سید صادق روحانی: روزنامه ابرار یکی از قدیمی‌ترین روزنامه‌هایی است که پس از انقلاب اسلامی آغاز به کار کرده است. در روزگاری که دو قطبی کیهان و اطلاعات همه فضای رسانه‌ای کشور را منتظم می‌کرد روزنامه ابرار سعی کرد راه استقلال را در پیش گیرد و حرف جدیدی را در مطبوعات ایران بزند. بسیاری از روزنامه نگاران و اهل رسانه روزهای نخستین کار حرفه‌ای خود را در تحریریه ابرار آغاز کرده‌اند. ابرار همچنین با برخورداری از روزنامه ورزشی، اقتصادی و چند نشریه دیگر علاوه بر روزنامه اصلی و مادر در حقیقت یکی از پیشگامان منظومه جامع مطبوعاتی بخش خصوصی ایران نیز می‌باشد. از زمانی که ابرار مجوز انتشار خود را دریافت کرده است دولت‌های متعددی آمده و رفته‌اند. همچنین بسیاری از روزنامه‌های همدوره آن را هم اکنون تنها در آرشیو کتابخانه‌ها قابل روئیت‌اند. راز ماندگاری ابرار در مشی معتدلانه و فراجناحی آن است که این خود مرهون مدیریت محمد صفی‌زاده بر این مجموعه رسانه‌ای است. محمد صفی زاده که در روزمه کاری‌اش حضور در وزارت‌خانه‌های کشور و کشاورزی در رده معاونت و نیز ریاست فدراسیون فوتبال نیز موجود است گلایه‌های زیادی از وضعیت حاکم بر فضای سیاسی کشور دارد. وی لازمه شور انتخاباتی در انتخابات ریاست جمهوری آینده را رسیدگی به مطبوعات و رسانه‌ها می‌داند. مشروح گفت و گوی خبرآنلاین با مدیرمسئول موسسه ابرار در ادامه می‌آید:
الان فضای سیاسی را چگونه می‌بینید؟ آرایش سیاسی را چگونه تحلیل می‌کنید؟ در انتخابات چه اتفاق اساسی خواهد افتاد؟
در دوره‌های اخیر کسانی که مسئولیت داشتند و قدرت را در اختیار داشتند برای کسانی که امکانات داشتند به تبلیغات زودهنگام دست زدند. یعنی آنها از امکانات خودشان در موقعیت‌هایی که داشتند سو‌ءاستفاده کردند. بعضی افراد در کنار دولت بودند و از امکانات دولتی استفاده کردند. بعضی‌ها هم که مدیریت دستگاه‌های خدماتی را داشتند. این مدیریت‌ها پول‌ها و ثروت زیادی در اختیار آنها قرار داده و به اینها اجازه داده که در جهت منافع خودشان استفاده کنند و اینها را درغالب تبلیغات به مردم منعکس کنند. حتی طوری شده که بعضی از این کاندیدا‌های احتمالی بعضی از شبکه‌های تلویزیونی را خریداری کنند. اینها همه تخلف است، اینکه ما بخواهیم زود هنگام شور و نشاط انتخاباتی در کشور تزریق کنیم، اتفاق خوبی نیست. چون فقط این کار ممکن است برای یک جناح رخ بدهد. اگر ما کشور را به دو جناح راست و چپ تقسیم کنیم، آن جناحی که از نظر اجرایی حاکمیت دارد قطعا از امکانات حاکمیت استفاده می‌کند و طرف دیگه محروم است. گو اینکه طرف دیگر هم در زمانی که خودش حاکمیت داشته این استفاده‌ها را کرده است. مردم خیلی هوشیار هستند متوجه می‌شوند که یک گروهی تمامیت‌خواهی می‌کند و براساس آن تبلیغات نابهنگام و زود هنگام را شروع می‌کند.
