آنها معتقدند پدیده احمد شفیق در انتخابات ریاست جمهوری و رأیی که دور نخست آورد ، حاصل تقلب نرم در انتخابات است ؛ تقلبی که درستی ، یا نادرستیِ آن ، ارتباط با شمارش آراء ندارد و رای به صندوق ریخته شده ، برای احمد شفیق ، همانی است که اعلام شد. با این حال برای تاثیر گذاشتن بر سرنوشت انتخابات ، در اتاق های عملیات ، پیش از انتخابات ، تزویر در جریان بوده و با استفاده از ابزارهای قانونی و برانگیختن ناعادلانه افکار عمومی خود را پدیدار کرده است . این تقلب به نظر آنها شبیه به میکروب است ؛ با چشم دیده نمی شود ، اما نتایج بیمارگونه اش مشاهده پذیر است . آنها معتقدند تزویر نرم را دست هایِ پنهان طرفداران مبارک طراحی کردند ، و رویارویی با آن آسان نیست. آنها می گویند در این تزویر، به ظاهر و برابر قانون ، همه چیز سرِ جایش است ، با این حال ، هیچ چیز، سر جایش نیست و انقلابشان تبلور نیافته ، به آستانه مرگ رفته است.
جبهه انقلابی جوانان مصر در این میان ، اعتقاد دارد ، اخوان المسلمین که سالها در انتظارِ رسیدن به قدرت بوده ، در آنچه روی داد ، بی تقصیر نیست و با شورای نظامی ، همدست است . آنها معتقدند رسیدن - احمد شفیق - کاندیدای جبهه مبارک و - مُرسی - نماینده جبهه اخوان به مرحله دوم ، و جا ماندنِ دیگران در دورِ نخست ، حاصل معامله پشت پرده اخوان و شورای نظامی است ، تا سر جوانان انقلابی بی کلاه بماند !
این روزها عملیات سیاست و قدرت مصر را، در پشت میز و یا میان خیابان ، جبهه های زیر پیش می برند؛
جبهه اسلامی ؛
ابزار قدرت آنها مجلس شعب ( مجلسی بدون جایگاه قانون گذاری!) و قدرت حزبی ( حزب "اصلاح و توسعه" وابسته به اِخوان المسلمین و حزب "نور" وابسته به سلفی ها) است . اخوانی ها ، صاحب تجربه در مذاکره و چانه زنی اند. پایگاه مساجد را دارند و خود را قدرت فراملی با گستره منطقه ای در سوریه ، اردن ، تونس ، مراکش و ... می دانند . بیشتر آنها در دور نخست به محمد مُرسی و عبدالمنعم ابوالفتوح رای دادند. در مرحله دوم آنها فقط به مُرسی رای خواهند داد .
جبهه جوانان انقلابی ؛
آنها خود را اسلام گرا به معنای خاص کلمه ، در تعریف اسلامِ سیاسی ، نمی دانند ، و پیروزی انقلاب مصر را نتیجه قدرت توده ای و جوان خود می دانند . آنها بطور کلی با هر چهره کهنه شده ، چه همراه قدرت حاکم ، و چه ضد قدرت ، مخالفند. آنها اخوانی ها را سالخورده و سیاستمدارانی کهنه کار و قدرت طلب می نامند ، و سلفی هایی را هم انقلاب های پس از انقلاب ! شورای نظامی را هم از اعوان و انصار رژیم سابق می دانند . ابزار قدرت این جوانان ، بسیج خیابانی ، دانشگاه ها و اینترنت است . بیشتر آنها در انتخابات به کاندیدای جبهه لیبرال – سوسیال، حمدین صباحی ، و برخی هم به عبدالمنعم ابوالفتوح ، اسلام گرای منشعب شده از اخوان المسلمین رای دادند . این دو به ترتیب ، نفر سوم و چهارم انتخابات شدند . رای این جوانان در مرحله دوم ، بین مُرسی و تحریم انتخابات ، تقسیم خواهد شد !
جبهه نظامیان؛
نظامیان معتقدند اگر در روزهای آخر مبارک سکوت نمی کردند ، انقلابی برای کشور به ارمغان نمی آمد ، لذا خود را حامی انقلاب و پدرخوانده می دانند . ابزار آنها شورای نظامی حاکم ، و قدرت اقتصادی بالای بیست و پنج درصد در اقتصاد این کشور است . (بسیاری از کارخانه های کلان و خرد مصر در مالکیت ارتش است ). بیشتر آنها در دور نخست انتخابات به احمد شفیق رای دادند و در دور دوم هم به او رای خواهند داد .
جبهه مبارکی ها؛
منظور از مبارکی ها ، طرف داران حسنی مبارک است . مهمترین ابزار طرفداران رژیم سابق ، قوانین موجود ، پول و ثروت است ؛ چرا که در مصر هنوز هیچ تغییر قانونیِ ویژه ای روی نداده و عملیات سیاسی بر پایه قوانین دوران مبارک در حال انجام است. قدرت پول و اقتصاد کشور هم دست آنها است و بخش قابل توجهی از توده عوام مصر هم هنوز وابستگی فکری به آنها دارد . آنها به فقرا میگویند: اگر می خواهید مصیبت و فقر بیشتر بر سر شما نازل شود ؛ به اسلام گراها و یا انقلابی ها رای دهید ! آنها در دور نخست به احمد شفیق رای دادند و رای حاشیه نشین های فقیر را به خود جلب کردند. در دور دوم آنها فقط به احمد شفیق رای خواهند داد .
جبهه خاموش مصر
این جبهه ؛ حدود پنجاه درصد افراد واجد شرایط رای را شامل است . آنها در دور نخست به هیچ کس رای ندادند! بخش قابل توجهی از مسیحیان قبطی و صوفیان مسلمان و جامعه کشاورز و روستایی مصر در این جبهه جای می گیرد. سکوت معنا دار البرادعی در دور نخست انتخابات و شعارهای اخیرش در به تاخیر انداختن عملیات دور دوم ، او را متعلق به این جبهه ( البته خاموش مرحله ای ) می کند .
نکته آخر؛
پیچیدگی چینش سیاست در مصر به بزرگی تاریخ ، ملت و جغرافیای این کشور است ، و مصر هر چه بر سفره آورده ، چه بد ، و چه خوب ! در طول تاریخ ، تاثیر شگرفی بر کل منطقه داشته و خواهد داشت.
نظر شما