به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دوستی با هر کسی فقط تا زمانی برای افراد سودجو سودمند است که طرف روی پای خود ایستاده باشد، اما اگر او به هر دلیلی از پا بیفتد، دیگر جز هزینهٔ سرسامآور بیمارستان و زحمت تیمار دائمی چه حاصلی دارد؟
احمد زید آبادی نوشت: دوستی با هر کسی فقط تا زمانی برای افراد سودجو سودمند است که طرف روی پای خود ایستاده باشد، اما اگر او به هر دلیلی از پا بیفتد، دیگر جزسود روسیه از میانجیگری بین ایران و غرب چیست؟ هزینهٔ سرسامآور بیمارستان و زحمت تیمار دائمی چه حاصلی دارد؟
" روسیه از روابط بحرانی کنونی بین ایران و غرب سود میبرد، پس چه دلیلی وجود دارد که بخواهد برای بهبود آن میانجیگری کند؟"
این پرسشی است که هر گاه به نقش میانجیگری روسیه بین ایران و اسرائیل و به طور کلی جهان غرب اشاره میکنم، با آن روبرو میشوم.
از نظر من پاسخ کوتاه و روشن است. بله! روسیه از سردی و وخامت رابطهٔ تهران و غرب سود میبرد، اما اگر روند وخامت روابط دو طرف به نقطهٔ غیرقابل کنترل برسد و در نتیجهٔ آن، ایران درگیر جنگ و بیثباتی شود، دیگر روابطش با جمهوری اسلامی چه سودی عایدش خواهد کرد؟ در آن صورت فقط هزینه برای مسکو تولید خواهد شد.
دوستی با هر کسی فقط تا زمانی برای افراد سودجو سودمند است که طرف روی پای خود ایستاده باشد، اما اگر او به هر دلیلی از پا بیفتد، دیگر جز هزینهٔ سرسامآور بیمارستان و زحمت تیمار دائمی چه حاصلی دارد؟
سران کرملین گرچه مستبدند اما دو دو تا چهارتا که سرشان میشود!
آنها حتماً میدانند که جناح تندرو در ایران پایگاه بسیار محدودی دارد و تسلط تمامعیار آنها بر مقدرات کشور جنگ خارجی و بیثباتی گستردهٔ داخلی به دنبال دارد. پس به سهم خود میکوشند اوضاع را کنترل کنند.
31216
نظر شما