به گزارش خبرآنلاین، کالاس این اظهارات را امروز دوشنبه در بدو ورود به نشست شورای وزیران خارجه اتحادیه اروپا در بروکسل مطرح و اضافه کرد که «هفتهای فشرده و دیپلماتیک» در پیش است و محور نخست گفتوگوها اوکراین خواهد بود.
بنا بر گزارش ایرنا، وی با اشاره به مباحث مالی گفت: این هفته برای تصمیمگیری درباره تامین مالی حمایت از اوکراین تعیینکننده است و بستههای روی میز در نشست رهبران اتحادیه اروپا در روز پنجشنبه بررسی میشود.
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در توضیح منظور خود از «تضمینهای امنیتی واقعی» تاکید کرد: اگر قرار باشد تضمینها معنا داشته باشد، باید قابل لمس و اجرایی باشد و به توانمندیهای واقعی و اقدامات میدانی گره بخورد.
او اضافه کرد: تضمینها نباید صرفاً وعده و تعهدات غیرالزامآور باشد و اوکراین برای دفاع از خود به قابلیتهای واقعی نیاز دارد.
کالاس در بخش دیگری از سخنانش گفت: اتحادیه اروپا امروز درباره اقدامهای تازه علیه آنچه «ناوگان سایه» روسیه خوانده میشود تصمیمگیری خواهد کرد. به گفته او، فهرست جدید شامل ۴۰ شناور اضافه خواهد بود و هدف آن، محروم کردن روسیه از ابزارهای تامین مالی جنگ است.
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا همچنین از تحقق هدف ابتکار «۲ میلیون گلوله» خبر داد و آن را برای توان دفاعی اوکراین ضروری توصیف کرد.
وی در پاسخ به پرسشی درباره برنامه اتحادیه اروپا برای ادامه حمایت از اوکراین در سال ۲۰۲۶ گفت: تمرکز اصلی در کوتاهمدت روی تصمیمهای تامین مالی و گزینههای مختلفی مطرح است.
کالاس، گزینه «معتبرتر» را سازوکاری دانست که بر پایه داراییهای مسدودشده روسیه طراحی میشود و در ادبیات برخی مقامهای اروپایی از آن به عنوان «وام غرامت» یاد میشود؛ سازوکاری که به گفته او، از منظر اروپا بار مستقیم بر دوش مالیاتدهندگان نمیگذارد و پیام سیاسی روشنتری درباره پرداخت هزینههای جنگ ارسال میکند. او در عین حال اذعان کرد رسیدن به توافق در این باره دشوارتر شده و گفت هنوز کار برای جمعبندی نهایی ادامه دارد.
وی در پاسخ به پرسشهایی درباره روندهای دیپلماتیک، با بیان اینکه تلاشهای صلح مورد استقبال، اما اروپا به دنبال آتشبس و صلحی «پایدار» است، بر ضرورت جلوگیری از آنچه «پاداش دادن به متجاوز» نامید، تاکید و اضافه کرد که اگر تجاوز نتیجه بدهد، انگیزه تکرار آن افزایش مییابد و اروپا باید از تجربههای تاریخی درس بگیرد.
گفتنی است، جنگ اوکراین در پی بیتوجهی غرب نسبت به نگرانیهای امنیتی مسکو درباره گسترش مرزهای ائتلاف نظامی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) شکل گرفت. روسیه در واکنش به نادیده گرفتن دغدغههای امنیتی خود از سوی غرب، در پنجم اسفند ۱۴۰۰ به اوکراین حمله کرد.
طی این مدت، کشورهای عضو ناتو با کنار گذاشتن گزینه دیپلماتیک، با ارسال کمکهای گسترده نظامی به کییف به تداوم جنگ دامن زدهاند و با تجهیز اوکراین به سلاحهای سنگین، مسیر تقابل را بر تنشزدایی ترجیح دادهاند؛ رویکردی که در کنار فشارهای اقتصادی و اجتماعی در اروپا، هر بار پرونده اوکراین را به صحنه تازهای از مناقشه بر سر «هزینه جنگ» و «مسئولیت پیامدها» تبدیل میکند.
315
نظر شما