تعارف که نداریم، تصمیم‌شان واقعا خنده‌دار است. انگار فدراسیون فوتبال عادت دارد هر چند وقت یک بار به بهانه‌های مختلف کل جامعه فوتبال ایران را شوکه کند. فدراسیون مدام به باشگاه‌ها کلید می‌کند که حرفه‌ای نیستند و باید فلان قوانین و فلان بندها از آیین‌نامه را اجرا کنند، اما انگار خود فدراسیون مبتدیانه‌تر از فدراسیون‌های «کشورهای رنکینگ سه رقمی» عمل می‌کند. در هیچ کجای دنیا نمی‌توان قانونی مشابه یافت که برای مربیگری محدودیت سنی در نظر گرفته باشند. مگر می‌توان به یک مربی گفت مسن شده‌ای و دیگر نباید مربیگری کنی؟ آدم یک دفعه خنده‌اش می‌گیرد!
شاید بهتر بود الان که به خاطر صعود یک پله‌ای تیم ملی فوتبال در رنکینگ فیفا جشن ملی گرفته‌ایم و روزهاست غرق در شادی و سرور هستیم، فدراسیون چند روز دیرتر این خبر را اعلام می‌کرد. این‌طوری نه تنها شادی فوتبال ایران همچنان ادامه پیدا می‌کرد، بلکه دیگر کسی نمی‌گفت فدراسیون با اصغر شرفی مشکل دارد و این بند را تنها به خاطر مخالفت با نشستن شرفی روی نیمکت مس سرچشمه به آیین‌نامه فوتبال اضافه کرده‌اند. آدم حق هم دارد. هر طور که حساب کنی، آخرش به این نتیجه می‌رسی که دقیقا در همان روزهایی که اصغر شرفی می‌خواسته با مس سرچشمه قرارداد ببندد مسئولان فدراسیون می‌آیند و اعلام می‌کنند مربیان بالای 65 سال حق مربیگری در لیگ را ندارند. البته آن‌ها می‌گویند این بند از اول فصل در آیین‌نامه فوتبال بوده اما این‌که چرا تا حالا هیچ حرفی از آن زده نشده هم خودش جای بحث دارد. عجیب‌تر این‌که، مسئولان باشگاه‌ها هم از این بند خبردار نیستند و همزمان دو باشگاه مس کرمان و مس سرچشمه با مربیان بالای 65 سال مذاکره کرده‌اند. پس یک جای کار ایراد دارد. قبول دارید؟
اینجا آدم از خودش می‌پرسد اگر محمد مایلی‌کهن هم به 65 سالگی برسد دیگر حق مربیگری در لیگ برتر را ندارد؟ یا مثلا این سوال مطرح می‌شود که اگر قرار بر ایجاد محدودیت سنی باشد، برای خود مسئولان فدراسیون فوتبال هم محدودیتی در نظر گرفته می‌شود تا مدیران جوان‌تر فرصت خودنمایی در فوتبال را پیدا کنند یا همچنان قرار است افراد مسن سمت‌های اجرایی را در اختیار داشته باشند؟
فدراسیون فوتبال اعلام کرده به این دلیل مخالف مربیگری مربیان بالای 65 سال است که فرصت به جوان‌ترها داده شود. اما مسئولان فدراسیون ظاهرا به این فکر نمی‌کنند که اگر جوان‌ترها فرصت مربیگری پیدا نمی‌کنند، به خاطر سیستم و برنامه‌ریزی‌های اشتباه همین فدراسیون در آموزش مربیان است. باشگاه‌ها به سراغ مربیانی می‌روند که احساس می‌کنند با آن‌ها به موفقیت می‌رسند. طبیعی است تا زمانی که مربیان جوان درست و حسابی وارد چرخه فوتبال نشوند، همین مربیان مسن همچنان مشتری دارند و آن‌ها را روی هوا می‌برند. چند سال قبل که برق شیراز بدون هیچ ستاره‌ای توانست با هدایت محمود یاوری به عنوان مسن‌ترین مربی لیگ برتر پدیده این لیگ شود، معلوم بود مشکل از ساختار فوتبال ایران است که هنوز نتوانسته مربیان جوانی را رو کند که موفق باشند.
متولی آموزش مربیان در فوتبال هر کشوری، فدراسیون فوتبال آن کشور است و انصافا مسئولان فدراسیون باید قبول کنند که در این کار ضعیف عمل می‌کنند. فدراسیون فوتبال ایران در زمینه آموزش مربیان جوان هیچ کاری جز برگزاری کلاس‌های آموزشی که در انتهای آن قرار است مدرک مربیگری A، B یا C داده شود انجام نمی‌دهد. شرکت‌کننده‌ها در این کلاس‌ها هم بیشتر از این‌که دنبال یادگرفتن نکات فنی باشند، فقط می‌آیند که یک مدرکی بگیرند تا با آن بتوانند در لیگ مربیگری کنند.
شاید بهتر بود فدراسیون فوتبال ابتدا گروهی از مربیان جوان را تربیت می‌کرد، بعد مسئولان این فدراسیون خودشان می‌دیدند که بدون این‌که بخواهند قانون منع استفاده از مربیان بالای 65 سال را اجرا کنند، هیچ مربی بالای 65 سالی مشتری نداشت که بخواهد مربیگری کند. بیچاره باشگاه‌ها که مجبورند با این قوانین من در آوردی فدراسیون کار کنند. خدا صبر بدهد.
43 43
نظر شما