آمار دوپینگ‌مان قابل قبول است

رامین طباطبایی دبیر این ستاد به خبر می‌گوید: «بازرسان ویژه مبارزه با دوپینگ چندی قبل از اعضای تیم ملی دوچرخه‌سواری بزرگسالان نمونه‌گیری کردند که متأسفانه در مرحله اول جواب یکی از نمونه‌ها مثبت اعلام شده است اما تا زمان جواب نهایی نمی‌توانیم نام این ملی‌‌پوش را اعلام کنیم.»

شیب اعلام دوپینگ ورزشکاران ایرانی به نطر می‌رسد که شدت پیدا کرده است. اتفاق دوپینگ دو وزنه‌بردار و حالا ملی‌‌پوش دوچرخه‌سوار و البته همه حرف‌های همیشگی درباره فوتبال که نمونه گیری‌اش متوقف است. در پاسخ به این سئوال دبیر ستاد ملی مبارزه با دوپینگ می‌گوید: «نرم دوپینگ در کشور ما قابل قبول است. از 300 نمونه‌ای که از ابتدای سال گرفته‌ایم فقط 12 نمونه مثبت اعلام شده که نرم بدی نیست. البته ما این را نمی‌پذیریم و فکر می‌کنیم حتی یک نمونه هم نباید مثبت اعلام شود اما نسبت به کشورهای صاحب ورزش، خیلی هم شرایط‌مان بد نیست.» و البته این یکی از قیاس‌های مع‌الفارغ است که نمونه‌اش را تنها در ایران می‌توان یافت.

اینکه نرخ 300 نمونه‌گیری از 23 رشته ورزشی را با نرخ به جای مانده اعلام دوپینگ در کشورهای صاحب ورزش که ورزشکاران حرفه‌ای آنها، پیاپی تست‌های دوپینگ می‌دهند مقایسه شود. البته در این باره طباطبایی فقط استدلال خودش را می‌گوید: «آمار را باید با آمار مقایسه کرد. ما کسر 12 از 300 را در دوپینگ داریم که می‌شود درصدی خیلی ناچیز. فکر نمی‌کنم کشورهای دیگر هم چنین رکوردی را داشته باشند. به هر حال اینجا هم ورزش حرفه‌ای شده و گاه می‌بینیم ورزشکاران آگاهانه دست به دوپینگ می‌زنند و کارمان نسبت به گذشته سخت‌تر شده.»

او در پاسخ به این سئوال که یکی از 10 ورزشکار دوچرخه‌سواری، یعنی اتفاق و آماری تلخ، پاسخ می‌دهد: «در توردو فرانس هم چند نفری دوپینگ می‌کنند. این که اتفاق عجیبی نیست.» البته منظور دبیر ستاد مبارزه با دوپینگ، این بار تشبیه مقیاس یک از ده با 10 از 5000 است. این آمار درحالی البته به جای می‌مانند که ستاد مبارزه با دوپینگ تنها به نمونه گیری‌های موردی ورزش را از نظر سلامت بررسی می‌کند؛ «توان مالی همین است و نمی‌توانیم از این بیشتر هزینه بپردازیم!»