تلویزیون برای فرزندان شما خوب نیست

تماشای تلویزیون سبب می‌شود اعضای خانواده کمتر با هم صحبت کنند که این موضوع تأثیر منفی زیادی روی کودکان دارد.

تحقیقات نشان می‌دهد به دلیل این که در جوامع امروزی خانواده‌ها زمان زیادی از ساعاتی را که در خانه هستند صرف تماشای تلویزیون می‌کنند میزان مکالمات رد و بدل شده بین آنها به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرده است. حتی زمانی که خانواده‌ها تلویزیون تماشا نمی‌کنند، روشن بودن آن باعث می‌شود اعضای خانواده کمتر با هم صحبت کنند.

محققان معتقدند وجود تلویزیون در خانه باعث می‌شود توجه والدین به طور ناخودآگاه به این وسیله جلب شود و به این ترتیب آنها توجه کمتری به فرزندان خود نشان دهند و کمتر با آنها حرف بزنند.

زمانی که والدین کمتر با هم صحبت کنند به تبع آن فرزندان هم کمتر سخن خواهند گفت که این موضوع در نهایت رشد فکری کودکان را به تأخیر خواهد انداخت.

تحقیقات قبلی دانشمندان نیز نشان داده بود تماشای تلویزیون می‌تواند باعث به تأخیر افتادن زمان صحبت کردن کودکان شده و ساعات بازی کردن آنها را نیز کاهش دهد.

دکتر هیتر کرکوریان روانشناس دانشگاه ماساچوست که این تحقیق را انجام داده است دراین باره گفت: بررسی‌های قبلی نشان داده بود که تلویزیون در بازی کردن کودکان اختلال ایجاد می‌کند، اما این اولین تحقیقی است که نشان می‌دهد تلویزیون‌ها حتی می‌توانند روی کیفیت و کمیت رابطه والدین با فرزندانشان مشکل ایجاد کنند.

وجود رابطه با کیفیت بالا بین فرزندان و پدر و مادر نقش بسیار مهمی در رشد کودکان بازی می‌کنند. این بررسی‌ها هم‌چنین نشان می‌دهد روشن بودن تلویزیون هم‌چنین سبب می‌شود رشد فکری نوزادان نیز تحت تأثیر قرار بگیرد.
تحقیقات نشان می‌دهد در یک سوم خانه‌های آمریکایی نوزادان در خانه‌هایی زندگی می‌کنند که تلویزیون تقریباً تمام مدت روشن است اما تقریباً در بسیاری از ساعات شبانه روز هیچ کس برنامه‌های آن را تماشا نمی‌کند. این دانشمندان که نتایج تحقیق خود را در مجله رشد کودک به چاپ رساندند خواستار توجه بیش‌تر والدین نسبت به اثرات تلویزیون روی کودکان خود شدند.

برای بررسی این تحقیقی روی 50 کودک سه ساله انجام شد و رفتار آنها در زمان روشن بودن و خاموش بودن تلویزیون مورد بررسی قرار گرفت. در قسمتی از این مطالعه والدین به همراه فرزندان خودشان در اتاق بازی به سر می‌بردند که تلویزیون در آن وجود نداشت و در قسمتی دیگر این والدین در اتاق‌هایی بودند که برنامه‌های خاص بزرگسالان از تلویزیون پخش می‌شد.

محققان سعی کردند تحقیق کنند در زمانی که تلویزیون در خانه‌ای روشن است والدین چه میزانی را به صحبت کردن با فرزندانشان اختصاص می‌دهد، چه قدر به بازی فرزندانشان توجه می‌کنند و چگونه به سؤالات فرزندان خود پاسخ می‌دهند.

در نهایت محققان متوجه شدند زمانی که تلویزیون در خانه‌ای روشن باشد هم کیفیت و هم کمیت رابطه بین کودکان با پدر و مادرهایشان دستخوش تغییر می‌شود به طوری که والدین حداقل 20 درصد کمتر با کودکان خود صحبت می‌کنند و توجه کافی به فرزندان و سؤالاتی که آنها مطرح می‌کنند ندارند.

بررسی‌های قبلی نیز نشان داده بود تماشای تلویزیون باعث می‌شود کودکان دیرتر صحبت کردن را بیاموزند. در تحقیقی که روی کودکان دو ماهه تا 4 ساله صورت گرفته بود مشخص شد به ازای هر یک ساعتی که والدین صرف تماشای تلویزین می‌کنند بین 500 تا 1000 کلمه کمتر با کودکان خود صحبت می‌کنند.

تلویزیون باعث می‌شود صحبت کردن کودکان به تأخیر بیفتد و مهم‌ترین دلیل آن‌ هم این است که والدین زمان کمتری را به حرف زدن با کودکان خود اختصاص می‌دهند.
سازمان سلامت کودکان آمریکا توصیه می‌کند والدین حدالامکان تا قبل از سن دو سالگی در مقابل کودکان خود تلویزیون تماشا نکنند که دلیل عمده آن هم همین تأثیرات مخرب این وسیله روی رشد ذهنی و قابلیت‌های تکلمی کودکان عنوان شده است.

به ازای هر ساعت تماشای تلویزیون کودکان به طور متوسط 770 کلمه کمتر از والدین خود می‌شنوند که این به نوبه خود روی قابلیت‌های تکلمی کودکان تأثیر منفی می‌گذارد.
بسیاری از مواقع تلویزیون‌ها تمام ساعت روز در خانه‌ها روشن هستند و این در حالی است که حتی یک نفر هم برنامه‌های آن را تماشا نمی‌کند. بهتر است در این مواقع تلویزیون را خاموش کنید تا شما هم به بهبود رابطه خود با کودکانتان بعد از خاموش کردن تلویزیون پی ببرید.

تلگراف /‌15 سپتامبر