کسی که مواد مخدر شیشه به‌ویژه کراک و شیشه مصرف می‌کند، تنها ۲ سال زنده می‌ماند و حس و حرکت و تارهای صوتی‌اش تخریب می‌شود. اما این به معنی بی‌خطر بودن مواد مخدر سنتی همچون تریاک نیست. بخش عمده‌ای از تریاک و هروئین موجود در بازار ایران نیز آمیخته به ناخالصی‌های شیمیایی است که خطر این مواد را مضاعف می‌کند.
پرفسور گرجی می گوید: در آن زمان پودرهای مختلفی وجود داشت که آنها را رنگی می‌کردند و در تریاک مخلوط می‌کردند که این خودش عوارض ریوی و تنفسی جداگانه ایجاد می‌کرد و خیلی سریع باعث شوک و مرگ می‌شد. برخی هم دچار آریتمی (بی‌نظمی‌در ریتم) قلبی می‌شدند و ممکن بود بمیرند.
مواد مخدر سیستم تنفسی، حرکتی و توانایی ادراک را مختل کرده و فرد را دچار توهم می‌کند. این مواد باعث اختلال عصبی شده و خواب فرد را مختل می‌کند، در دستگاه گوارش باعث اختلال در فعالیت گوارشی می‌شود و اشتها را تحت تأثیر قرار می‌دهد که به خاطر سوءتغذیه، این افراد در معرض بسیاری از بیماری‌ها، از جمله بیماری‌های سیستم ایمنی قرار می‌گیرند.
هروئین ناخالص که ترکیبی از تریاک است هم همین اثر را دارد ولی مرگ و میر ناشی از مصرف آن به مراتب بیشتر است، چون هروئین را معمولاً تزریق می‌کنند و ناخالصی‌ها را به طور مستقیم وارد رگ می‌کنند. اما مواد مخدر جدید به مراتب خطرناک‌تر است.
متن کامل این گزارش را با عنوان معتاد به کراک و شیشه شانسی برای ترک اعتیاد ندارد بخوانید.
نظر شما