زال‌های آفریقا از دست قاچاقچیان انسان در امان نیستند

گزارش پایگاه اطلاع رسانی پلیس به نقل از شبکه "ال آفریقا" حاکی است، یش از 10هزار آلبینو (زال) ساکن در کشورهای شرق آفریقا برای فرار از دست قاچاقچیان انسان مخفی شدند، چرا که قاچاقچیان این افراد را به دام انداخته و پس از کشتن آن‌ها، اعضای بدنشان را می‌فروشند. "ماری اویوو" زن 36 ساله آلبینویی است که در "کنیا" زندگی می‌کند. این زن جوان در مصاحبه‌ای با این شبکه گفت: من به خاطر رنگ پوستم نمی‌توانم آزادانه در خیابان‌ها قدم بزنم. حتی برای خرید هم به تنهایی از منزل خارج نمی‌شوم.

در گزارش رسانه‌های آفریقایی آمده است: وضعیت "آلبینوها" در اکثر کشورهای آفریقایی وخیم است. بر اساس یک خرافات قدیمی، اعضای بدن این افراد قدرت جادویی دارد و قاچاقچیان انسان از این خرافات نادرست استفاده کرده و این افراد را می‌کشند. سپس با جدا کردن قسمت‌های بدن آن‌ها، اعضای بدنشان را به قیمتی حدود 75هزار دلار می‌فروشند. از سال 2007 میلادی تاکنون 44"آلبینو" در "تانزانیا" و 14نفر دیگر در "بروندی" بوسیله قاچاقچیان شکار شده و مثله شدند. همچنین اکثر این آلبینوها در کشورهای واقع در شرق آفریقا شکار شدند. به همین دلیل هم اکنون بیش از 10هزار آلبینو از دست این قاچاقچیان انسان مخفی شده و تحت حمایت صلیب سرخ جهانی و انجمن‌های هلال احمر قرار دارند. به عنوان مثال اکتبر سال جاری میلادی یک کودک 10 ساله آلبینو بوسیله قاچاقچیان انسان به دام افتاد و پس از این که او را کشتند، پاهایش را قطع کردند. پدر این کودک نیز که قصد نجات جان پسرش را داشت، به شدت مجروح شد. یکی از مقامات فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و انجمن‌های هلال احمر در کینا تصریح کرد: "آلبینوها به شدت در آفریقا در معرض خطر بوده و جمعیت آسیب‌پذیری هستند". آن‌ها به دلیل رنگ پوستشان که سفید است، در معرض انواع سرطان‌ها به ویژه سرطان پوست قرار دادند و از طرف دیگر بوسیله قاچاقچیان انسان نیز شکار می‌شوند. ما باید از این جمعیت حمایت کنیم. همچنین 90درصد آلبینوها در مناطق شرق آفریقا بوسیله مادران خود نگهداری می‌شوند، چرا که پدران این کودکان آلبینو گمان می‌کنند زنانشان با مردان سفید پوست ارتباط داشتند. در برخی از موارد نیز مشاهده شده که خانواده‌ها، کودکان آلبینوی خود را نوعی بلای آسمانی می‌دانند و از نگهداری آن‌ها سر باز می‌زنند. او خاطر نشان کرد: برخی از خانواده‌ها نیز کودکان آلبینوی خود را از تحصیل محروم می‌کنند. به همین دلیل اکثر این کودکان بی‌سواد هستند و باید در خارج از خانه کار کنند. اگر هم به مدرسه بروند و تحصیلات خود را تکمیل کنند، کارفرمایان اصلا آن‌ها را به عنوان نیروی کار قبول نمی‌کنند. بر این اساس، اکثر مردم در آفریقا نسبت به وضعیت آلبینوها بی تفاوتند و توجهی به آنان ندارند. این مسوولان بین‌المللی و دولتمردان آفریقایی هستند که باید درباره احقاق حقوق پایمال شده این قشر آسیب‌پذیر با مردم عادی صحبت کنند.