به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی در یکی از سخنرانی های خود به موضوع «نشانههای رضایت الهی از بندگان» اشاره کرد که تقدیم شما علاقهمندان می شود.
بنابر روایت حوزه، یکی از نشانههای رضایت خداوند از بنده آن است که بنده نیز از خدا راضی باشد.
رضایت خدا از انسان زمانی تحقق پیدا میکند که انسان از خداوند خشنود و راضی باشد؛ چه در حالتی که امور به نفع او جریان دارد، و چه در شرایطی که ظاهراً بر خلاف میل اوست.
گاهی اوضاع زندگی مطابق خواست انسان پیش میرود؛ خداوند فرزندی به او عطا میکند، او راضی است؛ خانهای به او میدهد، خشنود میشود.
وسیله نقلیهای فراهم میکند یا امکان سفر برایش مهیا میگردد، در این حال نیز شکرگزار و خوشحال است.
اما زمانی هم ممکن است خداوند فرزند را از او بگیرد، در این شرایط نیز باید راضی باشد.
ممکن است مال یا وسیلهاش از بین برود، باید همچنان خشنود بماند.
حتی اگر سلامتیاش سلب شود و به بیماری گرفتار گردد، باز هم باید رضایت خود را از خداوند حفظ کند.
در واقع، آنگاه که انسان در هر دو حالت «له» و «علیه» ــ چه در وضعیتی که دنیا به نفع اوست و چه زمانی که بر ضد او میچرخد ــ همچنان راضی و خشنود باقی بماند، به مرحلهای والا از ایمان و تسلیم رسیده است.
نمونه کامل این حالت را میتوان در رفتار امام حسین علیهالسلام در روز عاشورا مشاهده کرد.
در آن روز، همه چیز علیه آن حضرت بود.
فرزند ششماههاش به شهادت رسید، خود حضرت مجروح شد، برادرش دستهایش را از دست داد و تمام یارانش به خاک و خون کشیده شدند.
با این همه، امام نه شکایت کرد و نه گلایه، بلکه با آرامش و تسلیم فرمود: «خدایا، من راضیام به رضای تو.»
چنین انسانی که در اوج مصیبت و سختی نیز رضایت الهی را میطلبد، در حقیقت مورد رضایت خداوند است.
نظر شما