از پروفیل سبک برای تولید سایر محصولات استفاده می شود و این مقطع به خودی خود کاربردی ندارد، به عبارتی ماده ی اولیه ی تولید است. با توجه به این که فولاد ذاتا آلیاژی مقاوم است از مقاطع فولادی معمولا در تولید محصولاتی استفاده می شود که انتظار می رود مقاومت بالایی در تحمل وزن، فشار و البته در عین حال عمر مفید طولانی هم داشته باشند. در این مقاله قصد داریم به پنج مورد از اشتباهات رایج تولید کنندگان در خرید پروفیل سبک بپردازیم.
۱.ضخامت، مناسب محصول تولیدی نباشد.
هرچه ضخامت ورق بیشتر باشد پروفیل هم مقاومت بیشتری برای تحمل وزن و فشار خواهد داشت. با توجه به این که پروفیل سبک برای تولید مبلمان، میز و صندلی اداری و خانگی بسیار پر کاربرد است اگر ضخامت، بیشتر از حد نیاز باشد علاوه بر این که باعث افزایش وزن محصول نهایی و دشواری در جا به جایی آن می شود، قیمت تمام شده محصول را هم به مقدار قابل توجهی افزایش می دهد. قیمت پروفیل سبک بر اساس وزن محاسبه می شود. افزایش ضخامت باعث افزایش وزن و در پی آن افزایش قیمت کلی بار خریداری شده می شود. بدیهی است هرچه قیمت تمام شده ی تولید بیشتر باشد سود آن کمتر خواهد شد. در مقابل اگر ضخامت، کمتر از حد مورد نیاز باشد پروفیل، مقاومت مد نظر تولید کننده را نخواهد داشت.
۲.ابعاد، مناسب محصول تولیدی نباشد.
با توجه به طراحی محصول نهایی گاهی نیاز هست پروفیل ها به شکل تلسکوپی درون هم قرار بگیرند و یا با قسمت دیگری به طور دقیق چفت بشوند در این صورت حتی اختلاف چند دهم میلی متری هم می تواند مشکل ایجاد کند. دقت ابعادی بالای پروفیل سبک باعث شده این مقطع فولادی مناسب ترین گزینه برای تولیدات این چنینی باشد؛ اما انتخاب نادرست ابعاد از جانب خریدار مشکل ایجاد خواهد کرد. علاوه بر این مورد، ترکیب ضخامت و ابعاد نقش کلیدی در کیفیت انجام فرآیند هایی چون خمکاری، کشش و برش دارد.
۳.پروفیل برای انجام خمکاری مناسب نباشد.
همان طور که پیشتر هم توضیح دادیم پروفیل سبک برای تولید مبلمان و اثاثیه داخلی بسیار پرکاربرد است به همین خاطر برای زیباتر و گاهی کاربردی تر کردن آن از فرآیند هایی چون خمکاری استفاده می شود. انجام خمکاری درست و بی ایراد وابسته به چند عامل است که می توان گفت کیفیت ورق و درز جوش، اصلی ترین آن ها هستند. در فرآیند خمکاری دیواره پروفیل در ناحیه خم از بیرون دچار کشیدگی می شود اگر ورق، مناسب برای خمکاری نباشد به سرعت دچار پارگی و یا شکستگی می شود همچنین اگر جوشکاری درز، به درستی انجام نشده باشد تحت فرآِیند، درز باز شده و عملا پروفیل بلا استفاده می شود.
۴.ورق، مناسب آبکاری نباشد.
آبکاری به طور خاص برای پروفیل مبلی، بسیار کاربردی و البته متداول است. کیفیت ورق به طور مستقیم بر کیفیت آبکاری تاثیر دارد. برای این که آبکاری به خوبی بر روی سطح قرار بگیرد زبری ورق باید حد استانداردی باشد. زبری بیشتر از استاندارد باعث می شود سطح بعد از آبکاری کیفیت قابل قبولی نداشته باشد و اگر زبری، کمتر از حد استاندارد باشد چون آبکاری نمی تواند به خوبی به سطح متصل بشود به صورت ورقه ای از روی آن بلند می شود. در مورد پروفیل سبک درزدار، زائده های درز جوش اگر به طور کامل برداشته نشده باشند زبری بیش از حدی در این ناحیه ایجاد می کنند که مانع انجام آبکاری به شکل درست می شود.
۵.آبکاری، مناسب محصول تولیدی نهایی نباشد.
آبکاری روشی برای پوشش دهی سطح است که طی آن یک لایه فلز بر سطح قطعه کار کشیده می شود. با توجه به طراحی محصول نهایی و ویژگی های آن از چند نوع فلز مختلف برای آبکاری پروفیل سبک استفاده می شود. آبکاری با فلز روی و نیکل-کروم پر کاربرد ترین آن ها است. آبکاری با فلز روی یا گالوانیزاسیون اگر چه مقاومت بالایی در برابر زنگ زدگی و خوردگی ایجاد می کند؛ اما سطح آن زیبایی کافی برای تولید اثاثیه داخلی و خانگی را ندارد به همین خاطر بیشتر در صنعت کاربرد دارد؛ اما آبکاری نیکل-کروم علاوه بر این که مقاومت خوبی در برابر زنگ زدگی دارد سطح براق و آینه گونه ی زیبای آن، جلوه ی خاصی به قطعه ی کار می دهد.
کلام آخر
شاید تمامی چالش هایی که خریدار در مورد قیمت پروفیل و خرید آن با آن ها مواجه می شود به همین ۵ مورد محدود نباشد؛ اما توجه به این ۵ نکته می تواند تا درصد بالایی مانع از انتخاب اشتباه و هدر رفت سرمایه ی او بشود.
نظر شما