ریاست جمهوری در قانون رژیم صهیونیستی پستی تشریفاتی‌ست. با این وجود شیمون پرز 86 ساله که آخرین بازمانده از نسل یهودی هایی ست که موجودیت اسرائیل را یک شبه اعلام کرده و همچنان در قدرت مانده‌اند،چندان به تعریف این پست محدود نشده‌است. شیمون پرز در مصاحبه با نیوزویک همچنان دست بالا را می‌گیرد . درست مانند تمامی رهبران اسرائیل چشم بر حمایت‌های جامعه جهانی از اسرائیل در طول نیم قرن گذشته بسته و نهادهای بین‌المللی را به حمایت از فلسطین در قالب گزارش گلدستون متهم می‌کند. پرز باراک اوباما را دوست سنتی اسرائیل می‌داند و نتانیاهو را مردی از جناح راست های این رژیم که دیگر نمی‌خواهد تندرو باشد. حماس را همچنان به واسطه مبارزه‌اش با اشغالگران، تروریست می‌خواند و اعتقاد دارد که عباس تنها رهبر فلسطینی قابل مذاکره است . پرز برخلاف نخست وزیری و وزیر امور خارجه تندرو اسرائیل تاکید دارد که صلح تنها راه باقی‌مانده است. صلحی که او نیاز منطقه می‌داند نه منفعت اسرائیل.متن این مصاحبه را در زیر می‌خوانید:
همه جا سخن از گزارش قاضی آفریقایی گلدستون در خصوص جنگ غزه‌است. حالا این گزارش به شورای امنیت فرستاده‌شده‌است. آیا فکر می کنید که این گزارش، اسرائیل را در منگنه‌ای قرار داده‌است که خروج از آن غیرممکن است؟
من گمان می‌کنم که این گزارش پیروزی بزرگی برای تروریست‌ها بود. تا کنون هیچ گروه تروریستی چنین موفقیت بزرگی را به نام خود ثبت نکرده‌است.
منظور شما حماس است؟
بله. نخستین مشکل ما با سازمان ملل است. اکثریت در این سازمان بین‌المللی مخالفان اسرائیل هستند. اسرائیل تا کنون نتوانسته‌است هیچ ماجرایی را در این سازمان به نفع خود تمام کند چرا که اعراب و مسلمانان و حامیان آنها اکثریت را تشکیل می‌دهند. به نظر من این اشتباه گلدستون بود که به حلقه مخالفان اسرائیل در این نهاد بین‌المللی پیوست. در تمامی مراحل این گزارش همه چیز یک‌جانبه بود. تنها چیزی که مورد بررسی قرار گرفت حرکت های اسرائیل بود در جریان جنگ غزه. نتیجه‌گیری هم یک‌طرفه بود. در این گزارش بیست و شش مورد مورد بررسی قرار گرفته بود و حماس در قالب هیچ‌کدام از این موارد نگنجیده بود. ما حماس را تروریست می دانیم و در این گزارش آنها به راحتی از معرکه جان سالم به در بردند. ما در جریان این جنگ غزه را اشغال نکردیم. ما این منطقه را به طور کامل رها کردیم. ما تنها دولتی هستیم که بدون دخالت زور و میانجی گیری بین‌المللی خاک غزه را ترک کردیم و به اسرائیل بازگشتیم . هشت سال بود که موشک های حماس ما را هدف قرار دادند و گلدستون در این گزارش اندک اشاره‌ای به این حقیقت نکرده‌است.
شما ادعا می‌کنید که مشاجره میان اسرائیل و فلسطین تنها سه یا چهار درصد زمین‌ها را مشمول می‌شود؟
بله. اصلا بحث مهمی نیست و ما می‌توانیم به راحتی آن را حل و فصل کنیم. این مساله در دولت نتانیاهو هم قابلیت حل و فصل دارد . نتانیاهو موافقت خود را با تشکیل دو کشور مستقل در کنار هم اعلام کرده است. این تغییر بزرگی‌ست که باید دیده‌شود. در چنین شرایطی ما را راست‌افراطی می‌خوانند و تندرو؟
بنابراین منظور شما این است که در ایالات متحده به اشتباه همگان بی‌بی را راست می‌دانند؟
نتانیاهو از جریانی راست ظهور کرده است. اما دیگر از آن راستگرایی خبری نیست. او به راهکار دو کشور مستقل در کنار هم تن داده‌است. او حتی به پایان دادن به شهرک‌سازی ها هم راضی‌ست. کاری که هیچ‌نخست وزیری پیش از او به آن تن نداده بود.
گفته می‌شود که شما دائما با بی‌بی در تماس هستید و با او در خصوص روند صلح بحث می‌کنید.
