در بخشی از این مصاحبه آمده است:
*چین معمولا در قبال قطعنامه‌هایی که علیه ایران صادر می‌شود در جایگاه رقیق‌کننده است. این کشور در اکثر مواقع به قطعنامه‌هایی رأی داده که چندان مضر برای ایران نبوده است. این قطعنامه‌ها بیشتر به نحوی است که مفاهیم کلی را دربرمی‌گیرد و درنتیجه در بسیاری موارد به دلیل عدم ذکر دقیق مصادیق چندان ایران را تحت فشار قرار نمی‌دهد و اگر هم فشاری وارد شود از قدرت چندانی برخوردار نیست. اگر هم دقت کرده باشید پس از این قطعنامه‌ها همچنان روابط ایران و چین به همان منوال سابق ادامه دارد و تصویب این قطعنامه‌ها حتی در جایگاه کاهش‌دهنده روابط نیز قرار نمی‌گیرد و در مناسبات پکن- تهران روند به همان شکل سابق است.
* ما در روابط دیپلماتیک با این کشور، با چینی روبه‌رو هستیم که در برابر سیاست‌های اتخاذشده از سوی آمریکا در جوامع بین‌المللی، در کنار ایران قرار گرفته است و در برابر رفتار خصمانه آمریکا و غرب نسبت به ایران به اشکال گوناگون تحریم و تهدید، در کنار ایران ایستاده و آثار و تبعات آنها را کمرنگ می‌کند و به شکلی پیش رفته که موجب شده این سیاست‌ها کارآیی لازم را علیه ایران نداشته باشد. ما شاهد آن هستیم که هرچه تحریم از سوی غرب بر ایران تحمیل می‌شود با حضور چین تاثیر چندانی ندارد و حتی می‌توان گفت موجب خنثی شدن این آثار است. بنابراین بر اساس توافقی که مابین دولت ایران و چین وجود دارد به نظر من چین در رابطه با نقش حمایتی و کمک‌های حامیانه خود کوتاهی نکرده است. برای اثبات این مدعا خوب است به سخنان چندی پیشین رییس‌جمهور چین توجهی داشته باشیم. دولت چین با قاطعیت حمایت خود از ایران را اعلام کرده و اظهار داشته که اگر درگیری نظامی بین دول غربی و ایران رخ دهد تا سرحد جنگ جهانی نیز پیش می‌رود و در حمایت از ایران کوتاهی نمی‌کند. بنابراین موضع کشور چین در جامعه بین‌الملل نسبت به ایران یک موضع استراتژیکی است و علت آن هم ناشی از وجود نقاط اشتراک میان این دو کشور در فضای بین‌المللی و به‌خصوص آسیایی است.
*ایران و چین در آرمان‌های خود هر دو مخالف نظام تک‌قطبی (که آمریکا به دنبال آن است) در فضای بین‌الملل هستند و بنابراین به دنبال ایجاد نظامی چندقطبی در جهان به فعالیت مشغولند.
*[در پاسخ به این پرسش که شما در یکی از مصاحبه‌های خود بیان کردید که علت موافقت دو کشور دارای حق وتو در عرصه جهانی- روسیه و چین- با قطعنامه علیه ایران وجود شعارهای «مرگ بر روسیه» و «مرگ بر چین» در حوادث پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 88 است. ...آیا منظور شما این است که اگر ما در مدت 33سال که از انقلاب می‌گذرد چنانچه در حضورهای رسمی یا مردمی از شعارهایی همچون «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر انگلیس» استفاده نمی‌کردیم روابط ما با این کشورها در سطح بهتری بود یا حداقل مواضع خصمانه‌ای نسبت به کشور ما اتخاذ نمی‌کردند؟ ] روابط ما با کشورهایی که شما به آن اشاره کردید به همراه کشور اسراییل با کشورهایی همچون روسیه و چین بسیار متفاوت است (البته ما رابطه خاصی با اسراییل نداریم) ما همواره در طول این 33 سال با مواضع خصمانه این کشورها روبه‌رو شده‌ایم و سیاست‌های این کشورها در قبال ما در این مدت خصمانه و مبتنی بر دشمنی بوده‌است. این کشورها هیچ گاه قدمی در راه مصالح ملی ما برنداشته‌اند و همه می‌دانیم که همیشه درصدد ضربه زدن به ما بوده‌اند اما سیاست کشورهایی همچون چین نه تنها علیه ما نبوده بلکه معمولا در جایگاه حامی و یاور ایران و در صدد دفاع از منافع ملی ما گام برداشته‌اند. /27217
نظر شما