اظهارنظرها و موضعگیریهای بعضاً تند مشاور مطبوعاتی رئیسجمهور که در بسیاری مواقع موجب واکنش افراد و گروهها میشود از وی یکی از چهرههای سخنگوی دولت را ساخته است. سخنگویی که در مصاحبهها و مطالب وبلاگ معروفش به عنوان مدافع تمام قامت احمدینژاد ظاهر شده و به دفاع از عملکرد دولت میپردازد. شاید به همین دلیل است که وی معتقد است: «در همین پست و منصبی هم که حضور دارد نصف یا همهاش اضافی است.»
جوانفکر سعی میکند هیچ انتقادی را بدون پاسخ نگذاشته و پاسخهای تند و تیزی به انتقادات و مواضع منتقدان ولو اصولگرا بدهد و در این بین فرقی ندارد که طرف مقابل رئیس مجلس باشد یا دبیرکل یک جبهه قدیم اصولگرا. در حاشیه بازدید مشاور مطبوعاتی رئیسجمهور از نمایشگاه مطبوعات در غرفه «روزنامه خبر» گپ و گفتی با وی در خصوص سیاست دولت دهم در خصوص منصب سخنگویی و نیز تعامل دولت با مراجع و علما داشتیم که در ادامه میخوانید:
آقای جوانفکر! سیاست دولت دهم و جناب آقای رئیسجمهور در خصوص جایگاه سخنگویی دستگاه اجرایی کشور چیست؟ ظاهراً هر وزیر میخواهد یک سخنگو شود!
دولت در نظر دارد که چند سخنگو داشته باشد و به احتمال زیاد سه یا چهار سخنگو داریم که در حوزههای مختلف مثل اقتصاد، فرهنگ و سیاست فعال باشند. این مسئله مزیتهای بسیاری هم برای رسانهها، هم دولت و هم برای مردم دارد. این امر دسترسی به نمایندگان دولت درحوزههای اطلاعرسانی برای رسانهها را تسهیل میکند؛ یعنی نمایندگان دولت بهتر میتوانند با رسانهها و رسانهها با دولت در ارتباط باشند. این مسئله همچنین موجب اطلاعرسانی تخصصیتر میشود؛ یعنی اطلاعرسانی جزئیتر، عمیقتر و جامعتر صورت میگیرد و از این طریق امکان جبران خلاء اطلاعرسانی دولت نهم به مقدار قابل توجهی فراهم میشود. فکر میکنم که این کار محسنات بسیاری دارد و این تصمیم دولت است و هر چه زودتر رئیسجمهور نمایندگان و سخنگویان خود را انتخاب میکند.
انتخاب سخنگوهای دولت در چه مرحلهای است؟ آیا مشخص شدند؟
رئیسجمهور در حال بررسی است. با افراد در حال رایزنی است حتی ممکن است از بین افرادی که در دولت حظور دارند، یعنی وزرا افرادی مسئولیت این کار را بر عهده بگیرند.
خبرهای منتشر شده مبنی بر اینکه یکی از سخنگوهای دولت دهم شما هستید چقدر صحت دارد و آیا رایزنی در این راستا توسط رئیسجمهور باشما انجام گرفته است؟
نه! من همین هم که هستم، نصفش زیادی است یا همهاش زیادی است!
آقای جوانفکر! سیاست تعامل دولت دهم با مراجع بعد از مخالفتهای اخیر مراجع با تصمیمات دولت چگونه است؟ و دولت چگونه به نظرات مراجع توجه میکند؟
مراجع برای ما عزیز و محترم هستند و نظرات شان نیز بسیار محترم و برای دولت راهگشا است؛ ولی توجه داشته باشید که نه تنها این دولت بلکه برای هیچ دولت دیگری عملاً امکانپذیر نیست که به نظرات متفاوت و عدیده مراجع محترم عمل بکند. چون نظرات گوناگون و متعدد و متفاوتاند. بنابراین در نظام جمهوری اسلامی ایران ما ولی فقیه را داریم. در واقع ولی فقیه است که نظر و دیدگاهش برای دولت دستور و لازم الاجرا است. پس مراجع محترم چنانچه روی موضوع خاصی نظری داشته باشند میتوانند از طریق ولایت فقیه به دولت به عنوان دستورالعمل اعلام کنند؛ یعنی به رهبری منتقل شود و اگر رهبری لازم الاجرا دانستند میتوانند به عنوان دستورالعمل به دولت اعلام کنند. مراجع برای ما عزیز هستند. محترماند. نظارت شان مطرح میشود و ما نیز به بسیاری از آنان توجه و طبیعی است که عمل میکنیم امام در جاهایی ممکن است به دلیل تعدد نظرات ما نتوانیم به جمعبندی برسیم. اینجاست که باید نظرات را به رهبری منتقل کنند.
حال برای اینکه دولت مانند معرفی وزیر زن با مشکل مواجه نشود ضرورت ایجاد سازوکار تعامل بیشتر با مراجع چقدر است؟
بالاخره دولت مسیر خود را طی میکند. اگر نظر خاصی از سوی مراجع عزیز وجود داشته باشد، آنان منعکس میکنند و طبیعی است که دولت توجه میکند.
ولی دولت در معرفی وزیر زن با مشکل مواجه شد؟
با چه مشکلی؟
به علت مخالفت مراجع با معرفی وزیر زن مجبور به پسگیری نظرش شد؟
بالاخره مراجع محترم نظری داشتند. در مرحله بعد مشاهده کردیم که دولت ملاحظات شان را رعایت کرد و برخی نکات و نظرات شان را اهتمام و توجه شد.
نظر شما