از مراجعه شیخ نشین ها به بندرعباس برای درمان تا « دبی » وقتی که نیویورک شد

سالیان سال است که ما می‌گوییم بدون تولید ملی، کشور ما رشدی نخواهد داشت. اکنون نیز امیدواریم که این نام‌گذاری سال تولید ملی به عمل بیانجامد و مسئولان آن را درک کنند. زیرا با شعار کاری از پیش نمی‌رود. سال‌های بسیاری است که در تولید مشکل داریم، اما برای واردکنندگان همه‌جور تسهیلاتی وجود دارد.

دستور رهبری برای اجرای اصل 44 نیز ناظر به برداشتن همین موانع بود. من چند سال پیش نیز گفتم که ایران بهشت واردکنندگان است. زیرا سیستم‌ها و قوانین اقتصادی دولتی ما به نفع واردکننده است و ما داریم به نفع کارگر خارجی سوبسید داده و ارز خود را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهیم. کالای نهایی که وارد می‌کنیم نیز از تمام امتیازات برخوردار است. یک تولیدکننده برای شروع کار خود با موانع زیادی روبه‌رو است، اما در واردات چنین مشکلاتی وجود ندارد.

بهترین کار مطالعه و الگوبرداری از کشورهایی مانند ترکیه و چین است که در مدت کوتاهی مراحل ترقی را طی کردند. کره مانند سیبی به دو نیم‌کره شمالی و جنوبی تقسیم شده و بهترین قست آن در اختیار کره شمالی است که اقتصاد کمونیستی دارد و مردم دارند از فقر می‌میرند. در حالی‌که اقتصاد آزاد پیشرفت‌های زیادی دارد.

چینی‌ها اکنون برخلاف چندسال پیش، بهترین لباس‌ها را می‌پوشند و بهترین ماشین‌ها را سوار می‌شوند. اما ما باید الگوهای خوب حتی کشورهای کمونیستی و غرب را بگیریم و ببینیم آن‌ها چه کرده‌اند. تا چند سال پیش، همه ساکنان شیخ‌نشین‌های دبی برای درمان به بندرعباس مراجعه می‌کردند، اما اکنون دوبی به یک نیویورک تبدیل شده است.

با شعار حمایت از سرمایه ایرانی، باید دنبال راه‌کارهایی باشیم تا شعارهایی مانند «سرمایه‌دار زالوصفت» را ریشه‌کن کنیم. زیرا با این شیوه، هیچ‌کس حاضر به سرمایه‌گذاری نیست. یک سرمایه‌گذار برای تأمین مواد اولیه و حقوق همیشه ذهنش مشغول است. سرمایه‌گذار از جانب خدا مأموریت دارد که ایجاد اشتغال کند. اما ما با شعارهای بد خود آن‌ها را فراری دادیم. مهم‌تر از آن‌ها نخبگانی هستند که از ایران رفتند. با رفتن آن‌ها ژن نخبگی را نیز به آن سوی آب منتقل کرده‌ایم و این موضوع به سختی بازسازی خواهد شد. 

نکته دیگر این که با سیاست‌های بسیار بد خود، کارگر و کارفرما را رودررو و دشمن هم قرار دادیم و کارفرما به یک سرمایه‌دار زالوصفت تبدیل شده است. این باعث شد مغزها و سرمایه‌های ما از کشور بروند و فقر فکری و اقتصادی داشته باشیم. ما می‌توانیم با رعایت شئون اسلامی خود، برای حل آن مشکل از کشورهای موفق الگوبرداری کنیم.

*عضو هیأت نمایندگان اتاق ایران، مؤسس اتحادیه مبلمان ایران، رئیس سندیکای اتحادیه داروهای دامپزشکی

3939