در دوره‌های اخیر کسانی که مسئولیت داشتند و قدرت را در اختیار داشتند برای کسانی که امکانات داشتند به تبلیغات زودهنگام دست زدند. یعنی آنها از امکانات خودشان در موقعیت‌هایی که داشتند سو‌ءاستفاده کردند. بعضی افراد در کنار دولت بودند و از امکانات دولتی استفاده کردند. بعضی‌ها هم که مدیریت دستگاه‌های خدماتی را داشتند. این مدیریت‌ها پول‌ها و ثروت زیادی در اختیار آنها قرار داده و به اینها اجازه داده که در جهت منافع خودشان استفاده کنند و اینها را درغالب تبلیغات به مردم منعکس کنند. حتی طوری شده که بعضی از این کاندیدا‌های احتمالی بعضی از شبکه‌های تلویزیونی را خریداری کنند. اینها همه تخلف است، اینکه ما بخواهیم زود هنگام شور و نشاط انتخاباتی در کشور تزریق کنیم، اتفاق خوبی نیست. چون فقط این کار ممکن است برای یک جناح رخ بدهد. اگر ما کشور را به دو جناح راست و چپ تقسیم کنیم، آن جناحی که از نظر اجرایی حاکمیت دارد قطعا از امکانات حاکمیت استفاده می‌کند و طرف دیگه محروم است. گو اینکه طرف دیگر هم در زمانی که خودش حاکمیت داشته این استفاده‌ها را کرده است. مردم خیلی هوشیار هستند متوجه می‌شوند که یک گروهی تمامیت‌خواهی می‌کند و براساس آن تبلیغات نابهنگام و زود هنگام را شروع می‌کند.
در مجلس هشتم اصلاح قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. در آنجا حداقل مدرک تحصیلی لیسانس بود. علاوه بر آن کسی که کار مدیریتی کرده باشد آن هم معادل فوق لیسانس می‌شد؛ آن را حذف کردند و گفتند حداقل مدرک باید فوق‌لیسانس باشد. اما برای نمایندگان همان دوره مجلس استثناء قائل شدند. گفتند هر مقطع مجلس یک مقطع تحصیلی است؛ اگر یک نفر 6 یا 7 دوره نماینده مجلس باشد باید مدرکش از پروفسور هم بالاتر باشد. فرض کنید یک نفر دور اول به مجلس آمده و دیپلمه بوده، دور دوم لیسانس، دور سوم فوق، دور چهارم دکتری، دور پنجم پروفسور و در دور ششم علامه می‌شود. در همان مجلس هشتم یه تعدادی دیپلم یا لیسانس بودند و ثبت نام کردند اما افرادی که از بیرون می‌آمدند باید فوق‌لیسانس داشته باشند. این ضایع کردن حقوق ملت است. تأسف‌بارتر اینکه شورای نگهبان، بخش حقوقی و فقهی این قانون را تایید کردند. استنباط من این است که هم با شرع و هم با قانون اساسی مغایر بود است. زیرا اسلام دین تبعیض نیست، اصل اسلام بر عدالت است. پیغمبر‌ها آمدند که عدالت را برپا کنند پس اینطوری حق مردم تضییع می‌شود. این در قانون اساسی اشاره شده که حقوق مدنی افراد اصل انکار‌ناپذیری است. مجلس نهم هم یک بازنگری در انتخابات ریاست جمهوری کرد که آن هم بیشتر در صلاحیت نامزد‌ها انجام شد. اینجا سن را در حداقل و حداکثر ملاک قرار دادند. به نظر رسیده که یک قاب و قالبی قرار دادند. یک متر و ترازویی برای افرادی قرار دادند که فکر می‌کردند آنها نامزد می‌شوند. این متر و ترازو افراد را حذف کرد. بعد مدرک را گذاشتند. تعریف رجل سیاسی را هم برداشته و کمیتی کردند. اینها همه برداشت‌های شخصی سیاسی و جناحی است، نه برداشت قانون. این اتفاقات باعث شده که جو موجود به جای اینکه جو با نشاط باشد به جو چالش و تشنج تبدیل شده است و خدا نکرده ما انحصار‌طلبی داشته باشیم. انحصار‌طلبی یعنی چارچوبی برای خود تعیین کنیم که بقیه خارج از آن چارچوب باشند. یعنی خودی و ناخودی درست کنیم و این اتفاق خوبی نیست. من اعتقاد دارم در کشور ما به لحاظ مسائل اعتقادی که داریم جناح و حزب نمی‌تواند خیلی پایگاه داشته باشد. نگاه مردم، نگاه معتمدی است. یک کسانی باید به یک عده‌ای اعتماد داشته باشند و براساس آن مردم نگاه می‌کنند و انتخاب می‌کنند. یک نگاه تنگ نظرانه این است که ما از مجاری تبلیغاتی فراگیری مثل صداوسیما، خدای ناکرده بخواهیم یک سویه تبلیغ کنیم.
