه جشن گرفت نه اینکه برای ناکامی های بازرگانی او عزا به پا کرد. آدم وقتی به سخنان سارکوزی گوش می دهد انگار که او از ژنرال فیلیپ لکلرک و لشکر زرهی دومش که به قصد آزادسازی پاریس در سال 1944 به آنجا یورش برد سخن می گوید. ممکن است ماشین نظامی غول آسای آمریکا همه تعهدات این حمله را تقبل کرده باشد اما تا کنون قهرمانان واقعی که گردانندگی خط حمله در لیبی را به عهده دارند در پشت پرچم سه رنگ مقدس فرانسه قرار دارند.
مطبوعات فرانسه چنین اشاراتی را می فهمند اما در عین حال منتظر یک ماجراجویی وحشیانه اما سریع و نظامی هستند که منجر به سقوط یک مستبد شود تا از کشته شدن مردمانش جلوگیری بعمل آید.در عین حال سارکوزی می تواند یک جنگ شرافتمندانه علیه کسی که زمانی متحد فرانسه بود را در رکوردهای هولناک داخلی اش دست و پا کند.
سکوت عجیب همان مطبوعات در این روزها بر اساس حدس و گمان ها به این خاطر است که یکی از موشک های فرانسه باعث انفجار یک بلوک ساختمانی و کشته شدن 9 غیر نظامی ،از حمله کودکان و زخمی شدن دهها نفر دیگر شده است.در حالیکه روزنامه نگاران معتبر از جمله خبرنگاران بریتانیایی در نقطه ای از لیبی مشغول به کار هستند و با وجود مقصر بودن ارتش فرانسه در این حمله، پاریس نقش موثری در ایجاد سکوت خبری درباره این موضوع داشته است. روز پس از این حمله مرگبار هیچ حرفی نه در مطبوعات فرانسه و نه در رادیو و تلویزیون درباره عاملان بالقوه این حمله زده نشد.
یک منبع در وزارت دفاع فرانسه به من گفت: "مهم نیست که موشک ها متعلق به کدام کشور است.این یک عملیات مشترک است و ما همه درگیر آن هستیم" و در پاسخ این سوال که اگر این موشک متعلق به فرانسه باشد چه؟ هیچ جوابی برای ارائه نداشت.
مفسران شکاک به من می گویند این مبارزه برای فرانسه به تنهایی 1میلیون یورو در روز هزینه دارد. خدمه هواپیما و نیروی دریایی که در پناهگاه های قذافی مشغول بکارند به مرحله خطرناک خستگی رسیده اند و استراتژی دفاعی قذافی دارد جواب می دهد. تحلیلگران نظامی ارزیابی درستی از اسکالپ یا همان عملیات موشکی کروز که این خسارات جانی را به بار آورد ارائه داده اند، یک هدف 800 هزار یورویی. اما هزینه واقعی این جنگ طولانی و بسیار کثیف، به همین جا تمام نمی شود. کشف سارکوزی و ژنرال هایش برای اثبات یک معامله بزرگ در حال حاضر است.
گاردین 20 ژوئن/ ترجمه: آمنه معزی
26149
نظر شما