چرا در گذشته مردم حتی از فرزندانشان می گذشتند اما امروز از نان و روغن نمی گذرند؟

شرق نوشت:یک سخنران در مجلسی از ملت ایران گلایه کرده که این مردم زمانی تمام داشته‌های‌شان را ایثار می‌کردند و حتی از فرزندان‌شان هم می‌گذشتند، اما حالا از نان و روغن هم نمی‌گذرند...

پاسخ‌های زیادی در جواب چنین گفته‌هایی (که کم هم نیستند) به ذهن می‌رسد اما به عنوان یک اهل رسانه به بازخوانی خاطراتم در بخش ترجمه رسانه‌ها می‌پردازم:

روزگاری در رسانه‌های همین سامان از داستان ثروتمندان برزیلی می‌نوشتیم که در دل شهر سائوپائولو شهری مخصوص خودشان ساخته بودند. شهری با دیوارهای بلند و پست‌های نگهبانی که کسی از طبقه فرودست را به آن راهی نبود و اهالی آن شهر انگارنه‌انگار در شهری با بیشترین تعداد گرسنگان زندگی می‌کردند و شیوه زندگی‌شان برای اکثریت مردم شهر به افسانه می‌مانست و البته بعدترها هم اخباری درخصوص قتل شماری از همین ثروتمندان که ثروت و دارایی‌های‌شان را در شبکه‌های اجتماعی به رخ می‌کشیدند هم ترجمه کردیم.

روزگاری دیگر اخباری از میلیاردرهای هندی ترجمه می‌کردیم که هزینه زندگی روزانه‌شان می‌توانست هزار فرد گرسنه خیابان‌خواب را برای یک شبانه‌روز زنده نگاه دارد و ارزش اتومبیل‌های‌شان از کلیت زندگی صد خانواده بیشتر بود.

و روزگاری دیگر از ثروتمندان آفریقای جنوبی می‌نوشتیم که مسابقه تملک قایق‌ها و هلی‌کوپترهای شخصی و به‌رخ‌کشیدنشان در فضای مجازی خشم وحشتناک عمومی را در ساکنان فقیر این کشور رقم زده بود.

یا از ثروتمندان همین کشور همسایه ترکیه می‌نوشتیم که حتما باید با محافظانی متعدد زندگی می‌کردند و زندگی‌شان تنها در صورت وجود محافظان مسلح از گزند طبقه فرودست خشمگین از این فاصله طبقاتی در امان می‌ماند. یا خیلی قبل از اینها از آرژانتینی می‌نوشتیم که ۹۵ درصد ثروت در اختیار پنج درصد جمعیت بود و پنج درصد ثروت در اختیار بقیه جامعه و آن زمان مقاله‌ها و یادداشت‌های حاوی هشدارهای متعددی را ترجمه می‌کردیم که رفتار خشونت‌بار طبقاتی و فروپاشی فرهنگی، اقتصادی‌ و اجتماعی را پیش‌بینی می‌کردند.

آن زمان‌ها فکرش را نمی‌کردیم که بشود نام برزیل، هند، آرژانتین و ترکیه را از تیتر اخبار پاک کرد و جایش نام ایران را نوشت!

بله، این‌چنین بود برادر، آن زمانی که این مردم از عزیزترین دارایی‌های‌شان می‌گذشتند، ایران جامعه‌ای یک‌رنگ و یک‌دل و دارای امید بود، جامعه‌ای نه بی‌طبقه اما با طبقات اجتماعی نزدیک به هم و بدون تفاوت طبقاتی وحشتناک.

حالا از تفاوت طبقاتی ایران می‌توان بی‌نهایت گزارش‌ برای رسانه‌ها تهیه کرد، می‌توان از شهرک‌مانندهایی که در دل کلان‌شهرها برای ساکنان «خاص» شکل گرفته‌اند، از فروشگاه‌هایی مخصوص خواص و از سبک زندگی‌هایی که سایر ساکنان این شهرها حتی در خواب‌ هم نمی‌توانند آن را تصور کنند، گفت.