به نظر شما در انتخابات آینده چگونه رئیس‌جمهوری بیشتر به نفع مطبوعات و رسانه‌ها خواهد بود؟ انتظار مطبوعات و رسانه‌ها از رئیس‌جمهور آینده چیست؟
رئیس جمهوری که شعار ندهد و بر اساس شعور کار کند. شعار جایگاهی ندارد و دیگر خریدار ندارد. وقتی ما به منافع کشورمان اغراق‌آمیز نگاه کنیم یا اینکه تنگ‌نظرانه نگاه کنیم(یعنی افراط و تفریط)این باعث می‌شود که نتوانیم امکانات و ثروت کشور را توزیع عادلانه کنیم. وقتی توزیع عادلانه نبود، می‌بینید یک بخشی متورم می‌شود و یک بخشی نحیف و لاغر می‌شود و در حال مردن است. این نگاهی است که دولت‌های نهم و دهم در بخش‌های مختلف به ویژه در بخش فرهنگی داشتند. اگر آینده را بخواهیم پیش‌بینی کنیم، دولتی باید باشد که منافع کشور را در نظر بگیرد. وقتی ما آمدیم سازمان مدیریت کشور که مغز اقتصادی کشورمان بود را منحل کردیم، آن روز کشور ما از نظر امکانات متلاشی شد. وقتی ما مغز کامپیوتر را برداشتیم آن کامپیوتر یک دستگاه خالی بیش نیست. شما آمدید مغزی که 60 سال روی آن کار شده بود و برنامه‌ریزی شده بود به نام سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی را متلاشی کردید. آن نگاهش، نگاه برنامه‌ای در تمام مقوله‌های کشور بود. نظامی، سیاسی، صنعتی و ... همه آنها را می‌دید. وقتی آن بخش را شما از بین بردید و هم چیز را در مغز یک نفر( رئیس دولت) قرار دادید که رئیس دولت خودش تقسیم کرد و تخصیص بدهد بدون اینکه برنامه‌ریزی کرده باشد و امکانات و نمودارها را ببیند وضع این شد که آمد سلیقه‌ای انجام داد.شب خوابید، صبح بلند شد و این امکانات را توزیع کرد. در ورزش و فوتبال ببینید چه بر سرشان آمد. همین چند روز پیش هر سه تیم های فوتبال سالنی، جوانان و تیم ملی فوتبال در مقدماتی جام جهانی، آن دو تا که حذف شدند، سومی هم از نظر من حذف شده است. تیم‌ملی فوتسال که تیم چهارم دنیا بود حذف شد. در فوتبال جوانان هم 4 تا از کره خوردند و حذف شدند. تیم‌ملی فوتبال به تیم لبنان که درجه 3 آسیا بود، با یک گل باخت. رئیس دولت رفت در کمپ تیم‌ملی، دست کرد در جیبش و یکی یک خودرو هم داد. نمی‌داند که برنامه و برنامه ریزی چیز دیگری است نه اینکه به بعضی‌ها یک خودرو بدهند. بر عکس باید دولت آینده اینطوری فکر کند. احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، نگاه سیستماتیک و علمی به دستگاه‌های کشور و پرداخت امکانات و اعتبارات بر اساس آن نگاه و پرهیز از نگاه تنگ‌نظرانه و جناحی و حزبی. اینکه اگر استانی 2 تا نماینده‌اش مخالف با دولت باشند، این استان در بهره‌مندی از دولت حداقل را داشته باشد ولی اگر استانی نگاهش یک نگاه حمایتی به دولت باشد، حتی بدون اینکه نیاز داشته باشد بیش از حد به آنها امکانات بدهند درست نیست.
در آینده رئیس جمهوری می‌خواهیم که مثلاً گروهی او را روی کار نیاورده باشند که از او انتظار و توقع داشته باشند و او مجبور باشد که انتظارات گروه و جناح خودش را تأمین کند. این باید برایند آراء اکثریت ملت شریف ایران باشد. چند وقت پیش در آمریکا انتخابات رخ داد. وقتی نفر دوم که متعلق به حزب جمهوری‌خواه بود، قبل از اینکه رسماً آراء را اعلام کنند، پذیرفت و گفت حالا تمام امکانات ما در اختیار گروه غالب و یا گروه برنده است و گروه برنده اعلام کرد ما همه را به یک چشم می‌بینیم. یعنی فکر می کنیم همه از حزب خودمان هستند. اینجا ما باید از آنها درس بگیریم. هیچ اشکالی ندارد که درس از مخالفینمان بگیریم. اگر نگاه این طوری باشد آینده کشور ما روشن است.