می توانم ادعا کنم که او به سخنان من گوش می‌دهد و در حقیقت من به نوعی بر او تاثیر گذار هستم. نصیحت من ساده است: ما باید به صلح تن دهیم. ما نباید این روند را به تعویق بیندازیم.
چه اتفاقی می‌افتد اگر گزارش گلدستون به لاهه ارجاع داده شود و ژنرال‌های شما نتوانند به بریتانیا سفر کنند؟
رفتن یا نرفتن به بریتانیا برای ما چندان اهمیتی ندارد . اما این که ما نتوانسته‌ایم تروریست را شسکت دهیم خود جای تاسف دارد . ما در یک کشتی نشسته‌ایم و زمانی که ما در این مسیر شکست بخوریم به معنای شکست همگی است . روسیه هم باید این سوال را از خود بکند که چگونه می‌خواهد با مخالفت با ما به مبارزه با تروریست ادامه دهد. این سوال باید ذهن امریکایی را هم به خود مشغول کند.
اما روس‌ها حامی شما نبودند؟
در ابتدا آنها هم مردد بودند اما در نهایت به نفع این گزارش رای دادند.
و موضع ایالات متحده؟
امریکا بر خلاف این گزارش رای داد و این همان تصمیم عادلانه و البته چیزی بیش از عادلانه بود. باید اعتراف کنم که هیلاری کلینتون تمام تلاش خود را برای خلق فضایی متعادل به کار گرفت. من در همین جا باید تاکید کنم که با فضای بوجود آمده که در آن باراک اوباما را دشمن ما می‌داند، به شدت مخالفم. من اعتقاد دارم که باراک به نبال صلح است و ما می‌توانیم شرکای خوبی برای هم باشیم.
اما باراک اوباما هیچ‌گاه محبوبیتی بیش از 4 یا 5 درصد در نظر سنجی های شما به خود اختصاص نداده‌است؟
کار کردن با اوباما هم ضرورت است و هم یک نیاز. ادامه این همکاری هم به نفع اسرائیل است و هم به نفع ایالات متحده. به راه انداختن رابطه‌ای خصومت‌آمیز نه تنها لازم نیست بلکه اشتباهی بزرگ است .
تحولات ایران را چگونه بررسی می‌کنید؟ آیا فکر می‌کنید ایران در حل دستیابی به تسلیحات‌هسته‌ای ست؟
گمان نمی‌کنم که باید تمامی گزینه‌ها را به حاشیه برانیم جز گزینه جنگ. ما نباید ایران را تبدیل به دشمنی تنها برای خود بکنیم. اوباما تاکید دارد که می خواهد به این مناقشه با توسل به دیپلماسی پایان دهد. باید وقت مورد نیاز رئیس‌جمهور را در اختیارش گذاشت.
شما سالهاست که فراز و فرودهای آمریکا را به چشم دیده‌اید. شرایط فعلی را چگونه تشریح می‌کنید؟
دوستی میان اسرائیل و ایالات متحده بسیار عمیق است. این فرار و فرودها هم کاملا طبیعی‌ست.گمان نمی‌کنم که در شرایط فعلی یکی باید دیگری را ترک کند . باراک اوباما منتخب مردم امریکاست و به همان سنت دوستی با اسرائیل ادامه می‌دهد.
خاورمیانه همه را ناامید کرده است و با این وجود شما هنوز از آینده حرف می‌زنید؟
ما تنها در آغاز سفری طولانی به سمت آینده هستیم. ما باید به توافقنامه صلح برسیم. بسیاری از دورنمای اسرائیل در صد سال آینده از من می‌پرسند.پاسخ من این است که این اعراب هستند که باید خود را تغییر دهند . ما تغییر نخواهیم کرد.
فکر می کنید محمود عباس از توانایی لازم برای طرف معادله قرار گرفتن ،برخوردار است؟
من ترجیح می‌دهم که عباس طرف حساب ما باشد. اما باید تکرار کنم که صلح میان ما صلحی رمانتیک و داستان‌گونه نخواهد بود. این صلح از روی عشق نخواهد بود که صلح از روی ضرورت است.
گره کور این مذاکرات در چیست؟
مشکل موجود بسیار جدی‌ست. بی‌بی به دنبال مذاکره بدون پیش‌شرط است . به باور ما به جای بحث در خصوص پیش‌شرط ها باید خود مذاکره را آغاز کرد. همزمان اما فلسطینی‌ها بر وجود این پیش‌شرط‌ها تاکید دارند.
منظور شما پایان دادن به شهرک‌سازی‌هاست؟
بله. این مساله واقعا قابل حل است.
پس پرز همچنان امیدوار است؟
بله. من امیدوار هستم. می‌دانم که در شرایط سختی هستیم اما زمانه، زمانه گذار است. در حال حاضر صلح از همه چیز مهم‌تر است.
نیوزویک / ترجمه: سارا معصومی
نظر شما