نتایج یک پژوهش نشان داد: با کنترل دقيق بارداری و جلوگيری از موارد ختم حاملگی غير ضروری میتوان شانس کم وزنی نوزادان را کنترل کرد.
از آنجا که وزن کم نوزاد هنگام تولد از عوامل اصلی مرگ و مير نوزادان به حساب میآيد و وزن نوزاد هنگام تولد از مهمترين شاخصهای بهداشتی است، مطالعه ای با هدف شناسايی مهمترين عوامل موثر بر کم وزنی هنگام تولد و تعيين اثرات مستقيم، غيرمسقيم و کل آنها بر متغير پاسخ انجام شد.
برای انجام اين مطالعه مقطعی- تحليلی، از پرسشنامهای مشتمل بر اطلاعات دموگرافيک و باروری مادر و نوزاد استفاده شد. هر نوزادی که وزن کمتر از 2500 گرم داشت، به عنوان نوزاد کم وزن وارد تحقيق میشد و بلافاصله اطلاعات نوزاد بعد از او که وزن طبيعی داشت نيز ثبت میگرديد. در مجموع اطلاعات تعداد 466 مادر و نوزاد ثبت شد. سپس بر مبنای تئوريک، رابطههای علّی احتمالی بين متغيرها، در نمودار مسيری رسم شد و پارامترها (ضرائب مسيری) با استفاده از نرم افزارLISREL8.8 برآورد شدند.
آناليز مسيری نشان داد زايمان زودرس بيشترين نقش را در تغييرات کم وزنی دارد. به طوری که با رخداد زايمان زودرس، شانس کموزنی نوزاد به شدت افزايش میيابد. دومين متغير اثر گذار بر کم وزنی سن حاملگی است که ضريب منفی آن نشان میدهد با بالا رفتن سن حاملگی، احتمال کم وزنی نوزاد کاهش میيابد.
نتایج این مطالعه نشان داد با کنترل دقيق بارداری و جلوگيری از موارد ختم حاملگی غير ضروری میتوان شانس کم وزنی نوزادان را کنترل کرد.
لازم به ذکر است، این پژوهش در مجله علوم پزشکی مازندران منتشر شد.
301301
نظر شما