محمود حاج‌زمان: مو صبیحی، یکی از پاروزنان مسلمان انگلیسی در مسابقات المپیک لندن خواهد بود. با این وجود، وی اعلام کرده است که به منظور افزایش شانس رقابت خود برای مسابقات المپیک سال بعد، روزه‌داری ماه رمضان خود را به تعویق می‌اندازد؛ اما تا چه مقداری حق با وی است؟
به گزارش نیوساینتیست، صبیحی فارغ‌التحصیل رشته تربیت بدنی است و پایان‌نامه خود را نیز در زمینه عدم مصرف آب و غذا بر عملکرد قهرمانان ورزشی نوشته است. با توجه به این موضوع، وی عقیده دارد که در مسابقات پاروزنی (روئینگ) که یک رشته استقامتی به شمار می‌رود، خطر از دست دادن آب بدن می‌تواند روی عملکرد وی اثر منفی بگذارد.
فرا رسیدن ماه رمضان امسال توجه‌ها را به این نکته معطوف کرده که نحوه تغذیه حدود 3000 ورزشکار مسلمان که انتظار می‌رود در المپیک سال بعد در لندن به رقابت بپردازند، چطور خواهد بود. در سال 2012 / 1391، ماه رمضان روز 21 ژوئیه / 31 تیرماه آغاز خواهد شد. این تاریخ درست یک هفته قبل از مراسم افتتاحیه المپیک است و به این ترتیب، ماه رمضان تمام مدت رقابت‌ها را شامل خواهد شد. اگرچه ورزشکاران مسلمان اجازه دارند تا روزه گرفتن خود را برای مدتی به تعویق بیاندازند، اما انتظار می‌رود که عده زیادی از آنها به این دستور الهی احترام گذاشته و تمام مدت مسابقات را به روزه‌داری بپردازند.
با درک این مطلب که روزه‌داری ممکن است اشکالاتی را برای برخی از ورزشکاران ایجاد کند، گروه کاری تغذیه کمیته ملی المپیک (IOC) گردهمایی را در سال 2009 / 1388 تشکیل داد تا به بررسی شواهد و مدارک بپردازند. آنها تایید کردند که روزه‌داری ممکن است مشکلاتی را در برخی از رشته‌ها به وجود آورد، اما اثرات آن کاملا مشخص نیست.
به عنوان مثال، مطالعات بازیکنان فوتبال هیچ اثر سوئی را در خصوص سرعت یا چالاکی بازیکنان نشان نداد، اما کاهشی را در ظرفیت فعالیت‌های هوازی آنها آشکار کرد. تحقیق دیگری که اخیرا انجام شد، نشان داد که مردان مسلمان با فعالیت ورزشی متوسط، در هنگام روزه‌داری 5448 متر را در 30 دقیقه می‌دوند؛ در حالی‌که در ماهی غیر از رمضان این مقدار برابر 5649 متر است.
رونالد موگان از دانشگاه لاگ‌برو انگلستان که ریاست گروه کاری IOC را بر عهده داشته، می‌گوید: «اگر شما وزنه‌بردار یا دونده 100 متر باشید، چیزی که شما چند ساعت قبل خورده‌اید تاثیری در عملکرد شما نخواهد داشت.» با این وجود وی می‌افزاید که در فعالیت‌های ورزشی که بیش از 30 دقیقه طول می‌کشد یا در اواخر روز برگزار می‌شود، روزه‌داری می‌تواند تاثیر منفی بر عملکرد ورزشکاران داشته باشد.
به گفته جیم واترهاوس از دانشگاه جان مورز لیورپول، در حالی که بیشترین توجه بر روی غذا خوردن است، کم شدن آب بدن می‌تواند اثرات مهم‌تری داشته باشد. وی می‌گوید: «اگر فردی دچار کاهش آب بدن بشود، عملکرد وی از نظر ذهنی و جسمی دچار افت خواهد شد.»
به گفته موگان برای غلبه بر چنین مشکلاتی، راه‌حل منطقی این است که مسابقات را تا حد امکان در ساعات اولیه صبح برگزار کرد؛ زمانی‌که تمام ورزشکارن از نظر ذخیره غذایی و میزان آب بدن در وضعیت مناسبی هستند. واترهاوس نیز با نظر موگان موافق است. وی می‌گوید: «تمام مطالعات با موضوع ماه رمضان به این نتیجه رسیده‌اند که عملکرد صبحگاهی ورزشکارن در مقایسه با عملکرد عصرگاهی آنان دچار افت کمتری می‌شود.»
سوالی که علمای مسلمانان باید به آن پاسخ دهند این است که تحت چه شرایطی روزه باطل می‌شود. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که تنها مرطوب کردن دهان با یک نوشیدنی حاوی کربوهیدرات، باعث بهبود عملکرد ورزشکاران در مسابقات تایم تریل دوچرخه‌سواری می‌شود. به نظر می‌رسد که کربوهیدرات‌ها به جای تامین کالری، بر گیرنده‌های موجود در دهان تاثیر می‌گذارند و باعث فعال شدن نواحی از مغز می‌شوند که مربوط به هیجان و رقابت است. بسیاری از مسلمانان عقیده دارند که تا زمانی‌که عمل بلعیدن انجام نشود، خیس کردن یا شستن دهان ایرادی برای روزه‌داری ندارد.
حتی اگر در مطالعات آزمایشگاهی روزه‌داری باعث افت عملکرد روزه‌داران شده باشد، مشخص نیست که آیا در زمان مسابقات نیز همین نتایج در جدول مدال‌ها منعکس شود. حبیب کلوتوره، بازیکن تیم فوتبال منچسترسیتی ادعا می‌کند که در نخستین فصل بازی خود در لیگ برتر انگلستان، بدون هیچ مشکلی تمام روزه‌های خود را گرفته است. ورزشکاران مسلمان حتی ممکن است روزه‌داری را مفید بدانند. موگان می‌گوید: «بسیاری می‌گویند تمرکز شدیدی که ورزشکاران مسلمان در ماه رمضان تجربه می‌کنند، انگیزه مضاعفی به آنان می‌بخشد.»
53275
نظر شما