زنگهای خطر به صدا در میآیند، همه سراسیمه به طرف پلههای اضطراری میدوند اما هیچ راه نجاتی نیست، در چشم بر هم زدنی، آسمانخراش شهر با همه ساکنان آن فرو میریزد.
ریزش ناگهانی ساختمانهای مسکونی و اداری از جمله حوادث ناگواری هستند که در هر کشوری ممکن است اتفاق بیفتد. این سقوطهای ناگهانی دلایل گوناگونی دارند که در این میان بیتوجهی به اصول مهندسی ساختوساز مهمترین دلیل به شمار میرود.
مغازه سامپونگ
29 ژوئن 1995 در مدت زمان 20 ثانیه، مغازه سامپونگ در سئول کرهجنوبی با خاک یکسان شد و نزدیک به 502 نفر کشته شده و 937 نفر مجروح شدند.
توجه نکردن به اصول ساختمانسازی و ساختوساز حساب نشده باعث بروز چنین فاجعهای شده بود. بنابر گزارشها «لی جون» مالک ساختمان، بنای اداری را تبدیل به مغازه و انبار کرده و ساختوساز گستردهای را در این بنا آغاز کرده بود و به حدی در این کار عجله اشت که حتی در هنگام حضور کارمندان، عملیات ساخت وساز نیز در ساختمان صورت میگرفت.
محوطه نیلوفر
27 ژوئن 2009 بلوک 13 طبقهای در محوطه نیلوفر، در شانگهای چین بدون اینکه کوچکترین صدمهای به آن وارد شود از پشت به سمت زمین افتاد.
این ساختمان همچنان در حال ساخت و تکمیل شدن بود که چنین اتفاقی افتاد. خوشبختانه وقتی ساختمان فروریخت بیشتر کارگرها ا آن دور بودند اما در این بین، یکی از کارگران به جای اینکه جان خود را نجات دهد وقت خود را صرف جمعآوری وسایلش کرد و از این رو مجبور شد تا از پنجره ساختمان خود را به بیرون پرتاب کند و در دم جان سپرد.
بلوک 7، درست یک روز بعد از اینکه رودخانه نزدیک محوطه ساختمانی طغیان کرد و خاک زمین سست شد سقوط کرد. بعد از این حادثه معلوم شد که شرکت ساختمانسازیای که مشغول ساخت بلوک 7 بود به مدت 5 سال ساخت و سازهای غیرقانونی داشته و همین مساله موجب شد تا در سراسر چین نگرانیهایی به وجود بیاید که مبادا ساختمانهای دیگری سقوط کنند.
ساختمان دهلی
15 نوامبر 2010، طغیان رودخانه بر اثر بارش بارانهای موسمی، باعث شد آپارتمانی در دهلی نوهندوستان فرو بریزد. در این حادثه 67 نفر جان خود را از دست دادند و 150 نفر زخمی شدند.
آپارتمانی که ریزش کرده بود، خانه 400 کارگر مهاجر بود که از نواحی روستایی و شرق هندوستان به دهلی آمده بودند و در آپارتمانی ساکن شده بودند که به طور غیرقانونی ساخته شده و استانداردهای ساختوساز را نداشت.
ساعت 8 صبح وقتی که ساختمان فروریخت، هیچ را فراری برای ساکنان آپارتمان نبود، بعد از این سانحه، گروه امداد با استفاده از سگهای زنده یاب تلاش کردند افرادی که زیر آوار مانده و هنوز زنده بودند را نجات دهند اما با تمام تلاشها، 67 کشته از زیر آوار بیرون کشیده شد.
هتل نیوورد
15 مارس 1986، ساختمان 6 طبقه هتل «نیوورد» سنگاپور در کمتر از 60 ثانیه فروریخت.
این ساختمان شامل هتل، بانک و رستوران میشد که در یک چشم برهم زدن همه آن با خاک یکسان شد و 50 نفر زنده به گور شدند.
از زمان جنگجهانی دوم به بعد، این بدترین حادثهای بود که در سنگاپور اتفاق افتاد و همه را شگفتزده کرد. در پی این حادثه، نیروی دفاع غیرنظامی سنگاپور که تازه شکل گرفته بود. برای کمکرسانی به منطقه اعزام شد و عملیات امداد و نجات هفت روز به طول انجامید. بعد از فرو ریختن این هتل،از مهندسان و متخصصان بسیاری در سراسر جهان خواسته شد برای کمک به سنگاپور بیایند.
اسکای لاین پالازا
2 مارس 1973 در مجتمع :اسکای لاین پلازا»ی ویر جینیای آمریکا، حادثهای شوم رخ داد. یکی از برجهای این مجتمع فرریخت و ابر عظیمی از گرد و غبار و خاک همه محوطه را فرار گرفت.
این برج در حال فروریخت که هنوز ساخت آن به پایان نرسیده بود. علت ریزش برج این بود که وقتی سقف طبقه بیست و دوم را میزدند، ستونهای سیمانی این طبقه هنوز سفت و خشک نشده بود که شروع به زدن سقف طبقات دیگر کردند و این در حالی بود که طبقه 22 توان مقاومت نداشت. ریزش طبقه بیستودوم باعث شد بقیه طبقات نیز فرودبریزد، اگرچه هنگام ریزش ساختمان، برج خالی از سکنه بود اما 14 کارگر ساختمانی در این حادثه جان باختند و 34 نفر دیگر نیز زخمی شدند.
برجهای هایلند
ساعت 1:35 دقیقه یازدهم دسامبر 1993، یکی از مجتمعهای برجهای هایلنددر مالزی فروریخت. به گفته ساکنان مجتمع، آنها شاهد پایین آمدن آرام آرام بلوک یک مجتمع بودند.
مجتمع هایلند شامل سه ساختمان 12 طبقه در مالزی بود که روی تیپهای شیبدار بیرون کوالالامپور ساخته شده بود.
علت این ریزش، ضعیف بودن سیستم فاضلاب و ضعف در طراحی سیستم انتقال آب برجها بود. این ضعف زمانی نمایان شد که یک شرکت ساختمانی دیگر شروع به ساختوساز در زمینی بالای برجهای هایلند کرد، در این زمان بعضی از لولهکشیهای آب مسدود شده بودند،
این در حالی بود که ده روز بارش باران، فشار روی لولههای آب را بیشتر کرده بود و در نتیجه لولهها ترکیدند.
هتل رویال پالازا
شش طبقه رویال پلازا در تایلند در کمتر از 10 دقیقه ریزش کرد و این یعنی هر طبقه از هتل در مدت یک دقیقه و 6 ثانیه ویران شد.
متاسفانه در این حادثه، 137 نفر جان خود را از دست دادند و بیشتر از 227 نفر مجروح شدند.
گروه امداد با حفاری در اطراف هتل تلاش میکردند افراد زنده مانده را از زیر آوار بیرون بیاورند. به گفته تیم نجات، افرادی که هنوز زیر خروارها خاک و آجر و سیمان نفس میکشیدند، با تلفنهای همراه خود سعی میکردند با آشنایانشان تماس بگیرند و خبر زنده بودن خود را بدهند.
زمانی که ساختمان هتل فرو ریخت. چندین سمینار و کنفرانس در آن در حال برگزاری بود که بیشتر شرکت کنندگان این جلسات، جان خود را از دست دادند.
30123
نظر شما