معاون اول دولت خاتمی در گفت و گوی مشروحی که با خبرآنلاین داشت، گفت: اگر با مسائل سال 88 تحلیلی برخورد کنیم و به تحلیلگران آن برچسب نزنیم، میتوانیم در محافل کارشناسی و علمی - سیاسی به بررسی آن بپردازیم تا روشن شود چرا آن مسائل پیش آمد؟ باید به دنبال علت های اصلی باشیم نه معلول ها. اینکه گاهی به سوی معلول میرویم، سبب میشود که از مسیر منحرف شویم. باید ببینیم چه اتفاقی افتاد و چرا کشور به اینجا رسید؟ اگر با نگاه کارشناسی این مساله را دنبال کنیم به هر نتیجهای برسیم مطمئناً به نفع کشور و نظام خواهد بود. ما هر چهار سال یک بار انتخابات ریاست جمهوری داریم. آیا میخواهیم باز هم آن مسائل تکرار شود؟ قطعاً نه، پس راهحل چیست؟ راهحل فقط محرومیت و به زندان رفتن یک عده است؟ آیا این راهحل جواب میدهد؟ کجا دنیا با دستگیری افراد معترض جواب گرفتهاند؟ ما که یک حکومت مردمی و اسلامی هستیم و انقلابمان فرهنگی بود، باید راهکار علمی و فرهنگی بیابیم. حالا اگر نگوییم که در دانشگاهها، در محافل دیگری مثلا در میان اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز میتوان این موضوع را بررسی کرد. این افراد میتوانند در گعدههای چند نفره این قبیل مسایل را بررسی کرده و به جمعبندی برسند و آن را به استحضار مردم برسانند.
به گفته وی در شرایطی که همه به خاطر منافع سیاسی و گروهی خودشان نسبت به هم ذهنیت دارند، هیچ امیدی نیست که تا سال آینده درباره رفع این مسائل به نتیجه برسیم.
عارف با تاکید بر اینکه باید این اتفاق بیفتد، ادامه داد: من در 3 سال گذشته هرجا که بحث شده است این راهکار را گفتهام و تاکید کردهام که نباید به افراد برچسب زد. این انگها که میزنند و مثلا میگویند که اصلاحطلبان باید بیایند و توبه کنند، یعنی چه؟ با این حرفها که نمیتوان به حل مسائل پرداخت. معتقدم اصلاحطلبان بخش مهمی از مجموعه داخل نظام هستند اینها از چه باید توبه کنند؟ اگر اصل بر این است که هرکسی که خطا کرده باید توبه کند، پس بیایند بررسی کنند که سهم هر یک ازگروهها از حوادث چقدر بوده است؟ الان که تریبون در اختیار رقیب است و همه رسانهها و رسانه ملی در اختیار آنهاست، هرچه میخواهند میگویند و به این طرف فرصت دفاع نمیدهند. معلوم است که وقتی یک طرفه پیش قاضی میروند، راضی هم برمیگردند! برای همین میگویم که در یک فضای کارشناسی، بدون هیچ پیش زمینه و برچسبی باید این مسائل حل و فصل شود وگرنه الان که اصلاً اجازه این بحثها را نمیدهند! همین الان در دانشگاهها اگر کوچکترین بحثی صورت بگیرد، بلافاصله برچسب «ضدولایت فقیه» میچسبانند و این چماق را بر سرشان میکوبند! چماق «ضدیت با نظام»، چماق «فتنهگر»! اینها واژههایی نیست که در مورد خودیها به کار برود. این واژهها برای حذف رقیب خیلی خوب است ولی تا کی کاربرد دارد؟
مشروح این گفت و گو را تا ساعاتی بعد در خبرآنلاین بخوانید.
/2929
نظر شما