قانونی که اجرا نشده حذف شد/دست هایی که از درآمدگازی ایران جلوگیری کرد

آذرجزایری: این در حالی است که راهکارهایی برای مهار این آلودگی و تبدیل آن به منابع مالی به راحتی ممکن است اما به نظر می رسد دست های پنهانی مانع تبدیل این آلودگی به منفعت ملی است و البته دلیل آن هم روشن نیست.
اواخر سال 1389 زمانی که بودجه سال 90 در حال تصویب شدن بودن چندی از کارشناسان مطرح حوزه انرژی چون علی شمس اردکانی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران و اکبرترکان، معاون سابق برنامه ریزی وزارت نفت با حضور در مجلس تلاش کردند تا بندی به این بودجه مبنی بر مجوز فروش گازفلر به یک سوم قیمت گاز صنعتی به صنعتگران اضافه کنند و در نهایت نیز این بند به قانون بودجه سال 90 افزوده شد که براساس آن هر صنعتگری می توانست تقاضای خرید این گاز را داشته باشد.
این درحالی است که به گفته علی شمس اردکانی یکی از پیشنهاد دهندگان این طرح، چندی از صنعتگران چون کارخانه ای در ایلام خواستار استفاده از این گاز برای تولید آجر شده بود که مسوولان نفتی با بهانه ارائه فرمول خاک رس این کارخانه از فروش این گاز خودداری کردند.
به گفته وی ، هنوز مشخص نیست دلیل نفتی ها برای خودداری از فروش این گاز چه بود. چراکه اگر قرار به سوزاندن گاز هم بود چه فرقی می کرد کارخانه گاز را بسوزاند و یا نفتی ها بالاخره این گاز اگر تبدیل به تولید نمی شد سوزانده می شد و این همین کاری است که در حال حاضر صورت می گیرد.

رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران در عین حال به تقاضای شرکت صانیر از نفتی ها در سال 90 اشاره کرد و افزود:در سال گذشته شرکت صانیر تقاضا کرد که گاز فلرهای کوچک را وزارت نفت به این شرکت تخصیص دهد تا صرف تولید برق شود اما بازهم با آن مخالفت شد.
براساس اظهارات اردکانی در بودجه سال 91 هم سعی شد تا این بند مجددا به قانون افزوده شود اما نفتی ها با رایزنی در مجلس از اضافه شدن آن به بودجه جلوگیری کردند.
به گفته او، مشخص نیست چه کسانی از وضعیت فعلی سود می برند که از فروش این گاز و مصرف آن در صنعت جلوگیری می شود؟
بنابراین گزارش، در حال حاضر طرح تولید برق از گازهای سوزانده شده در فلرهای خارک سالهاست به مرحله اجرا رسیده اما افتتاح آن علی رغم اتمام تمام پروژه با تاخیر بیش از دو سال مواجه شده است و مشخص نیست چرا مسوولان نفتی از اجرایی شدن این طرح ملی جلوگیری می کنند.

این درحالی است که در حال حاضر هر مترمکعب گاز به بخش صنعت حدود 70 تومان ارائه می شود که در صورت محاسبه یک سوم این قیمت و تاکید برسوزانده شدن روزانه 44 میلیون مترمکعب گاز در فلرها کشور می توانست در صورت اجرایی کردن این طرح درآمدی بیش از 369 میلیارد تومان عاید کشور کند.
با این حال در شرایط فعلی همچنان گاز در فلرها می سوزد و آمارها حکایت از تنها 45 فلر در پارس جنوبی دارد که روزانه 10 میلیون متر مکعب گاز را به هوا می دهد.
براساس آمار بانک جهانی، 10 درصد کل فلرینگ جهان مربوط به ایران است که در مقام سوم جهانی قرار دارد. در این لیست نیجریه با 16 درصد ،روسیه با 11 درصد ، ایران 10 درصد ، الجزیره 6 درصد ، مکزیک 5 درصد و کشورهای انگولا ،اندونزی و ونزوئلا با 4 درصد در مقام های اول قرار گرفته اند.
جالب توجه اینکه امریکا که بیشترین صنایع فرایندی را در اختیار دارد فقط 3 درصد flaring دنیا را در این گزارش به خود اختصاص داده است.

براساس آمارهای موجود، ایران در سال2006 ، 12 میلیارد متر مکعب گاز دی اکسید کربن وارد جو کرده اما در حال حاضر این رقم به 10 میلیارد مترمکعب در هر سال کاهش یافته است.
در حالی ایران سومین کشور از لحاظ سوزاندن منابع ملی در فلرها را به خود اختصاص داده که براساس تکنولوژی های جدید و با استفاده از کمپرسورهای چند مرحله ای و افزایش فشار مجددا از گاز موجود در فلر استفاده می شود.
براساس این گزارش، مهمترین پیامد ناشی از سوزاندن گاز، انتشار ترکیبات خطرناک و به نوعی آلودگی هواست. مواد منتشره ناشی از مراحل مختلف فلرینگ شامل ذرات کربن(دوده)، ترکیبات آلی فرار سوخته نشده، مونوکسید کربن، گازهای اکسید نیتروژین، سولفید هیدروژن دی اکسید گوگرد اعلام می شود.
علاوه بر اینها سروصدای ناشی از فلر و خود فرایند احتراق، خطر انفجار و آتش سوزی ناشی از برگشت گاز خروجی به سمت شعله و یا شعله به سمت داخل دودکش، مزاحمت بو، آسیب به گیاهان و جانوران، نور زیاد ناشی از شعله فلر، کاهش لایه اوزون،بارانهای اسیدی و گرمایش جهانی از پیامد زیست محیطی فلر و سوزاندن گازهای مختلف است.
دراین بین در شرایطی اعلام می شود که روزانه 10 میلیون مترمکعب گاز در 45 فلر پارس جنوبی سوزانده می شود که این منطقه مسکونی است.

/22131