رئیس جمهوری که شعار ندهد و بر اساس شعور کار کند. شعار جایگاهی ندارد و دیگر خریدار ندارد. وقتی ما به منافع کشورمان اغراق‌آمیز نگاه کنیم یا اینکه تنگ‌نظرانه نگاه کنیم(یعنی افراط و تفریط)این باعث می‌شود که نتوانیم امکانات و ثروت کشور را توزیع عادلانه کنیم. وقتی توزیع عادلانه نبود، می‌بینید یک بخشی متورم می‌شود و یک بخشی نحیف و لاغر می‌شود و در حال مردن است. این نگاهی است که دولت‌های نهم و دهم در بخش‌های مختلف به ویژه در بخش فرهنگی داشتند. اگر آینده را بخواهیم پیش‌بینی کنیم، دولتی باید باشد که منافع کشور را در نظر بگیرد. وقتی ما آمدیم سازمان مدیریت کشور که مغز اقتصادی کشورمان بود را منحل کردیم، آن روز کشور ما از نظر امکانات متلاشی شد. وقتی ما مغز کامپیوتر را برداشتیم آن کامپیوتر یک دستگاه خالی بیش نیست. شما آمدید مغزی که 60 سال روی آن کار شده بود و برنامه‌ریزی شده بود به نام سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی را متلاشی کردید. آن نگاهش، نگاه برنامه‌ای در تمام مقوله‌های کشور بود. نظامی، سیاسی، صنعتی و ... همه آنها را می‌دید. وقتی آن بخش را شما از بین بردید و هم چیز را در مغز یک نفر( رئیس دولت) قرار دادید که رئیس دولت خودش تقسیم کرد و تخصیص بدهد بدون اینکه برنامه‌ریزی کرده باشد و امکانات و نمودارها را ببیند وضع این شد که آمد سلیقه‌ای انجام داد.شب خوابید، صبح بلند شد و این امکانات را توزیع کرد. در ورزش و فوتبال ببینید چه بر سرشان آمد. همین چند روز پیش هر سه تیم های فوتبال سالنی، جوانان و تیم ملی فوتبال در مقدماتی جام جهانی، آن دو تا که حذف شدند، سومی هم از نظر من حذف شده است. تیم‌ملی فوتسال که تیم چهارم دنیا بود حذف شد. در فوتبال جوانان هم 4 تا از کره خوردند و حذف شدند. تیم‌ملی فوتبال به تیم لبنان که درجه 3 آسیا بود، با یک گل باخت. رئیس دولت رفت در کمپ تیم‌ملی، دست کرد در جیبش و یکی یک خودرو هم داد. نمی‌داند که برنامه و برنامه ریزی چیز دیگری است نه اینکه به بعضی‌ها یک خودرو بدهند. بر عکس باید دولت آینده اینطوری فکر کند. احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، نگاه سیستماتیک و علمی به دستگاه‌های کشور و پرداخت امکانات و اعتبارات بر اساس آن نگاه و پرهیز از نگاه تنگ‌نظرانه و جناحی و حزبی. اینکه اگر استانی 2 تا نماینده‌اش مخالف با دولت باشند، این استان در بهره‌مندی از دولت حداقل را داشته باشد ولی اگر استانی نگاهش یک نگاه حمایتی به دولت باشد، حتی بدون اینکه نیاز داشته باشد بیش از حد به آنها امکانات بدهند درست نیست.
در آینده رئیس جمهوری می‌خواهیم که مثلاً گروهی او را روی کار نیاورده باشند که از او انتظار و توقع داشته باشند و او مجبور باشد که انتظارات گروه و جناح خودش را تأمین کند. این باید برایند آراء اکثریت ملت شریف ایران باشد. چند وقت پیش در آمریکا انتخابات رخ داد. وقتی نفر دوم که متعلق به حزب جمهوری‌خواه بود، قبل از اینکه رسماً آراء را اعلام کنند، پذیرفت و گفت حالا تمام امکانات ما در اختیار گروه غالب و یا گروه برنده است و گروه برنده اعلام کرد ما همه را به یک چشم می‌بینیم. یعنی فکر می کنیم همه از حزب خودمان هستند. اینجا ما باید از آنها درس بگیریم. هیچ اشکالی ندارد که درس از مخالفینمان بگیریم. اگر نگاه این طوری باشد آینده کشور ما روشن است.