آن روزها که مردم از همه چیزهای‌شان می‌گذشتند «همه» بودند، اما حالا هیچ‌کس احساس نمی‌کند این «همه» وجود خارجی داشته باشد، همه یک جامعه می‌توانند با هم یک‌دل و یک‌رنگ باشند و برای «هم» ایثار و ازخودگذشتگی کنند، اما وقتی همه وجود نداشته باشد و بحث اقلیت و اکثریت مطرح باشد، توقع‌داشتن از اکثریت برای ایثارگری و حتی تحمل مثل این است که از اقلیت بخواهی از ثروت و قدرتش بگذرد، آیا آن اقلیتی‌ها این کار را خواهند کرد؟

23302

کد خبر 1631574

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 8
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • IR ۰۷:۵۹ - ۱۴۰۱/۰۲/۲۶
    0 0
    عزیز دمت گرم دهنت رو باید گل گرفت و قلمت رو طلا....خلاص
  • DE ۰۸:۲۳ - ۱۴۰۱/۰۲/۲۶
    0 0
    برای اینکه هیچگونه صداقتی ندیدند و عمیقا احساس میکنند که در تمام این سالها فریب شعار های پوچ و تو خالی را خوردند ولی امروز با درک واقعیت ها دیگر از حق خود نمیگذرند و کاملا افرادی مطالبه گر شدند و نخواهند گذاشت کسی نانشان را آجر کند
  • IR ۰۸:۳۰ - ۱۴۰۱/۰۲/۲۶
    0 0
    از همه چیزمان گذشتیم، ولی بعد دیدیم دعوت کنندگان به گذشتن از همه چیز، با پول حاصل از دزدی و اختلاس، فرزندان‌شان را به سرزمین آمریکای جهانخوار و انگلیس مکار فرستادند و به ریش‌‎مان خندیدند.
  • IR ۰۸:۴۹ - ۱۴۰۱/۰۲/۲۶
    0 0
    بخاطر اینکه همه مث هم بودن مردم ومسئولین و کسی ادععای ارث ومیراث انقلاب نمیکرد و اینطرفی واونطرفی نمیکرد خود امام بارها جلوی گرون شدن اقلام حتا نچندان ضروری مردم مث سیگار ایستاد و با مسئولین وقت برخورد کرد و هرکسی که از راه میرسید جرات عمل جراحی نداشت
  • احمد IR ۰۸:۵۲ - ۱۴۰۱/۰۲/۲۶
    0 0
    آن روزها شعار برابری در عمل بود اوایل انقلاب بود همه با هم برابر بودند ولی بعدها قانون را عوض کردند همه با هم برابربرند ولی بعضی ها برابرترند
  • حاج علی محمد آیین IR ۰۹:۱۵ - ۱۴۰۱/۰۲/۲۶
    0 0
    با سلام :سخنی دارم با مسیولین مملکت بزرگ ایران با این وضعی که دوستان وزرا بوجود آوردند درشان ایرانیان نیست .چرا که کشور در حال در جا زدن هست .مردم ما حقی دارند که باید داد .مالیاتی باید بدهند که باید اصولی و منطقی گرفت .آرامش و امنیتی باید باشد که حق هر ملت هست .بایددر جامعه نشاط و اعتماد ایجاد کرد نه یاس و ناامیدی و ترس . آنها ملت ما هستند نه دشمن ٬صاحب کشورشان هستند نه برده شما عمران و آبادی. کشور را معطل کارهای بیهوده دهک بندی کردید ...وضع مالی مردم در هر لحظه در حال تغییر هست چگونه شما با اطمینان سخن می گویید خانواده آیی داری یک تریلی چند میلیاردی هست به ناگاه این تریلی با صاحبش می رود تو دره و کل سرمایه خانواده دود. میشه .حالا دهک ده شد دهک یک ...آن هم در یک لحظه جواب شما چیست .پس تجسس نکنید و حق مردم را بدهید ..ملت ثروتمند دولت ثروتمند خواهد داشت و ملت فقیر دولتش نابود خواهد شد ...یا علی از تو مدد
  • تقی IR ۰۹:۲۳ - ۱۴۰۱/۰۲/۲۶
    0 0
    چون عاقبت آنهایی را که از فرزندانشان و مالشان و جانشان گذشتند را دیدند .
  • IR ۰۹:۲۴ - ۱۴۰۱/۰۲/۲۶
    0 0
    وقتی مردم دیده اند که زندگی مسئولان چقدر اشرافی هست و وخانه های و خودروهای میلیاردی دارند و زندگی آنها با زندگی مردم فقیر یکی نیست در این شرایط اقشار فقیر جامعه نیز ایثار نخواهند کرد هر زمان زندگی مسئولان به سطح مردم عادی رسید آن موقع از ایثار قشر فقیر حرف بزنند

آخرین اخبار

پربیننده‌ترین