تغییرات سریالی و حاشیهساز در دولت دهم که به عقیده برخی کارشناسان سیاسی، تحت تاثیر برنامههای جریان انحرافی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم صورت میگیرد، این روزها بحث داغ بیشتر رسانهها و همچنان افکار عمومی است. در این زمینه و برای واکاوی علل این تصمیمگیریهای رئیسجمهوری، با مشاور سابق دکتر احمدینژاد در امور ایثارگران، گفتوگو کردهایم. مجتبی رحماندوست در این گفتوگو با تاکید بر این نکته که موج گسترده تغییرات کابینه در راه است، انتخاباتی بودن این تغییرات در نفی نمیکند. به گفته این عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس، رئیس جمهوری در تصمیمگیریهای اخیر خود، مصلحت امروز کشور و منویات رهبری را نادیده گرفته است.
به نظر شما برکناری یک وزیر کابینه ولو به دلیل اختلاف سلیقه وی با رئیسجمهوری، در مدت 6 ماه مانده به پایان دولت، چقدر میتواند در پیشبرد امور، سودمند باشد؟
بنده چون در دو دولت گذشته در سالهای پایانیشان در کابینه حضور داشتم، شاهد بودم که معمولا سایر قوا و مخصوصا مجلس شورای اسلامی در هر دورهای خیلی ملاحظه میکردند تا ماههای پایانی دولتها به آرامی و به دور از هر گونه تشنجی سپری شود. حتی در یک مورد هم نمایندگان تصمیم به استیضاح وزیر آموزش و پروش در مجلس هفتم داشتند، مقام معظم رهبری با این استدلال که جانشین وزیر مربوطه فرصت چندانی برای تغییر و تحول نخواهد داشت، نمایندگان را از این کار بر حذر داشتند.
به همین ترتیب در مجلس نهم هم در همین یک سال وقتی موضوع سئوال یا استیضاح وزیری مطرح میشد، برخی از نمایندگان همفکر ما به سراغ سوالکنندگان رفته و خواهش میکردند که از ادامه پیگیری خود منصرف شودند تا به قول معروف، کار به دادن کارت زرد به دولتیها نکشد. ما معتقدیم زمان کنونی زمان مناسبی برای ترمیم کابینه نیست و تمام تلاشما در مجلس نیز در همین راستا تعریف میشود.
حالا نکته جالب آنجاست که در این شرایط مجلس مماشات کرده و دارد ملاحظه دولت و به تعبیر درستتر ملاحظه کشور را میکند اما خود دولتیها جور دیگری رفتار میکنند. وقتی شش ماه به پایان دولت مانده،تغییر وزیر یعنی چه؟! اصلاح جانشین وزیر برکنار شده تا بخواهد گرم شود و با چند و چون کارها آشنا شود، دولت تمام شده است. اما اکنون شاهدیم که در عرض کمتر از یک سال، چند وزیر و معاون رئیسجمهور تعویض یا جابهجا میشوند.
عمده نگرانیای که در اینجا وجود دارد این است که رئیسجمهوری بخواهد رفتاری را که در مورد وزیر ارتباطات و وزیر اطلاعات انجام داده است به یک رویه تبدیل کرد و همان را ادامه دهد. یعنی به جای برخورد با نیروهای حاشیهساز دولت سودی که برای کشور ندارد، با نیروهای کاملا هماهنگ با مجموعه کابینه برخورد کرده و برای کشور هزینه درست کند.
اینکه در دولتهای نهم و دهم تعداد زیادی از وزرا عوض شدند، آیا به روحیات شخص رئیسجمهوری برنمیگردد؟ چراکه در دولتهای گذشته این میزان از جابهجایی و برکناری سابقه نداشته است. با توجه به اینکه خود شما با آقای احمدینژاد کار کردید، علت را در چه میدانید؟
چیزی که قطعی است این است که علت اصلی این ماجرا به روحیات رئیسجمهوری مربوط است اما خیلی نمیتوانم دلایل آن را واکاوی کنم؛ چراکه به نظرم در این شرایط خیلی به صلاح نیست. لذا اجازه دهید به همان میزان کلی بسنده کنم که علت اصلی خود احمدینژاد است.
اخیرا موج شدیدی در رسانهها شکل گرفته، مبنی بر اینکه قرار است برخی مسئولیتهای کلیدی دولت نظیر معاون اولی یا وزرای نفت و کشور تغییر کنند احتمالاً شما هم در این باره اخباری شنیدهاید.
بله من هم درباره تغییر معاون اول و وزیر کشور چیزهایی شنیدهام اما قضیه وزیر نفت را الان از شما میشنوم. مثلا شنیدهام که میخواهند به دلیل ناکارآمدی، آن دو وزیر را عوض کنند که در پاسخ باید گفتمگر خانم دکتر دستجردی و مهندس تقیپور نزد مردم و افکار عمومی عملکرد خوبی نداشتند و مگر آنها بد عمل کردند؟ به نظرم اینها بیشتر بهانهجویی است. با این حال من معتقدم که نباید وارد مصادیق شد و نگرانی عمده بنده در این مقطع این است که موج تغییرات، مجموعه بدنه دولت را فرا بگیرد.
طبق این پیشبینی شما به نظر میرسد که کشور دچار چالشهای خطرناکی شود. با توجه به این که انتخابات هم نزدیک است آیا در این شرایط مجلس نمیخواهد ورودی داشته باشد؟
در جمعهای خصوصی چند هفته اخیر نمایندگان که بنده حضور داشتم، بحثهای زیادی در این باره مطرح شد؛ مخصوصا در برهه برکناری وزیر بهداشت و درمان، با این حال مجلس در حد توان خود اقدام کرد؛ مثلا رئیس کمیسیون بهداشت مصاحبه کرد و در این خصوص تذکر داد و برخی نطقها هم در اینباره قرائت شد. اما در نهایت آقای احمدینژاد زیرکانه صبر کرد تا مجلس تعطیل شده و سپس بلافاصله اقدام خود را نهایی کرد تا با کمترین واکنشها مواجه شود.
البته مجلس خیلی هم نمیتواند از ابزارهای نظارتی خود بهره ببرد. درست است؟
بله، ابزارهای مجلس در اینباره به سوال و استیضاح محدود است که در قضیه سوال از رئیسجمهوری شاهد بودیم که تجربه نشان داده استفاده از آنها تاثیر خاصی در عملکرد دولت احمدینژاد ندارد و علاوه بر این موجبات تنش را فراهم میکند کما اینکه که مقام معظم رهبری در مواقعی، این نکته را گوشزد کردهاند که اختلافات را علنی نکنید. ضمن اینکه وقتی برای وزارتخانهای سرپرست تعیین میشود دیگر سوال کردن از او یا تذکر دادن به وی امکانپذیر نیست.
به عنوان سوال آخر به نظر شما شائبههای سیاسی اقدامات اخیر دولت تا چه اندازه است؟
در این زمینه و همچنین درباره کارهای انتخاباتی تیم آقای احمدینژاد هم ناگفتههایی وجود دارد که انشاالله به وقت خود گفته خواهد شد.
17301
پنجره نوشت:
کد خبر 268534
نظر شما