بزرگترین معضلی که دولت آینده با آن روبرو خواهد بود را چه می‌بینید؟
پر کردن آن چاله‌ها و حفره‌های عمیق و دره‌های عمیقی که این دولت در زمینه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و ... ایجاد کرده است. یکی پر کردن خلاء است که ایجاد شده و بعد برنامه‌ریزی برای آینده. وقتی آقای شاهرودی رئیس قوه قضائیه شد، گفت که من یک خرابه‌ای را تحویل گرفتم تا بخواهم بعداً این را بسازم. قطعاً ممکن است که رئیس جمهور بعدی بگوید که من همچین چیزی را تحویل گرفتم. باید چند سال صرف احیاء و بعد صرف سازندگی شود. تصور من این است که اگر نگاه این چنینی به مطبوعات با فوریت تجدیدنظر نشود، در آینده نزدیک شکست و تعطیلی ناخواسته‌ای که برای کشور پیش می‌آید که افتخار نیست و بسیار بد است. من از اینجا به آن دسته از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی که غیر وابسته و آزاده هستند، برای منافع اسلام و نظام به مجلس رفته‌اند، اعلام می‌کنم که از همه چیز مهمتر در دستور کارتان این است که یک گروه کار تشکیل بدهید که بیایند و بررسی کنند و ببینند که چه به روز مطبوعات آمده است. مثلاً نماینده ما در هیأت دولت و یک نفر از طرف مدیران مسئول بیاید و گزارش دهد به مجلس و آمار و ارقام را هم گزارش دهد و ببیند چه فاجعه‌ای رخ داده است. بیایند جلوی این فاجعه را الان بگیرند، قبل از اینکه سیل بشود. البته سیل نمی‌تواند به نظام ما آسیب بزند ولی نظام راضی نیست که جریان رسانه‌ای تعطیل، متوقف و تضییع شود. و البته این اقدام نمی تواند در چهارچوب تشکیل کمیسیون و کمیته و ... قرار گیرد این کار و بررسی که خیلی ساده هم هست با ابزار دیوان محاسبات و حداکثر ظرف 3 روز قابل اجراست ولی اگر یک طرفه مجلس بودن همراهی یک یا چند نماینده از مدیران مسؤول مطلع و مسلط صورت بگیرد هیچ نتیجه ای نخواهد داشت اگر دلسوزی برای کشور باشد همراهی در این راه با فوریت تنها راه چاره است. شما اگر در این مقطع نشریات منتقد و مستقل و شجاع نداشته باشید در اخبار و اطلاعات واقعی و مؤثر به ویژه در عرصه اقتصاد و اقتصاد معیشتی و اجتماعی و فرهنگی را بر مردم بسته اید.
پر کردن آن چاله‌ها و حفره‌های عمیق و دره‌های عمیقی که این دولت در زمینه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و ... ایجاد کرده است. یکی پر کردن خلاء است که ایجاد شده و بعد برنامه‌ریزی برای آینده. وقتی آقای شاهرودی رئیس قوه قضائیه شد، گفت که من یک خرابه‌ای را تحویل گرفتم تا بخواهم بعداً این را بسازم. قطعاً ممکن است که رئیس جمهور بعدی بگوید که من همچین چیزی را تحویل گرفتم. باید چند سال صرف احیاء و بعد صرف سازندگی شود. تصور من این است که اگر نگاه این چنینی به مطبوعات با فوریت تجدیدنظر نشود، در آینده نزدیک شکست و تعطیلی ناخواسته‌ای که برای کشور پیش می‌آید که افتخار نیست و بسیار بد است. من از اینجا به آن دسته از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی که غیر وابسته و آزاده هستند، برای منافع اسلام و نظام به مجلس رفته‌اند، اعلام می‌کنم که از همه چیز مهمتر در دستور کارتان این است که یک گروه کار تشکیل بدهید که بیایند و بررسی کنند و ببینند که چه به روز مطبوعات آمده است. مثلاً نماینده ما در هیأت دولت و یک نفر از طرف مدیران مسئول بیاید و گزارش دهد به مجلس و آمار و ارقام را هم گزارش دهد و ببیند چه فاجعه‌ای رخ داده است. بیایند جلوی این فاجعه را الان بگیرند، قبل از اینکه سیل بشود. البته سیل نمی‌تواند به نظام ما آسیب بزند ولی نظام راضی نیست که جریان رسانه‌ای تعطیل، متوقف و تضییع شود. و البته این اقدام نمی تواند در چهارچوب تشکیل کمیسیون و کمیته و ... قرار گیرد این کار و بررسی که خیلی ساده هم هست با ابزار دیوان محاسبات و حداکثر ظرف 3 روز قابل اجراست ولی اگر یک طرفه مجلس بودن همراهی یک یا چند نماینده از مدیران مسؤول مطلع و مسلط صورت بگیرد هیچ نتیجه ای نخواهد داشت اگر دلسوزی برای کشور باشد همراهی در این راه با فوریت تنها راه چاره است. شما اگر در این مقطع نشریات منتقد و مستقل و شجاع نداشته باشید در اخبار و اطلاعات واقعی و مؤثر به ویژه در عرصه اقتصاد و اقتصاد معیشتی و اجتماعی و فرهنگی را بر مردم بسته اید.
27219
نظر شما