7 هزار دانش آموز ایرانی در مالزی چه می کنند؟

دلیلش این است که رشته هایی مانند مهندسی معماری و مکانیک و عمران در ایران غیر قابل دسترس هست برای برخی.

در همین مالزی بیش از 10 دانشگاه برتر با رنکینگ زیر 500 جهانی است. در حالی که در ایران فقط دانشگاه شریف و دانشگاه تهران رتبه زیر 500 جهانی دارند. دانشگاه آزاد تهران مرکز 3000 دنیا است. برای همین میرند مالزی. اونم بدون کنکور و در رشته مورد علاقه خودشان.

خیلی ها هم برای رشته های پزشکی و داروسازی و دندانپزشکی به کشورهای ارمنستان و اکراین و مالزی و .. می روند در حالی که همین دانشگاه های غیر انتفاعی یا بین المللی یا دانشگاه آزاد می توانستند آنقدر ظرفیت سازی کنندکه اینها به راحتی در همین ایران درس بخوانند.

چرا دانشگاه های آموزش الکترونیکی ( اینترنتی) را توسعه نمی دهید؟ حسابداری یا حقوق را خیلی خوب می شود بصورت ویدئو کنفرانس و اینترنتی خواند و آزمایشگاه و چیزی هم ندارند .

آخر این هم شد سوال؟ فرض کنید که یک دانش آموز در میان 300 هزار نفر، رتبه 10 هزار کنکور شده باشد. این دانشجو نخبه و با استعداد بوده که به چنین رتبه ای دست یافته، ولی با این رتبه در هیچ رشته و دانشگاه درخوری نمیتواند قبول شود. چون ما بیش از 30 سال است دانشگاهی در حد دانشگاه های مادر کشور نساخته ایم ولی جمعیت 3 برابر شده است. مگر اینکه بخواهد پیام نور و دانشگاه آزاد برود که سطح رتبه و کیفیت آن پایین است. برای همین این دانش آموز با توجه به معدل دبیرستان بالایی که دارد قطعا به یکی از دانشگاه های مطرح دنیا در مالزی مراجعه خواهد کرد. به خصوص که هزینه شهریه آن از پردیس دانشگاه تهران در کیش پایین تر است.

دکتری چی؟واسه لیسانس نرن واسه دکتر میرند